به گزارش خبرنگار ادبیات خبرگزاری صبا،بهاره رهنما جدا از آنکه در مقام بازیگر سینما، تلویزیون و تئاتر
طرفدارانی دارد در حوزه ادبیات هم خوانندگان بسیاری دارد. واژه خواننده بسیار را با
توجه به دفعاتی که هر کتابش تجدید چاپ شده است میتوان به کار برد. حضور بهاره رهنما
در بیست و نهمین نمایشگاه بین المللی کتاب تا کنون با پنج عنوان کتابِ تجدیدِ چاپ شده
و یک جلسه کتاب خوانی همراه بوده است. جلسهای که رهنما طی آن «مالیخولیای محبوب من»
را خواند. همین دو عامل بهانهای شد تا پای صحبت بهاره رهنما و دلخوریاش از شرایط
بیست و نهمین نمایشگاه بین المللی کتاب بنشینیم.
با چه کتابهایی در بیست و نهمین دوره از نمایشگاه بین المللی
کتاب تهران حضور دارید؟
نشر چشمه چاپ پنجم کتاب «چهار چهارشنبه و یک کلاه گیس» را عرضه
کرده است. نشر نگاه چاپ هشتم «مالیخولیای محبوب من»، چاپ سوم «ماه هفت شب» و چاپ سوم
«زن باران» را به نمایشگاه آورده است. چهار نمایشنامه هم اواخر سال گذشته توسط نشر
مراوید چاپ شد و در نمایشگاه کتاب خواهد بود. این مجموعه چهار جلدی با قاب شامل نمایشنامههای
«غبار»، «چشمهایی که مال توست»، «بامن بستنی میخوری» و «تو دهنتو میبندی یا من»
است که با محوریت نقش زنان در جامعه نوشته شده است.
کتابی با چاپ اول در نمایشگاه ندارید؟
نه. دوست داشتم رمانام را به نمایشگاه کتاب برسانم ولی متاسفانه
هنوز نگارش آن تمام نشده است.
میدانیم که هفتمین فرهنگسرای کتاب در بیست و نهمین نمایشگاه
بین المللی کتاب برنامههای جانبی برگزار میکند که از جمله آنها میتوان به کتاب
خوانی توسط هنرمندان اشاره کرد. بازخوردی که شما از این برنامه گرفتید چگونه بود؟
من در روز اول برگزاری نمایشگاه کتاب «مالیخولیای محبوب من»
را خواندم. این کتاب از هفت قصه تشکیل شده است که با تم فراموشی، به هم متصل هستند
و در سه سال اخیر عنوان پرفروشترین مجموعه داستان ایران را از آن خود کرده است. فکر
میکنم هیچ گونه اطلاع رسانی در مورد این برنامه انجام نشده بود. وقتی که من بالای
سکو رفتم و داستان اول را شروع کردم صندلیها خالی بود و در اواسط داستان دوم بود که
تعداد شنوندگان بیشتر شد.
به غیر از مشکل عدم اطلاع رسانی با مسئله دیگری هم مواجه شدید؟
بله. هیچ گونه هماهنگی برای رسیدن صدای من به کسانی که آنجا
بودند انجام نشده بود. صدای غرفههای دیگر و صدای موسیقیهایی درهم و عجیب و غریب هم
زمان با صدای من شنیده میشد. پیش از شروع نمایشگاه در مصاحبهای گفته بودم شاید جا
به جایی نمایشگاه ایده خوبی برای گریز از ترافیک باشد اما با شروع نمایشگاه و با توجه
به آنچه در روز نخست دیدم تصورم کاملا عوض شد. همه چیز به شدت در هم ریخته بود تا حدی
که باور نمیکردید آنچه میبینید واقعیت دارد. انگار همه چیز ساختگی و ماکت بود و تا
چند لحظه دیگر فرو میریخت. هوا به شدت گرم بود و هیچ نقشه درستی از نمایشگاه و محل
غرفهها در اختیار مردم قرار نداشت حتی یکی از مسئولین که میخواست کتاب مرا از نشر
چشمه خریداری کند نمیدانست چطور باید غرفه چشمه را پیدا کند. در واقع برنامه ریزی
و سازماندهی از هر نظر صفر بود.
از جمله هنرمندانی که قرار است در این مراسم کتاب بخوانند سیما
تیر انداز است. با او که صحبت میکردم میگفت نه میداند چه روزی برای این مراسم دعوت
خواهد شد و نه میداند چه کتابی در آنجا خواهد خواند. این عدم اطلاع رسانی به خودِ
هنرمندان را هم میتوان بخشی از همان بیبرنامگی دانست؟
بله. ظاهرا نه تنها در مورد روزی که هر هنرمند در نمایشگاه،
برنامه کتاب خوانی دارد اطلاع رسانی عمومی نشده است که خودِ هنرمندان هم از اینکه چه
روزی به نمایشگاه میروند و چه کتابی میخوانند خبر ندارند.
جدا از مشکلاتی که به آن اشاره کردید فکر میکنید خوانده شدن
کتاب توسط هنرمندان به افزایش تعداد خوانندگان منجر خواهد شد؟
من بیش از آنکه خوانده شدن کتاب توسط هنرمندان را دوست داشته
باشم خوانده شدن کتاب توسط خودِ نویسنده را دوست دارم. گمان میکنم اگر از نویسندگان
و مترجمان خواسته میشد کتابی را که نوشتهاند یا ترجمه کردهاند با صدای خودشان بخوانند
اتفاق جذاب تری رخ میداد و قشر کتاب خوان آن را به برنامه فعلی ترجیح میداد. هر چند
که خوانده شدن کتاب توسط هنرمندان هم میتواند کسانی را که چندان اهل کتاب خواندن نیستند
به هوای دیدن هنرمند مورد علاقهشان به نمایشگاه بکشاند و حسن آن در این است که مخاطب
عام را جذب میکند.
به نظرتان جا به جایی نمایشگاه بر تعداد مراجعه کنندگان تاثیر
خواهد گذاشت؟
بله. قطعا تاثیر گذار خواهد بود. اگر سازماندهی وسایل حمل و
نقل عمومی هم مانند برنامه ریزی مراسمهای داخل نمایشگاه باشد که رفت و آمد به آن به
شدت دشوار خواهد بود.
کسانی که پیگیر کتابهای بهاره رهنما هستند چه زمانی میتوانند
رمان او را بخوانند؟
فکر میکنم تا اواسط امسال نگارش آن تمام و به دست ناشر سپرده
شود.
گفتوگو از: نرگس کیانی.
انتهای پیام/
There are no comments yet