رضا عطاران بازیگر دوست داشتنی سینمای ایران است. در شرایطی که مردم به خاطر تکراری شدن فیلم ها و کیفیت پایین آنها حاضر نیستند به سینما بروند با دیدن نام رضا عطاران پایشان به سینما باز میشود و فارغ از خوب یا بد بودن سایر موارد فیلم اعم از کارگردانی، فیلمبرداری و… فقط و فقط به خاطر حضور رضا عطاران از دیدن آن فیلم لذت می برند. عطاران با بازی در «دهلیز» ثابت کرد که میتواند در نقش جدی نیز به خوبی ظاهر شود. او این بار نقشی متفاوت و خشن را در «آبنبات چوبی» ایفا میکند. نقشی که هیچ شباهتی با کارهای قبلی او ندارد.

در «آبنبات چوبی» نقشی کاملا متفاوت دارید و با وجود این‌که قبلا در «دهلیز» نقش جدی را تجربه کرده بودید ولی این نقش
حتی با نقشی که در آن‌جا داشتید هم متفاوت است.

بله
همین‌طور است. من تجربه کار با دفتر آقای فرحبخش را با فیلم «آقای
هفت رنگ» داشتم. بعد از آن دیگر با هم همکاری نداشتیم تا متن «آبنبات چوبی» را به من
دادند که علی اصغری بازنویسی آن را انجام داده بود. قصه فیلم اجتماعی بود و خیلی خوب
هم نوشته شده بود، نقشی را که برای من در نظر داشتند، هم خیلی دوست داشتم. به همین
خاطر تصمیم گرفتم با ایشان کار کنم و گمان می‌کنم که نتیجه خوبی هم داشته است.

در همکاری قبلی‌تان با حسین فرحبخش ایشان در
مقام تهیه‌کننده بودند و این بار در «آبنبات چوبی» در مقام کارگردان.
نوع ارتباط و تعامل‌تان با یکدیگر چگونه بود؟

ایشان
همان موقع هم که در مقام تهیه‌کننده بودند شم کارگردانی خود
را نشان می‌دادند. نکته قابل توجه در «آبنبات چوبی» دقت نظر حسین فرحبخش
در انتخاب اعضای گروه و تیم بازیگران بود. گمان می‌کنم نتیجه دور هم جمع شدن این تیم و توانایی فرحبخش در ایجاد هماهنگی بین اعضا
را به بهترین صورت در فیلم خواهید دید.

نگاه کارگردانی خودتان هنگامی که مشغول بازی در فیلمی هستید چه میزان در کارتان
تاثیر می‌گذارد؟

در
اوایل این اتفاقی بود که برای من رخ می‌داد اما
الان مدت‌هاست که دیگر این‌طور نیست
و اگر گاهی هم پیشنهادی داشته باشم ارائه می‌دهم و مقاومتی در این مورد نمی‌کنم. چون در هر صورت هر کارگردانی
دوست دارد سلایق و نظرات خود را در فیلمش اعمال کند و من هر گاه در مقام بازیگر باشم
به این موضوع احترام می‌گذارم.

شما به بداهه پرداز بودن شهرت دارید. هنگامی که مشغول بازی در یک نقش جدی هستید
چقدر فضا برای این بداهه پردازی‌ها
وجود دارد؟

طبیعتا
در نقش‌های طنز فضای بیشتری برای این بداهه پردازی وجود دارد اما در
مورد نقش‌های جدی نیز در تمرین‌هایی که
پیش از فیلمبرداری انجام می‌دهیم پیشنهاد‌هایم را، چه در مورد دیالوگ و چه اکت، ارائه می‌دهم. قطعا در فضای کمدی قدرت مانور من بیشتر است.

اتفاقی که به طور مشخص در مورد شما رخ داده این است که مخاطب با دیدن نام شما
در لیست بازیگران یک فیلم فارغ از نام کارگردان به دیدن آن می‌نشیند. پیش بینی شما در مورد نقش‌تان در «آبنبات چوبی» چیست ؟ گمان می‌کنید که همین استقبال رخ خواهد داد ؟

گمان
می‌کنم کمدی بودن یا جدی بودن نقش، تاثیر آن چنان زیادی بر این استقبال
ندارد. به عنوان مثال در «دهلیز» با وجود جدی بودن تم فیلم و جدی بودن نقش من، شاهد
استقبال مخاطب بودیم. به نظرم اگر فیلم جذابیت‌های لازم را داشته باشد فارغ از کمدی بودن یا جدی بودن با استقبال مواجه خواهد
شد.

گمان می‌کنید این روند یعنی استقبال
مخاطب از یک فیلم به خاطر حضور شما تا چه زمانی ادامه پیدا خواهد کرد؟

(با
خنده) گمان نمی‌کنم استقبال از یک فیلم به خاطر حضور من بوده باشد. این موضوع
به خاطر اطمینانی است که یک بازیگر می‌تواند در مخاطب به وجود بیاورد
و هر بازیگری می‌تواند این کار را انجام دهد. این استقبال نه به خاطر حضور شخص
من که به خاطر مجموعه اتفاقاتی است که در آن فیلم‌ها رخ داده است.

در این مورد شکسته نفسی می‌کنید.
به عنوان شاهد مثال به «نهنگ عنبر» می‌توان اشاره کرد که هر کس دیگری به جای شما بازی می‌کرد «نهنگ عنبر» تا این اندازه در گیشه به موفقیت نمی‌رسید.

(با
خنده) ممنون، این لطف شما و مخاطبان است.

«دراکولا» در چه مرحله‌ای است؟

در حال حاضر مشغول مونتاژ هستیم. این که در ادامه
چه اتفاقی برای این فیلم بیفتد را نمی‌دانم و هنوز هیچ تصوری از زمان اکران آن ندارم.

عاطفه محرابی