قطب الدین صادقی از جمله چهره های سرشناس تئاتر ایران است که علاوه بر
نویسندگی و کارگردانی در حیطه تئاتر دارای تجربیات آموزشی و البته بازیگری
در حیطه سینما و تلویزیون هم هست.
صادقی که در بیشتر گفتگوهایش کوشیده بخشی از مشکلات و دغدغه های هنر ایران
را به صراحت بیان کند درباره نقش فروشی و رواج پدیده بازیگر-اسپانسرینگ در
سینما و تلویزیون هم به صراحت همیشگی پاسخ سوالات را داد.
وی درباره اینکه آیا در تئاتر هم نقش فروشی به اندازه سینما و تلویزیون
وجود دارد یا نه گفت: نکته ای که درباره تئاتر وجود دارد آن است
که در جریان تئاتری اصیل که سالهاست جریان دارد و درمیان آدمهایی که واقعا
خاک صحنه خورده اند و برای تفریح سر از تئاتر برنیاورده اند چنین مسأله ای
وجود ندارد. شخصا در تئاترهایی که حضور داشته ام چنین مسأله ای را ندیده
ام و اگر هم ببینم قطعا واکنش نشان می دهم.

*نقش فروشی به دلیل ورود سرمایه گذاران بی ربط به سینما و تلویزیون است
صادقی که تجربه ایفای نقش در آثاری چون “گناهکاران”، “آدمکش” و “گزارش یک
قتل” را داشته با اشاره به اینکه نقش فروشی در سینما و تلویزیون هم به دلیل
حاکمیت سرمایه و سرمایه گذاران کم سواد است بیان داشت: اگر نقشها در سینما
یا تلویزیون خرید و فروش می‌شود صددرصد به دلیل ورود سرمایه گذاران بی‎ربط
به هنر و البته فساد مالی شکل گرفته در پشت پرده سرمایه گذاریهاست.
وی ادامه داد: در همه جای دنیا سینما یک هنر است و البته که همین وجه هنری
بوده که باعث شکل گیری صنعت سینما شده است اما در سینمای ایران چون تکلیف
سینما مشخص نیست و معلوم نیست می‌خواهد هنر باشد یا تجارت همین می‌شود که
از یک سو هر محصول بی کیفیت و آشغالی تولید می‌شود و کسی نمی پرسد چرا و از
سوی دیگر شرایطی فراهم می شود برای ورود یک سری عشق بازیگر بی هنر!

*سینمای ما حتی نمی تواند با موسیقی پاپ رقابت کند
قطب الدین صادقی که سالهاست در دانشگاههایی چون هنرومعماری، شهیدبهشتی،
صداوسیما و سوره به تدریس می پردازد با اشاره به اوضاع اقتصادی خراب سینما
به «نسیم»گفت: کافی است مقایسه ای کنید میان تعداد مخاطبان یک روز کنسرت
پاپ در برج میلاد و آن را مقایسه کنید با تعداد مخاطبان یک روز پرفروشترین
فیلم سینمای کشور تا همه چیز دستگیرتان شود.
وی ادامه داد: وقتی سینمای ما نمی تواند حتی با موسیقی پاپ که به اندازه
خود گرفتاری و محدودیت دارد رقابت کند طبیعی است که تبدیل می شود به
سینمایی ورشکسته که هر سرمایه گذاری به خود اجازه می دهد وارد آن شده و به
دنبال خود نیز پولهایی خاص را وارد آن کند.

*چرا اجازه داده می شود هر سرمایه‌گذار بی‌ریشه ای وارد سینما و تلویزیون شود؟
قطب الدین صادقی در پایان گفتگوی خود با اشاره به اینکه سعی
کرده در این طور موارد بیشتر بازتاب دهنده اوضاع باشد تا ارائه دهنده
راهکار اظهار داشت: مسأله اینجاست که همه چیز مشخص و واضح پیش روی مدیران
قرار دارد و دلیلی ندارد من به آنها بگویم چه کنند. همین که دربهای سینما
باز است تا هر سرمایه گذاری به صرف مشارکت در تولید یکی دو فیلم نام تهیه
کننده را بر خود بگذارد یعنی آسیب. سوالم این است که چر جلوی چنین ورودهایی
گرفته نمی شود؟

وی ادامه داد: چرا اجازه داده می شود هر سرمایه گذار بی ریشه ای وارد
سینما و تلویزیون شود تا به دنبال خود آسیبهای فراوانی را هم وارد این دو
فیلد کند؟ آیا جلوی چنین اتفاقی را گرفتن آن قدر سخت است که سالهاست آن را
می بینیم و توجهی نمی کنیم؟