در بیانیه نمایشگاه «راقمه محمد ابراهیم طهرانی» نوشته شده است: «محمد ‌ابراهیم طهرانی در زمانه‌ای می‌زیست که نستعلیق در اوج کاربردهای معماری و تزیینی قرار داشت. کتیبه‌نگاری نستعلیق که در دورۀ صفوی رونق یافته بود، بار دیگر در عصر قاجار، جان تازه‌ای یافت و بیش‌ازپیش شکوفا شد. خوشنویسانی چون محمدمهدی طهرانی، اسدالله شیرازی و محمدحسین طهرانی با اندک تغییراتی جریان کتیبه‌نگاری صفوی را ادامه دادند؛ اما با ظهور خوشنویسانی چون غلام‌رضا اصفهانی، میرزاآقا خمسه‌ای و میرزاعمو، شیوه نگارش مفردات و برخی‌ از هم‌نشینی‌های کلمات، آگاهانه تغییر یافت.

جایگاه ویژۀ میرزا عمو در کتیبه‌نگاری نستعلیق، به‌شایستگی شناخته نشده است. شیوۀ خاصش در کتیبه‌نگاری، بیانگر نگرشی تازه در این حوزه است که به‌روشنی با نسخه‌نویسی و قطعه‌نویسی تفاوت دارد. او دریافت‌های بدیع استادش را در کتیبه‌نگاری ادامه داد و در این مسیر، به بیان هنری خویش دست یافت.

این نمایشگاه برای نخستین‌بار، منتخبی از کتیبه‌های میرزاعمو را به نمایش گذاشته است. این کتیبه‌ها، در آستان حضرت عبدالعظیم(ع) قرار دارند و از نفیس‌ترین کتیبه‌های نستعلیق در ایران به شمار می‌روند. کتیبه‌های میرزا عمو در گنبدخانۀ امامزاده حمزه(ع) به تاریخِ ۱۲۹۱ ق؛ موزۀ آستان به تاریخِ ۱۲۹۱ ق. (انتقال‌یافته از امامزاده حمزه)؛ کمرکش ایوان امامزاده طاهر(ع) به تاریخ ۱۳۰۱ ق. قرار دارند. این کتیبه‌ها، تغییرات شیوۀ خوشنویسی میرزا عمو را نشان می‌دهند و از نظر جنس و شیوۀ اجرا، به دو دسته تقسیم می‌شوند: کتیبه‌های امامزاده حمزه(ع) و محفوظ در موزه، کاغذی هستند و کتیبۀ امامزاده طاهر(ع)، کاشی هفت‌رنگ است. کتیبه‌های کاغذی -که در عصر قاجار مرسوم شد و به‌صورت محدود به کار رفت- خاص‌ترین بخش این مجموعه را تشکیل می‌دهد.

نام و نشانه‌نوشتۀ نمایشگاه، برگرفته از رقم میرزاعمو در یکی از کتیبه‌هایش در آستان حضرت عبدالعظیم(ع) است. در انتخاب و چیدمان کتیبه‌ها، معیارهای تنوع ترکیب‌بندی و وجود اشارات تاریخی و مذهبی و نام اشخاص لحاظ شده است؛ به گونه‌ای که مخاطبان با جنبه‌های بصری و محتوایی کتیبه‌ها آشنا شوند.

این نمایشگاه، محصول طرح پژوهشی «مستندنگاری کتیبه‌های تاریخی آستان حضرتِ عبدالعظیم(ع)» است که در اسفند ۱۴۰۰ با همکاری آستان مقدس و مجموعه طهرآن‌آذری آغاز شد. عکس‌های این مجموعه، حاصل عکاسی دقیق و هنرمندانۀ جناب آقای محمدرضا پوریان و همکارشان، سرکار خانم ترانه خاتمی است.

در پایان، از حمایت‌های بی‌دریغ تولیت سابق آستان، مرحوم حجت‌الاسلام ری‌شهری، جناب حجت‌الاسلام قاضی‌عسکر تولیت آستان، مدیرکل کتابخانه، موزه و مرکز اسناد آستان حضرت عبدالعظیم(ع)، جناب آقای سعید محمدی نیک، مجموعه طهرآن‌آذری و دیگر همکاران و خادمان آستان مقدس سپاسگزاری می‌کنیم.»

در معرفی محمد ابراهیم طهرانی (میرزا عمو) آمده است: «محمد ‌ابراهیم طهرانی مشهور به «میرزا عمو» از خوشنویسان برجستۀ دورۀ قاجار بود. دربارۀ زندگی او، اطلاعات چندانی وجود ندارد. با تکیه بر برخی مطالب تاریخی و مطالعۀ آثارش، می‌توان به شهرت و جایگاه اجتماعی والای این هنرمند خوشنویس پی برد. تاریخ تولد میرزا عمو مشخص نیست؛ اما غلام‌علی‌خان عزیزالسلطان (ملیجک ثانی) ذیل خاطرات چهارشنبه ۱۲ ربیع‌الثانی ۱۳۲۱ ق.، دربارۀ وفاتش چنین نوشته است: «دیشب میرزا عمو، خوشنویس معروف، مرحوم شده است. به حسن‌خان گفتم یک طاقه شال ببرد برای پسرش، ختم او را جمع نماید.» میرزا عمو شوهرخالۀ یکی از زنان ناصرالدین‌شاه به نام صغراخانم (شاهزاده ‌عبدالعظیمی) بود و افزون بر یک پسر، دو دختر به نام‌های گوهر‌خانم و حاجی‌خانم داشت که در دربار ناصرالدین‌شاه حضور داشتند.

میرزا عمو از شاگردان ممتاز غلام‌رضا اصفهانی بود و در قلم نستعلیق، به‌نیکی ظرایف شیوۀ استادش را درک کرده بود. آثار شناسایی‌شدۀ وی، همگی به قلم نستعلیق هستند. او به‌ویژه در جلی‌نویسی و کتیبه‌نویسی، مهارت فراوانی داشت و بیشتر ذوق و خلاقیت خود را صرف این عرصه کرده بود. میرزا عمو با تمرکز بر کتیبه‌نگاری، در زمرۀ بهترین و پرکارترین کتیبه‌نگاران ایرانی قرار می‌گیرد.

افزون بر توانمندی هنری میرزا عمو، ارتباطش با دربار و اعیان سبب شده بود تا کتیبه‌های برخی از بناها و سنگ‌مزارهای دورۀ ناصرالدین‌شاه و مظفرالدین‌شاه را بنویسد. کتیبه‌های شناخته‌شدۀ او در برخی از بناهای مهم و مذهبی تهران، ری و قم قرار دارد. برخی از کتیبه‌هایش عبارت‌اند از: کتیبۀ کمرکش ایوان شمالی مسجد و مدرسۀ سپهسالار (تهران) با رقم «کتبه محمد ابراهیم الطهرانی الشهیر بمیرزا عمو»؛ کتیبۀ سردر مسجد و مدرسۀ معمار باشی (تهران) با رقم «کتبه محمد ابراهیم مشهور بمیرزا عمو» در ۱۳۰۳ ق؛ کتیبۀ کمرکش ایوان مقبرۀ شیخ صدوق (ری) با رقم «راقمه میرزا عمو»؛ کتیبۀ کمرکش ایوان شمالی صحن عتیق آستان حضرت معصومه (س) (قم) با رقم «راقمه میرزا عمو» در ۱۳۰۱ ق.»