به گزارش خبرنگار سینمایی خبرگزاری صبا، احسان طهماسبی منتقد سینما در یادداشتی به فیلم کوتاه «نحسی» به کارگردانی پارسا امیری زاد که در سی و نهمین جشنواره فیلم کوتاه تهران حضور دارد، پرداخته است.

این یادداشت به شرح زیر است:

«طالع نحس

پایه‌گذاری ساخت اولین فیلم‌های خنده‌آور سینما به دهه‌های پایانی قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم بازمی‌گردد؛ اما با این وجود و همچنان، اساس ساخت یک فیلم کمدی، بیش از آنکه متکی به فیلمنامه و کارگردانی باشد، وابسته به شخص کمدین است. از این رو، فیلمسازان فیلم‌های کوتاه و بلند، همچنان به زیر ژانر اسلپ استیک (و همچنین کمدی موقعیت) توجه ویژه‌ای دارند.

نحسی، با بهره‌گیری از همین متد و با الهام از فضای شاد عروسی، سعی می‌کند با خلق فضایی کنش‌مند و پرهیجان، ضمن استفاده از توان کمدی بازیگران خود (به‌ویژه علی استادی)، داستان پسری به نام وحید (وحید منتظری) را روایت کند که به دلیل نحسی و بدیمنی که در ذات دارد، مورد عتاب و سرزنش اطرافیان است و خانواده و دوستان برای آنکه او را از عروسی خواهرش دور کنند، آدرس محل برگزاری مراسم را به او نداده‌اند تا نحسی او خللی در روند برگزاری جشن ایجاد نکند.

اما نکتۀ مغفول‌مانده در این فیلم کوتاه، همان حلقۀ گمشده در غالب فیلم‌های کمدی بلند سینمای ایران یعنی تمرکز بر ایده اصلی (که در برخی موارد همانند این فیلم ایده جذابی است) و ناتوانی (یا فراموشی) بسط صحیح ایده مرکزی در طول داستان و در نتیجه از دست رفتن فیلم است.

ایده اصلی فیلم کوتاه نحسی، در صورت پرداخت صحیح و با ساختاری مناسب، می‌توانست با فاصله گرفتن از جنس کمدی‌های مرسوم فعلی ساخته‌شده در سینمای ایران (که به وفور از سال‌های ۱۳۸۵ به بعد تولید شدند) به‌عنوان یکی از نمونه‌های تماشایی این سینما مورد توجه قرار گیرد.»

انتهای پیام/