به گزارش خبرنگار ادبیات و کتاب صبا، کتاب «کوهستان آتش» پنجمین مجلد از مجموعه «حماسه ۲۷»؛ کارنامه عملیاتی لشکر ۲۷ محمد رسول‌الله (ص) در دوران دفاع مقدس است که پیش‌تر کتاب‌های «همپای صاعقه»، «ضربت متقابل» و «شراره‌های خورشید» از این مجموعه چاپ شده‌اند. با احتساب ترتیب زمانی عملیاتی که لشکر ۲۷ در آن‌ها حضور داشته، «کوهستان آتش» پنجمین کتاب از مجموعه کارنامه عملیاتی لشگر ۲۷ محسوب می‌شود که در مقطع زمانی اردیبهشت تا آذر سال ۱۳۶۲ در جبهه های غرب کشور به وقوع پیوسته است. اکنون به بهانه چاپ دوم این کتاب با گلعلی بابایی نویسنده کتاب گفت‌وگویی را انجام داده‌ایم که در ادامه می‌خوانید:

با توجه به اینکه موضوع دفاع مقدس بارها و از زوایای مختلفی تاکنون نوشته شده، چالش‌های شما در نگارش این کتاب چه بوده است؟

قاعدتا انجام هر کاری مشکلاتی دارد، که مجموعه «حماسه۲۷» هم از آن مستثنی نیست. ضمن آن که این اثر یک مجموعه مستند است و همه مطالب آن باید با سند و مدرک باشد. مثلا ما در اینجا به مطالبی پرداختیم که شاید در کارهای دیگر نبوده باشد. مثل: مناظرات و مباحث تندی که بین فرماندهان و طراحان عملیات انجام می‌گرفت. به عنوان نمونه، فرماندهان درموضوعاتی چون انتخاب زمین برای انجام عملیات یا پیدا کردن راهکارهایی در خصوص عملیات خیلی به سختی به توافق می‌رسیدند و مناظرات و مباحثی بین آنها پیش می آمد؛ یکی از این موارد مباحثات بین حاج همت و نیروهای اطلاعات عملیات بود که میخواستند حاج همت را قانع کنند تا در منطقه بمو- دربندیخان عملیات صورت نگیرد. در نهایت کسی که می‌توانست بقیه را قانع کند و حرفش را با دلایل متقن ارائه دهد، موفق و پیروز این مناظرات می‌شد.

این چالشی بود برای من که آیا این درگیری‌های لفظی و مناظرات فرماندهان جنگ را بنویسم یا نه. بنابراین در این موارد سعی کردم شفاف‌سازی کنم و آن چیزی که لازم است خواننده در جریان باشد را بنویسم؛ چون معتقدم مردم و مخصوصا جوانان ابتدا باید با شرایط جنگ و اتفاقات آن سالها به خوبی آشنا شوند و بعد قضاوت کنند.

شما چه کاری انجام داده‌اید که این کتاب نسبت به بقیه آثار متفاوت باشد و مباحث تکراری نشود؟

یک نویسنده با هر کتابی که می‌نویسد، تجاربی را به‌دست می‌آورد که آن تجربه را در کارهای بعدی استفاده می‌کند. این کتاب به صورت مجموعه‌ای نگارش شده و من براساس تجربیاتی که از کتاب‌های قبلی داشته‌ام، سعی کردم خوانش کتاب روان‌تر باشد. همچنین در عین حال که مستند و یک کار تاریخی است، همراه با قصه باشد تا برای خواننده جذابیت داشته باشد و خواننده مطلب را دنبال کند. یعنی طوری نباشد که یک اثر صرفا تاریخی خشک و بی روح باشد. بنابراین بخش ادبی کار را تقویت کردیم تا کتاب، گیرایی خودش را داشته باشد. فکر می‌کنم کسی که این کتاب را خوانده این عرض بنده را حس کرده است.

انقطاع نسلی به عنوان یکی از آسیب‌های امروز جامعه، تلاطمات فرهنگی و هویتی را به دنبال داشته است. شما به عنوان یک نویسنده چه نقشی می‌توانید در معرفی قهرمانان جنگ به نسل جدید داشته باشید؟

من به عنوان نویسنده و پژوهشگر وظیفه دارم حقایق را از دل اسناد تاریخی دربیاورم و اوراق و اسناد بایگانی شده به شکل کتابی روان عرضه کنم. در کتاب «کوهستان آتش» با قهرمانان زیادی مواجه هستیم که به درستی به جزییات جنگ و دلاوری آنها اشاره شده است. مثل شهید مهدی خندان، شهید ابراهیم علی معصومی، شهید اکبر حاجی‌پور، شهید عباس ورامینی، شهید علی اصغر رنجبران، شهید جواد افراسیابی و یا خود شهید همت و همینطور شهدای دیگر که در این عملیات خوش درخشیدند. متاسفانه نسل امروز این قهرمانان را نمی‌شناسد؛ مثلا شهید همت که اتوبانی در تهران به نام ایشان نامگذاری شده… خیلی‌ها اصلا نمی‌دانند که همت چه کسی بود.

وظیفه بخش‌های دیگر فرهنگی از جمله آموزش و پرورش و یا وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی یا وزات علوم است که این قهرمان‌ها را معرفی کنند. چرا نباید بخشی از کتاب‌های درسی ما به این قهرمانان اختصاص داده شود؟ آن چیزی که در ذهن دانش آموز و در ذهن نسل جوان ملکه می‌شود، در دوران نوجوانی و جوانی یاد می‌گیرد. دلیل اینکه ما نسل قدیمی‌ها، دهقان فداکار را همچنان به خاطر داریم به واسطه مطالعه کتاب‌های درسی آن زمان است که برای همیشه آن موضوع را در ذهن‌مان ماندگار کرد.

به نظر من در همه بخش‌های تاریخی و ادبی یا حتی جغرافیا هم می‌شود از داستان‌های این شخصیت‌ها و قهرمانان جنگ استفاده کرد. زندگی این آدم‌ها آنقدر جذابیت دارد که بدون هیچ افزودنی قابل ارایه هستند. همین کتاب «کوهستان آتش» که یک اثر کاملا جنگی است، در بحبوحه جنگ، به اتفاقات پیش آمده در محیط خانواده رزمنده‌ها و فرماندهان هم می‌پردازد. اما به عنوان مثال چرا فیلم‌سازان ما از این سوژه‌ها بهره نمی‌گیرند؟ اصلا چرا امر مهمی مثل اقتباس در بین فیلمسازان عزیز کشور، محلی از اعراب ندارد. به دلیل همین کوتاهی‌ها، امروزه متاسفانه خوراک فکری نسل جوان ما از طریق فضای مجازی تأمین می‌شود، حال آن که باید بخش‌های متنوع و متعدد فرهنگی موجود در کشور، این خوراک را تامین کنند.

حرف دل شما برای خوانندگان این کتاب چیست؟

آرزوی من این است که ان‌شاءالله این کتاب‌ها دیده شوند و تاثیرات‌شان را برای خوانندگان داشته باشند. چون اهدافی را که من برای نگارش این گونه کتاب‌ها داشته‌ام، معرفی بخش مهمی از تاریخ و تاریخ‌سازان و قهرمانان این کشور به نسل‌های بعدی بوده است. اگر این اتفاق بیفتد من اجر خودم را برده‌ام.