به گزارش خبرنگار سینما صبا ، صادق اسحاقی فیلم‌نامه‌نویس فیلم «ذبح» از آثار موفق جشنواره فیلم نهال، پیرامون این فیلمنامه گفت: یک سال پیش فیلمنامه‌ کوتاهی نوشتم با عنوان «ذبح» که قصه‌اش در بندرعباس و چندین سال قبل از انقلاب ۵۷ اتفاق می‌‌گذرد. می‌توانم بگویم در هنگام نگارش این فیلمنامه کاملاً تحت تاثیر داستان‌های کوتاه مکتب خوزستان و به طور کلی داستان‌هایی که در جنوب ایران رخ می‌دهند بودم و ردپای فضای توصیف شده در آن داستان‌ها در فیلمنامه‌ من مشهود است که به طور کلی پیرامون مشقت‌های زندگی مردمان جنوب است و با وجود اینکه بازه‌ی زمانی مشخصی در فیلمنامه تعریف شده است اما موقعیت دراماتیک آن توانایی فراتر رفتن از محدودیت تاریخی تعریف شده را دارد و به طور ضمنی به وضعیت ایران امروز مربوط است.

او ادامه داد: بعد از جشنواره‌ نهال با تعدادی از دوستانم برای ساخت این فیلمنامه‌ صحبت کردم و در حال حاضر فیلمنامه به یکی از دوستانم برای ساخت سپرده شده و در مرحله‌ جذب سرمایه است و از آن جایی که به خاطر شرایط تولیدی، پروژه‌ای تقریبا سنگین به حساب میاد، فکر می‌کنم فرآیند جذب سرمایه‌ش طول خواهد کشید اما امیدوارم که به زودی تولید شود.

اسحاقی با اشاره به نوشتن فیلم‌نامه از منظر «تأ‌ثرات هیوم» و چهارگانهٔ عقل، تجربه، درک و هنر گفت: فکر می‌کنم در فرآیند خلق اثر هنری، در این مورد به خصوص، فیلمنامه، همه‌ این موارد با ضرایب متفاوت تاثیر‌گذارند اما در مورد من و به ویژه این فیلمنامه فکر می‌کنم عنصر تجربه‌ی زیسته تاثیر کمتری داشت. مهم ترین دلیلش هم این بود که داستان فیلم نه در بازه‌ی زمانی و نه در منطقه‌ای اتفاق می افتد که من هیچ تجربه‌ی زیسته‌ای از آن نداشتم و ندارم. به همین دلیل بود که به مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه مکتب خوزستان روی آوردم تا با آن حال و هوا بیشتر آشنا شوم و در حد توصیفات سطحی از آن منطقه عمل نکنم. اما خب همانطور که اشاره کردم اگر بخواهیم خیلی تفکیک شده درباره‌ی مضمون هم حرف بزنیم، فکر می‌کنم در قبال اکثر آثار هنری‌ای خودم به آن‌ها علاقه دارم و دنبال‌شان می‌کنم، آنها محدود به کشور و فرهنگی که قصه در آنجا اتفاق می افتد نیستند و درونمایه‌شان قابلیت ارتباط با دیگر فرهنگ ها را داراست. بنابراین خودم هم همیشه در پی کشف و برون ریزی ایده‌هایی بوده‌ام ‌که این قابلیت را دارا باشند و از آن جایی که آنطورها آدم اجتماعی‌ هم محسوب نمی‌شوم، میزان دسترسی‌ام به سوژه‌هایی که از یک منظر بومی تلقی شوند کمتر است و تمایل بیشتری به ایده‌هایی در روانشناسی و جامعه شناسی داشتم و دارم که کاملا بین فرهنگ‌های مختلف مشترک هستند.

اسحاقی در پایان افزود: در حال حاضر مشغول نگارش فیلمنامه‌ اولین فیلم بلند سینمایی‌ام هستم که طرح آن در یک برنامه پرورش فیلمنامه با همکاری دانشگاه فیلم و تلویزیون مونیخ و چند موسسه دیگر، پذیرفته شد که به طور ویژه به دنبال کشف فیلم‌سازانی از جامعه‌ دانشگاهی کشور‌های مختلف است که آماده‌ ساخت اولین فیلم بلند خود می‌شوند و در یک فرآیند ۸ ماهه باید فیلمنامه‌های خود را آماده کنیم و امیدوارم در پایان این برنامه، شرایط تولید این پروژه را بتوانم فراهم کنم.