علی موذن کارگردان آثار کوتاهی همچون «یک ظهر بارانی»، «بازگشت»، «موتزارتِ جوان» و «عاشق و دریا» در گفت‌وگو با خبرنگار سینما صبا به الگوهای سینماتیک در آثار خود پرداخت.

علی موذن دوره فیلم‌سازی پیشرفته را تحت نظر شهرام مکری گذرانده و آثار او در جشنواره‌های داخلی همچون نهال و بین‌المللی از قبیل ایتالیا، شیلی و نیوزیلند حضور داشته است.

موذن درباره مسیر تازه‌ترین کار خود (موتزارت جوان) گفت: فیلم را برای ۹ فستیوال درجه یک جهانی فرستاده‌ام که از جمله‌‌ این فستیوال‌ها می‌توان به کن، تریبکا و وین اشاره کرد. برای پخش داخلی هم در حال حاضر تصمیمی ندارم.

موذن در پاسخ به این پرسش که پلان‌های عکاسانه و فتوژنیک فیلم‌هایش دارای چه بار روانشناختی و زیبایی‌شناسانه‌ای است، گفت: خیلی نمی‌توانم به این سوال پاسخ دقیقی بدهم، مخصوصا به بخش روانشناختی‌اش. برای من سینما کامل‌ترین هنر محسوب می‌شود، هنری که امکان استفاده از تمامی هنرها را به شما می‌دهد. برای من هم ارز با فیلم‌نامه، زیبایی‌شناسی تصویر شامل قاب‌بندی و نور و پالت رنگی، موسیقی‌ و سایر پارامترهای آرتیستی اهمیت دارد. به طور خاص، برایم مهم است که تک تک پلان‌های فیلم از نظر بصری به چشم خودم زیبا باشد. چنین نگاهی برای من اولین اولویت هنگام نشستن پشت مانیتور و دوربین است.

موذن در راستای پرسش قبلی و نیل آثارش به پاولیکوفسکی و اریک رومر گفت: اریک رومر جز ده کارگردان محبوب من است اما در مورد اثرپذیری از او خیلی مطمئن نیستم. اگر دو کارگردان باشند که من به شکلی آگاهانه از آن‌ها الگو می‌گیرم؛ آندری زویاگینتسف روس و دیگری همین پاولیکوفسکی هستند. طبیعتا مؤلفه‌های سایر کارگردان‌های محبوب من می‌توانند به شکل غریزی در آثارم ورود کرده باشند، از جمله کریستین پتزولد آلمانی که بسیار سبک کار و جهان او را می‌پسندم.

موذن درباره مسیر کاری‌اش بعد از فیلم موتزارت جوان گفت: فعلا شرایط را برای تولید فیلم جدید مناسب نمی‌بینم.