به گزارش خبرنگار رادیو و تلویزیون صبا، گفته‌اند چرا  دختران معترض در خیابان در یک آیتم از سری جدید «مهمونی» سوژه شده‌اند و «ایرج طهماسب»  با آنچه موجب داغدار شدن مردم در سال ۱۴۰۱ شد، «شوخی» کرده است.

در شرایطی که «حمله» و «ضدحمله» رفتار امروز طیف‌های مختلف اجتماعی شده، یک «شوخی»، در جایگاه یکی از دو سوی ماجرا به یک «بحران فجازی» بدل می‌شود و…

آنها که می‌گویند «طهماسب» را قبل از این «شوخی» دوست داشته‌اند و بعد از آن، نه و خالق مهم‌ترین کاراکترهای عروسکی دوران معاصر را به قبل و بعد از این «شوخی» تقسیم می‌کنند، احتمالا «ایرج طهماسب» را اساسا دنبال نکرده‌اند، که بدانند او آنقدر خود را مقید به اخلاق می‌داند که قرار نباشد برای دل این و آن را به دست آوردن، تن به یک بازی بدهد.

او قبلا هم در قالب برنامه‌های نمایشی خود، از ایده‌های مختلف در برخورد با هزار و یک رفتار و هنجار و ناهنجاری استفاده کرده است.

شاید برای طهماسب، اینجا هم مطرح کردن یک موضوع حساس و خط‌قرمزی، مهم‌تر از شوخی کردن با آن موضوع بوده باشد و شاید هم برای او، دعوت به زندگی، بر یادآوری ببند و بگیر و مرگ‌ و مرگ‌ها، ارجحیت داشته باشد… اما…

نقد یک اثر و نقد هنرمند به جای خود. هر کس می‌تواند نسبت به یک اثر هنری یا رفتار یک هنرمند نقد خود را ارائه دهد اما حکم صادر کردن برای افراد، عادت بدی است که به رویه و کلیشه بدل شده است و هیچگونه تحلیل منطقی نمی‌توان درباره این طرز برخورد به کار برد.

فعلا که راه فالوور جمع کردن، حمله‌ فجازی به افرادی‌ست که طرفدار دارند. این خود ایجاد یک خفقان است که فضای رسانه و هنر را در یک لوپ خطرناک اسیر می‌کند. دایره‌ای که در آن خیلی‌ها از ترس وارد نشدند، برخی حذف شدند و آنها که آمده‌اند هم به بیرون هل داده می‌شوند!