به گزارش صبا، نقل قول‌های زیر بر اساس مطالب منتشره در رسانه‌های مختلف در چهارشنبه ۱۶ فروردین ۱۴۰۲ گردآوری شده‌اند.

*** هوشنگ مرادی کرمانی (نویسنده): بسیاری از کارگردان‌ها و نویسنده‌هایی که با هم همکاری را شروع می‌کنند، بعد از مدتی با هم دشمنی می‌کنند. خدا می‌داند من یک جمله حتی یک جمله علیه پوراحمد ننوشتم و نگفتم. او تنها کارگردان ایرانی است که سریالی ساخته و با نام نویسنده کار را شروع کرده؛ از بس که مهربان و باگذشت بود… کیومرث پوراحمد عین بچه‌ها بود، بچه‌ای بود که فقط بزرگ شده بود. او خلاقیت، صداقت و صمیمیت و حس کودکی داشت، خوشحال بود اما گاهی تند و تلخ می‌شد و خیلی تلخ اما بچه‌ای ساده و صمیمی و مهربان بود و از هیچ‌کس کینه‌ای نداشت. خدا او را رحمت کند./ایسنا

*** مهدی باقربیگی (بازیگر): رابطه من و زنده‌یاد کیومرث پوراحمد، یک رابطه پدر و پسری بود. او آدم مسئولیت پذیری بود. در زمان ساخت «قصه های مجید» و حتی پس ازآن حواسش به من بود. با هم مدام در ارتباط بودیم و احوالپرسی می‌کردیم. او در زندگی به من مشاوره می داد. برای من مثل یک پدر بود و با همدیگر رابطه پدر و پسری داشتیم./ایرنا

*** مهرداد پوراحمد (کارگردان): اگر اشتباه نکنم برادرم از روز پنجم یا ششم نوروز برای سفر به شمال رفته بودند و ما هر شب باهم حرف می‌زدیم و اتفاقاً حالشان هم خیلی خوب بود. ما معمولاً گپ‌های سینمایی با هم زیاد داشتیم، فقط دیشب را حرف نزدیم. اگر چیزی که درباره فوتشان می‌گویند درست باشد تعجب من از این است که حالشان خیلی خوب بود و یک‌ذره تناقض دارد! باید ببینیم چه چیزی پیش می‌آید. من هنوز فوتشان را باور ندارم./ایسنا

*** سیروس میمنت (بازیگر): پیش آمده است که به خاطر دغدغه نان و معیشت کارهایی بازی کردم که دوست نداشتم ولی الان خدا را شکر یا نیازی ندارم یا هزینه‌هایم کمتر شده است اما ترجیح می‌دهم عملگی و کارگری کنم اما دیگر در هر اثری بازی نکنم بالاخره شما با آرزویی وارد یک کار حرفه‌ای می‌شوید./مهر

*** محمدرضا شرف الدین (تهیه کننده): اینکه ما روی فیلم هایی سرمایه گذاری کنیم که مصرف کننده شان هم خود دولت است کاری است که بنده موافق آن نیستم. فیلم باید با حفظ ارزش های دینی و انقلابی در پسند مخاطبان باشد./سینماپرس

*** کریم امینی (کارگردان):ساخت «فسیل» اواخر سال ۱۳۹۸ آغاز شد و آن زمان اصلاً «زیر خاکی ۱» پخش نشده بود. من اصلاً‌ در جریان این سریال نبودم و بعدها که سریال پخش شد و ساخت و اکران «فسیل» به دلیل شیوع کرونا طولانی شد، سریال را هم دیدم و به نظرم شباهت‌ها در حدی نبود که نگران آسیب دیدن به فیلم را داشته باشم. سریال «زیر خاکی» اثر با کیفیت و جالبی است و شاید در ایده اولیه و برخی موارد شباهت‌هایی بین این سریال و «فسیل» وجود داشته باشد اما من به هیچ‌وجه در ساخت این فیلم نگاهی به «زیر خاکی» نداشتم و همانطور که می‌بینید موقعیت‌ها، شخصیت‌پردازی و قصه در «فسیل» تفاوت زیادی با «زیر خاکی» دارد./ایلنا

*** مسعود فراستی (منتقد): «برادران لیلا» چه نسبتی با واقعیت دارد که دوستان فیلم‌بین ما طرفدار آن شده‌اند؟ آیا صرف موضوع گرانی یعنی اینکه به وضعیت ما خیلی نظر دارد؟ آیا نفس اینکه یک تم را بگیریم و با واقعیت ارتباط دهیم یعنی واقعیت ساختیم؟ اصلاً واقعی ساختن یعنی چه؟ وقتی فیلم واقعی است که بعد از آن که همه چیز را طراحی کامل کردیم و فضای زیست آنها را ساختیم بگوییم این است که قابل باور است و احتمالا هم به چیزهایی نظر داشته است، نه فیلمی که همه چیزش مفروض است. باورپذیر کردن فقط با یک المان و یک خبر درنمی‌آید؛ واقعیت باید ساخته شود. در اثر، واقعیت و خیال دو بال اثر هنری هستند که در این فیلم اصلا خیالی نیست فقط واقعیت مضمحلی است که ارجاع به بیرون می‌تواند آن را زنده نگه دارد./تسنیم

*** صادق صادق دقیقی (کارگردان): تولید اثری با مختصات یک فیلم بفروش کار چندان دشواری نیست، کافی‌ است یک فیلم کمدی که سرشار از شوخی‌ها و تابوهای جنسی‌است با سلبریتی‌ها و بازیگرانی که در همه آثار تکرار می‌شوند، بسازید. حال آنکه هر چه می‌خواهد به خورد ملت بدهد؛ کافی‌ست! شما گیشه را فتح کرده‌اید! چنانچه چنین کاری در مارکت اکران داشتم، به واقع با مشکلاتی که امروز با آن مواجه‌ام روبه‌رو نبودم. احتمالا هم دوستان طلایه‌دار و پرسروصدا همراهم می‌شدند. اما من تلاش می‌کنم در حد توان و دانشی که دارم برای مخاطبم ارزش قائل شوم .اینکه امروز سالن‌های نمایش این فیلم در وضع فاجعه‌باری‌ست و انعکاس تحقیرآمیز آن ضربه زدن به من نیست، بلکه ذبح بی قاعده‌ سینمای کودک و نوجوان است. و سوق دادن نوجوان ایرانی به دامن فرهنگ بیگانه است.به شخصه معتقدم ما اگر برای فرزندانمان کار نکنیم بیگانه ذهن و تخیل و رویایشان را با شیک‌ترین و زیباترین تن‌پوش‌ها بزک کرده تا به فتح فرهنگ ما کباب قناری بر آنش کنند./پانا

*** علیرضا زرین دست (فیلمبردار): اغلب بازیگران «دایی‌جان ناپلئون» آن گونه که من به خاطر می آورم هیچ وقت دیالوگی را سر صحنه حفظ نکردند و با این که بعضی اوقات برخی از سکانس ها دیالوگ های بسیار طولانی داشتند آنها با دیالوگ حفظ شده و کاملا مسلط روبروی هم قرار می گرفتند. شوخی نبود آنها نمی خواستند چیزی کمتر از بازیگر روبرویشان باشند و بازیگر روبرویشان هم همینطور. نتیجه اش هم همان بازی های درخشانی است که در این سریال وجود دارد./ایرنا