به گزارش صبا،حِیْدَر یَغْما از شاعران معاصر نیشابور و متولد ۱۳۰۲ در روستای صومعه نیشابور و متوفی ۲ اسفند ۱۳۶۶ در نیشابور است که به سبب شغل اصلی‌اش به «شاعر خشتمال نیشابوری» مشهور شده است. شغل او خشت‌مالی، در یکی از کوره‌پزخانه‌های نیشابور بود. یغما فاقد سواد دانشگاهی بود اما شعر می‌سرود. بسیاری از اشعار او دیدگاه شخصی وی به جهان است. در مدت شاعری‌اش وی را گاهی متهمش می‌کردند که شعرهای مهجور قدما را می‌دزدد و پس و پیش می‌کند و به اسم خودش می‌سراید. گاهی هم شعرهایش را می‌دزدیدند و بدون پس و پیش کردن به اسم خودشان می‌خواندند و او چون نه کتابی می‌خواند و نه روزنامه و مجل‍ّه‌ای به دستش می‌رسید، هیچ‌گاه متوج‍ّه نمی‌شد. گاهی به او می‌گفتند که شاعر نیست و او می‌گفت.:
خلق امروز به تکذیب بگیرند مرا
آن زمانم بشناسند که یغمایی نیست

از بیت های معروف این شاعر  که نظر من را جلب کرد، می‌خواهم با شما بخوانم:

دوستان را صحبت نان من است اندر میان

دشمن است آن کس که می‌گوید سخن از نان من

من برای نان به یزدان هم نمی‌آرم نیاز

این من و این پینه‌های دست من برهان من

حیدریغما

شاعر خشتمال نیشابوری

این است داستان غم‌انگیز برخی دیده نشدگان است! حیدریغما دست بر خشت می‌زد و شعر می‌گفت. در بی‌سوادی فردوسی می‌خواند و به شدت تحت تاثیر شعرهای او بود. سرنوشت تلخ دیده نشدن یک هنر….یک استعداد…..