به گزارش خبرنگار رادیو و تلویزیون صبا، پاشنه آشیل سریال های تلویزیونی پایان بندی آن است چون عموماً کارهایی که از تلویزیون یا شبکه نمایش خانگی پخش می‌شود، در قسمت‌های انتهایی با افت کیفی شدید مواجه می‌شوند. البته این معضل مختص به کارهایی است که در آغاز کیفیت خوبی داشتند. نظیر سریال «یاغی» که تا اواسط قصه قابل قبول بود و طبعا، سریالی که از ابتدا کیفیتی پایین دارد مطمئنا در انتها نیز وضعیتی بدتر خواهد داشت.

در این مطلب می‌خواهیم اشاره‌ای به فینال سریال «پوست شیر» داشته باشیم که به شکل خوبی رقم می‌خورد. در ابتدا نیز به این موضوع اشاره می کنیم چرا یک سریال می‌تواند پایان بندی خوبی داشته باشد.

نکته اول به آزادی عملی فیلمساز و نویسنده برمی‌گردد. در تلویزیون به دلیل سیاست‌های تکراری و کلیشه های رایج فیلمسازان مجبورند آثارشان را به دلخواه مدیران رسانه به پایان برسانند! اما در شبکه نمایش خانگی وضعیت کمی متفاوت است همین موضوع باعث می‌شود آثاری نظیر «پوست شیر» فرصتی برای خودنمایی پیدا کنند.

بحث دیگر به فیلمنامه سریال‌ها برمی گردد نویسنده ها معمولاً در یک سریال گره‌های مختلفی برای بالابردن درام در کارشان ایجاد می‌کند اما نحوه گره‌گشایی از پیچیدگی‌های سناریو منظم نیست برای همین اکثر مواقع می‌بینیم مجموعه‌های نمایشی در قسمت پایانی همه مسائل خود را روشن می‌کند این موضوع سبب شده، مخاطب از این شکل قصه‌گویی خسته شده و رو به سمت مجموعه‌های خارجی بیاورد.

داستان در «پوست شیر» با یک جنایت شروع می‌شود اما کارگردان تلاش می‌کند گره‌هایی که در هر قسمت ایجاد می‌کند در پایان همان قسمت نیز بگشاید. برای همین وقتی به قسمت پایانی نزدیک می‌شویم، می‌بینیم بسیاری از شبهات برطرف شده است. نکته زیبای دیگر در قصه «پوست شیر» شخصیت پردازی خوبی است که تا انتها ادامه پیدا می‌کند. این امتیاز نیز تنها به نقش‌های مثبت خلاصه نمی‌شود بلکه کاراکترهای منفی نیز این کیفیت مطلوب را (قوام شخصیت) دارا هستند.برای مثال شخصیت نعیم قرار نیست در انتها رستگار شده و یا تغییر شگرفی پیدا کند حتی منصور شخصیت پلید سریال نیز، تغییر ناگهانی ندارد و تا دم مرگ به روی کارهایش اصرار می‌گذارد. شخصیت پلیس که شهاب حسینی آن را بازی می‌کند نیز با اکثر پلیس‌هایی که تا به امروز دیده‌ایم مغایر است در حالیکه آنچه که در تلویزیون می‌بینیم، شخصیت‌های مثبتی است که شمایلی فرشته گونه دارند.

مطلب پایانی به چند نکته فنی در سریال بر می‌گردد. ابتدا اینکه برخی داشته های فنی این سریال بر جذابیت اثر افزوده است. موسیقی و تصویربرداری شکلی زیبا به کار داده است همچنین تدوین و ریتم بسیار تند مجموعه لحظات خوشی را برای مخاطب رقم می‌زند.

٭٭٭ داود کنشلو