به گزارش صبا، نقل قولهای زیر بر اساس مطالب منتشره در رسانههای مختلف در روز شنبه ۲ اردیبهشت ۱۴۰۲ گردآوری شدهاند.
***میکائیل شهرستانی (بازیگر و کارگردان تئاتر): ما در طول چند سال اخیر از هیچ منبع دولتی چه مادی و چه معنوی حمایت نشدهایم و عرصه روز به روز به ما تنگتر شده است. در طول دوران کرونا، اولین جایی که تعطیل شد تئاتر بود و در ناآرامیهای اخیر نیز با وجودی که همه کسبه مشغول فعالیت بودند اما باز هنرمندان در مظان اتهام قرار گرفتند. البته من خودم ترجیحاً کار نمیکنم و در طول ۶-۷ ماه اخیر بازی در ۲ سریال و یک فیلم سینمایی را رد کردم چون شرایط روحیام اجازه فعالیت به من نمیداد و کسی را هم از کار کردن یا نکردن منع نمیکنم اما مانند برخیها هم پوزیشن مخالف به خودم نمیگیرم ولی در کنارش مشغول بازی در فیلم و سریالهای مختلف شبکه نمایش خانگی باشم! / مهر
*** محمدجعفر خسروی (مجری و تهیه کننده): برنامههای گذشته تلویزیون به ویژه برنامه ممتاز «ماه عسل» جنس خودشان را داشتند و اقبال فراوانی را تجربه کردند. به نظرم نباید آن برنامه و نمونههای مشابه را با یکدیگر و یا برنامههای امسال مقایسه کرد، چراکه هر برنامه جنس و مخاطب خاص خودش را دارد و البته زمان تهیه و تولید یک برنامه هم مهم است، مثل امسال که همزمان با نوروز شده است./مهر
***عباس رافعی (کارگردان و تهیه کننده): اگر خاطرتان باشد فیلمهای قبلی من مانند «فصل فراموشی فریبا» هم به زبان عربی و انگلیسی دوبله کردیم و توانستیم در برخی کشورهای منطقه آن را به صورت گسترده اکران کنیم. همین برنامه را برای فیلم «سلوک» هم پیشبینی کردهایم. قصد داریم این فیلم را هم به زبان عربی دوبله کنیم و در کشورهایی مانند کویت، اردن و عمان آن را اکران کنیم./مهر
٭٭٭ کریم امینی (کارگردان): چالش تحمیل نظرات حاکمیت به هنرمند که در «فسیل» ارائه شده، فقط در ایران اتفاق میافتد. در جغرافیای دیگر، خیلی چنین چیزهایی رخ نمیدهد، مگر در نقاط عطف تاریخی، شبیه آنچه در ایران پیش آمده است./دنیای تصویر
*** چیستا یثربی (نمایشنامهنویس، منتقد و کارگردان تئاتر): من پیش از این نیز در آثاری چون «زنان مهتابی، مردان آفتابی»، «مرغ عشق» و «رابعه» به زندگی عطار پرداخته بودم. اما این بار علاقه زیاد من به این شاعر و عارف بزرگ باعث شد تا از سه سال پیش با پیشنهاد یک ناشر نگارش نمایشنامهای براساس زندگینامه او را آغاز کنم./ایران تئاتر
***فرشید قلیپور (بازیگر): چیزی که نمایش «لئوناردو داودنژاد» دارد و ما هم سعی کردیم در بازیها رعایت بکنیم، این بود که ما هرگز قصد نداریم تماشاگر را بخندانیم؛ چه با دیالوگها، چه با اَکتهای روی صحنه. این خودِ تماشاگر است که به موقعیتها، تعامل شخصیتها و مخمصهای که هر کدام از آنها گرفتارش هستند، خندهاش میگیرد. اتفاقاً برخلاف نظر دیگر بازیگران که اصرار دارند «لئوناردو…» کاری کمدیست، من میگویم نه، این یک درام کاملاً اجتماعی است که شوخیهایی در آن وجود دارد./ایران تئاتر
هنوز دیدگاهی منتشر نشده است