به گزارش خبرگزاری صبا به نقل از هالیوودریپورتر، به دنبال پخش مستند «بولینگ برای کلمباین» در برنامه شنبه شب شبکه MSNBC، مایکل مور مستندساز مشهور آمریکایی و کارگردان این اثر درباره تغییرات فرهنگی جامعه آمریکا از زمان وقوع حادثه خونبار تیراندازی در دبیرستان کلمباین و پخش مستند او درباره این موضوع در سال ۲۰۰۲، سخن گفت.
مور در پاسخ به پرسشی مبنی بر احساس او نسبت به این مستند در فضای کنونی اجتماعی و سیاسی آمریکا، پاسخ داد: غمانگیزترین موضوع درباره «بولینگ برای کلمباین» این است که من میتوانستم این فیلم را همین امسال ساخته و آن را در همین هفته اکران کنم و همه فریمهای آن درست مانند ۱۷ سال پیش مربوط و بهروز باشد.
در آگوست امسال یک تیراندازی خونین در یک مجتمع تجاری در شهر الپاسو ۲۲ کشته و تعداد زیادی مجروح به جای گذاشت. ساعاتی بعد یک تیراندازی دیگر در باشگاهی شبانه در دیتون اوهایو ۹ کشته و ۲۶ زخمی به بار آورد. در همان ماه ۷ نفر در اودسای تگزاس کشته و ۲۲ نفر مجروح شدند.
بنا بر گزارش سازمان غیرانتفاعی «آرشیو خشونتهای مسلحانه» که اینجور وقایع را ثبت و مستند میکند، از آغاز سال ۲۰۱۹ تاکنون ۳۳۹ تیراندازی عمده در آمریکا رخ داده است. بنا بر تعریف وزارت دادگستری ایالات متحده آمریکا «تیراندازی عمده» به حوادث مسلحانهای اطلاق میشود که در آن سه نفر یا بیشتر کشته شوند.
البته مایکل مور درباره تغییرات رخ داده در جامعه آمریکا اینطور گفت که با وجود پابرجا بودن فرهنگ «ترس» در این کشور، تعداد افرادی که تصمیم گرفتهاند دلهره خود را کنار بگذارند، فزونی گرفته است؛ موضوعی که میتوان آن را از کاهش نگهداری اسلحه در منازل دریافت. مور به این موضوع اشاره کرد که بنا بر آمار نزدیک به ۷۸ درصد آمریکاییها اسلحه در اختیار ندارند.
مور گفت: بیش از ۳۰۰ میلیون اسلحه در اختیار ۳ درصد از افراد جامعه است. در حقیقت این افراد هرکدام بین ۸ تا ۲۲ اسلحه در اختیار دارند. او صحبت خود را با تکرار سوالهای بنیادین مطرح شده در فیلم ادامه داد که ما چه مردمی هستیم؟ چرا چنین کارهایی میکنیم؟ چرا به همدیگر شلیک میکنیم و چرا تقریبا فقط یک جنسیت مسئول کشتارهای جمعی است؛ اشارهای به این موضوع که زنان که نیمی از جامعه آمریکا را تشکیل میدهند به ندرت عامل این حوادث هستند.
این مستندساز همچنین عنوان کرد: به عنوان یک مرد سفیدپوست بالای ۵۰ سال، اکثر اوقات غمگین هستم.
مور گفت میدانم نفرت و خشمی که عامل این حوادث میشود ریشه در ترس دارند. من شاهد مردان تیراندازی بودهام که از زنان، پناهندگان و یا اقلیتهای نژادی متنفر بودهاند.
وی در بخش پایانی صحبتهای خود گفت: لایحه اصلاح قوانین حمل سلاح باید تصویب شده و مشکلات به ارث مانده در فرهنگ آمریکا به بوته آزمایش گذاشته شود. او گفت: جرم و جنایت در کشوری چون کانادا هم وجود دارد اما نه در مقیاس زمانی روزانه، هفتگی یا ماهانه. چیزی در DNA ما آمریکاییها وجود دارد که ما را میترساند و باعث میشود در زمان خشم دست به اسلحه ببریم.
این مستندساز در پایان بیان کرد: ما میتوانیم این موضوع را درست کنیم، ما باید از هم مراقبت کنیم، حتی اگر با یکدیگر مخالف هستیم.
اشکان مزیدی
انتهای پیام/
There are no comments yet