منیره امانی در گفت‌وگو با خبرنگار سینما صبا به بیان ساختارهای بصری و روایی فیلم خود پرداخت.

او در ابتدا به شخصیت زیبا در این فیلم اشاره می‌کند و می‌گوید: هدف اصلی فیلم نشان دادن مشکلاتی است که باعث تحریک یک بیمار اعصاب و روان می‌شود و تمامی افراد در جامعه می‌توانند روی کاراکتر زیبا اثر گذاشته و از آن تاثیر بپذیرند.

این کارگردان داد: این فیلم بر اساس واقعیت ساخته شده است و تمام جزئیات کاراکتر زیبا نیز از عین اتفاقاتی است که در زندگی این شخص رخ داده است.

امانی در ادامه به جایگاه دو عنصر دلهره و کنجکاوی در فیلم خود پرداخت و گفت: هدف این فیلم صرفا یک داستان‌گویی با یک نتیجه‌گیری مشخص بود که آن هم تعامل بیماران روانی با دیگر افراد است، اما دلهره‌ی به وجود آمده تاثیر بیشتری بر مخاطب خواهد داشت و درجه کنجکاوی پایین‌تری. چون این دلهره هر روزه برای افرادی که با این‌گونه افراد در ارتباط هستند وجود دارد، اما بحث کنجکاوی به این دلیل می‌تواند کم‌رنگ‌تر باشد چرا که ما با کاراکتر زیبا آشنا شده‌ایم و می‌دانیم که ممکن است هر کاری از این شخص بربیاید.

امانی در ادامه پیرامون منطق بصری فیلم کوتاه «رقص زیبا» توضیحاتی داد: این فیلم اولین تجربه‌ی ورود من به فیلمسازی و فضای فیلمسازی بود و به دلیل نزدیکی خود با شخص بیمار و دیدن زندگیِ زیبا کاملا این فضا در ذهن من شکل گرفته بود. من با لوکیشن موجود کاملا آشنا بودم و دوست داشتم قاب‌هایی که بسته می‌شود متشکل از دو رویکرد باشد؛ یکی اینکه مخاطب به طور کامل وجود خودش را در فضا درک کند و مشکلات کاملا براش قابل هضم باشد و دومین مورد هم این است که علاقه داشتم فضای قدیمی خانه قالب بر قاب دوربین باشد.

امانی در پایان فیلم خود را یک درام اجتماعی خواند و بر تعامل دو جانبه کاراکتر زیبا و مخاطب تاکید کرد.