به گزارش خبرنگار تئاتر صبا، «هفت خان اسفندیار» یکی از داستان‌های شاخص شاهنامه است که حکایت سفر پرماجرای اسفندیار رویین تن برای آزادکردن خواهرانش همای و به‌آفرید از چنگ تورانیان را روایت می‌کند؛ داستانی از ادبیات کهن که برغم ارزش های آن کمتر مورد توجه بوده است. حالا این نمایش فرصتی فراهم کرده تا مخاطب با تامل سراغ این داستان رازآلود و پندآموز برود که سرشار از مفاهیم میهنی و حِکمی است.

شاهنامه فردوسی ادبیاتی حماسی دارد و این ویژگی سبب می‌شود داستان‌های آن در یک مسیر و قالب مشخص روایت شود. از طرفی با وجود اینکه این حماسی بودن مخاطب خاص خودش را دارد، اما شیوه بیان و روایت شاهنامه هم بهانه‌ای است تا مخاطب علاقه‌مند را با خود همراه کند.

داستان‌های شاهنامه به دلیل قرار گرفتن در زمره ادبیات کهن و محتوایی که دارد دارای مضمونی جدی و گاه تلخ است و این از لطافت داستان کم و مخاطبان جدی آن را از جهاتی معدود می‌کند. با این وجود نمایش «هفت خان اسفندیار» دست روی یکی از همین داستان‌های اساطیری گذاشته و سعی کرده است با روایتی امروزی و در فضایی تازه، مخاطب سرسخت امروز را که تنوع زیادی از سلیقه را شامل می‌شود، به خود جذب کند.

از نکته‌های قابل توجه این نمایش توجه به نشانه‌های بصری و نیز رنگ ها است که هر کدام از آن ها معرف شخصیت ها و موقعیت های مختلف داستان هستند. مخاطب در نگاه اول با تصویر ارتباط می‌گیرد چون صحنه و لباس به‌نوعی طراحی شده تا نمایش از لحاظ بصری چشم‌نواز باشد و او را برای دیدن نمایشی قابل اعتنا آماده کند. موزیکال بودن نمایش «هفت خان اسفندیار» دیگر امتیازی است که دیده شدن بیشتر اثر را تضمین می‌کند. موسیقی توانسته فضای جدی داستان را به زبانی امروزی درآورد تا پیگیری آن برای مخاطب جذاب‌تر باشد.

شروع داستان«هفت خان اسفندیار» با اتفاقی رقم می‌خورد که مخاطب در همان وهله اول منتظر وقایع بعدی و سرنوشت شخصیت ها می شود. همین غافلگیری بهانه‌ای می‌شود برای پیگیری جدی‌تر داستان تا انتها . ماجرا از این قرار است که ارجاسپ شاه خیونان به مرز گشتاسپ حمله می کند اما اسفندیار آن‌ها را پس می راند و چون ارجاسب خواهرانش را ربوده است، به تعقیب آن‌ها می پردازد و به این شکل هفت‌خان اسفندیار شروع می شود.

شروع خوب و جذاب برای یک اثر نمایشی نقطه قوت محسوب می‌شود و اگر در ادامه، روند داستان از هیجان ابتدایی کم کند یا از آن فضا به‌قدری دور شود که تماشاچی تصویری که اتفاقا غافلگیرش کرده را فراموش کند، چندان در ذهن مخاطب ماندگار نیست و کارکردش را از دست می‌دهد. نمایش «هفت خان اسفندیار» اما داستانی مهیج دارد. از سوی دیگر برغم اینکه نمایش، برگرفته از داستانی کهن با مضمونی جدی و حماسی است، اما با استفاده از عناصری چون طراحی صحنه، طراحی لباس، گریم، موزیکال بودن، بازیگران توانمند و عوامل حرفه‌ای توانسته است تجربه‌ای قابل قبول از یک داستان کهن را رقم بزند.

این نمایش موزیکال نمونه‌ای از داستان‌های بیشمار کهن ایرانی است که قابلیت اقتباس دارند و ثابت می کند اگر سازندگان از گنجینه موجود بهره ای درست ببرند، نتیجه ای خوب و اثرگذار حاصل می شود. «هفت خان اسفندیار» علاوه بر روایت یک داستان حماسی نکته‌های قابل توجه و ارزشمندی از خلاقیت فردوسی در داستان سرایی را پیش روی مخاطب قرار ‌می دهد. بنابراین صحنه تئاتر با بهره‌مندی از قابلیت‌های هنری که دارد فرصت خوبی برای به نمایش درآوردن داستان‌های جذابی است که در قالب ادبیات کهن و سایر متون ادبی به دست ما رسیده اند. با وجود تنوع در تولیدات رسانه‌ای و تغییر ذائقه مخاطب تئاتر صحنه‌ای همچنان می‌تواند از هنرهای مورد توجه مردم باشد به‌خصوص اگر از ابزارها و ایده‌های نو و به روز کمک گرفته شود.

تولید آثاری مانند «هفت خان اسفندیار» می‌تواند ضمن انتقال فرهنگ به عامه مردم در علاقه‌مند کردن مخاطب جوان و میل به آموختن و دانستن درباره فرهنگ و ادبیات غنی کشورمان نقش داشته باشد. کما این که «هفت خان اسفندیار» در روزهای ابتدایی نمایش با استقبال خوب تماشاگران همراه شده است. سازمان اوج پیش از این با نمایش‌های «روشنای شب تار»، «تنها تر از مسیح» و… تجربه‌های موفقی در تولید نمایش میدانی داشته است و «هفت خان اسفندیار» شروع موفق این سازمان در تولید تئاترهای صحنه‌ای محسوب می شود.

نمایش موزیکال «هفت خان اسفندیار» به نویسندگی محمدرضا کوهستانی و کارگردانی حسین پارسایی اقتباسی آزاد از داستان شاهنامه فردوسی است که ساعت ۱۸ هر روز در تالار وحدت روی صحنه می رود. در این نمایش امین زندگانی، بانیپال شومون، فریبا کوثری، امیررضا دلاوری، امیر کاوه آهنین جان، اصغر پیران، محسن حسینی، رضا راد، ندا سیاس، مونا صوفی، نیکا افکاری و سایه پارسایی بازی می کنند.