این شماره اشک از چشمان ما آمد…شجریان که زنده بود…۹۵ برای آخرین بار جلوی دوربین آمد و دیگر مبارزه‌اش با بیماری‌ای که داشت جدی شده بود!

نشریات تاریخ شفاهی همه اوج و فرودها و شادی‌ها و غم‌هاست. ثبت حال آن روزهای جامعه و مردم هنردوست و فرهنگ‌خواه.

همه چیز در یک آن، از جلوی چشمان همه ما‌ رد می‌شود، با مرور خاطرات.

و این تصویرسازی…چه طرحی…رقصی چنین میانه میدانم آرزوست….رها، خندان و مبارز و البته محبوب…یک ماندگاری ابدی….

[فرید اخباری ]