به گزارش خبرنگار سینما صبا، در ابتدای این نشست خبری که صبح امروز در خانه سینما برگزار شد، «کیوان کثیریان» مدیر رسانه خانه سینما فعالیت دوره تازه فعالیتهای خانه سینمای ایران با هیئت مدیره جدید را روشن و امیدوارکننده خواند.
«مرضیه برومند» مدیرعامل خانه سینما در ابتدا از فعالیتهایش در دوره مدیریتیاش طی ماههای اخیر گفت و اظهار داشت: در این دو ماه که وارد خانه سینما شدم، کاملا مشغول کار بودم. قرارهای مختلفی گذاشته شد تا با این فضا آشنا شوم. با آقای خزاعی رئیس سازمان سینمایی و آقای پوراحمدی مدیرعامل صندوق اعتباری هنر ملاقات داشتم و تلاش کردم با مسئولین بالادستی نیز ملاقات داشته باشم. در حال حاضر که خانه سینما سیساله شده است، این نشست را با شما به فال نیک میگیرم. البته تاسیس خانه سینما در سال ۶۸ با مدیران وقت انجام شد تا با این کار با بار دولت سبکتر شود. در ادامه سال ۶۸ چند سال طول کشید و چندین صنف به وجود آمد. به یاد دارم زندهیاد داوود رشیدی انجمن صنفی بازیگران را تاسیس کرده بود.
او اظهار داشت: اکنون پس از سی سال میبینیم که خانه سینما چه نقشهایی را ایفا کرده و ماندگار شده است. حدود پنج تا شش هزار عضو دارد. آمار جدیدی ندارم البته. امور صنفی همه این عزیزان با خانه سینما است. اموری همچون بیمه. برای نمایش، اکران و غیره هم برنامههایی اجرا شده است. حال این درخت تنومند، برومند هم شده است! البته در طی این سی سال، فراز و نشیبهایی بوده است. برخی از دوستان نه چندان دوست، برای نابودی این خانه کمر بسته بودند. البته برخی دولتمردان وقت از این کار جلوگیری کردند.
برومند گفت: وضعیت این خانه به روحیه اعضایش بستگی دارد. در سالهایی کرونا نیز بر این مسیر این خانه تاثیر گذاشت. کرونا باعث شد تا سینما هنوز به روند اصلیاش برنگردد. از طرفی پلتفرمها و ویاودیها کمکهای شایانی به این مدیوم کردند. حال رفته رفته اوضاع دارد به روال عادی برمیگردد. حال میبینید که فیلمهای سرگرمکننده به خاطر روحیهای که برای مخاطب میسازند، میتوانند فروش خوبی داشته باشند. چرا که مخاطبان روحیهای داشتند که به فیلمها نیاز داشتند. البته هنوز فیلمهای اجتماعی در حال ضربه خوردن هستند. برخی از آنها توقیف شدند و یا در میان اکران نتوانستند به خوبی دیده شوند. البته حضور فیلمهای اجتماعی برای سینمای ما لازم است.
او اظهار داشت: فروش بلیت پنجاه درصد افزایش داشته و اعتماد به فیلمسازان و کاهش سختگیری باعث بهتر شدن این روند خواهد شد. مسئولان باید برای پنج سال یا ده سال آینده برنامه داشته باشند. اگر برنامهای وجود داشته باشد که در آن هر کس حداقل سالی دو بار سینما برود، به این صنعت کمک خواهد شد و بهتر آن است که از نهادهای دیگر نیز با در مسیر کمک گرفته شود.
برومند در ادامه تصویر کلی خانه سینما را تشریح کرد. سرفصلهایی که در این نشست توسط مدیرعامل خانه سینما ارائه شد عبارتند از:
۱) خانه سینما را از بیصدایی خارج سازم. سایت و فضای مجازی را تقویت کنم.
۲) از تک تک اعضای صنوف کمک بگیرم. اصنافی که نقاط اشتراک را بهم نزدیک کرده و آنها را که مقابل هم هستند را به گفتوگو بکشانم.
۳) تلاش بکنیم تا منابع مالی دیگری شناسایی شوند.
۴) مراحل پذیرش اعضا را آسانتر بکنیم. تا بتونیم آنهایی را که در عرصههایی جدید کار میکنند را راحتتر بپذیریم.
۵) فعال کردن آکادمیهای سینمایی و پژوهشی
۶) برپا کردن بانک اطلاعاتی (اطلاعات به روز پیرامون فعالیتهای سینمایی داخل کشور)
۷) بهینه سازی شورای صیانت و شوراهای داوری
۸) تلاش برای حمایت از بازیگران کودک (واقعا باید به مسائل و مشکلات بازیگران رسیدگی شود. اتفاقاتی بر سر این عزیزان با استعداد افتاده است بر خلاف کنوانسیون کودک است.)
۹) ارتباط بینالمللی این سینما که افتخار آفرین است و در میان همه شناخته شده باید بیشتر برجسته شود.
او در ادامه تأکیدکرد: اصناف ما باید به یکدیگر نزدیک شوند … گروه اول تهیهکنندگان و زیرمجموعه آنها، در گروه دوم هنرمندان خالقان اثر، صاحبان اندیشه، گروه سوم تدارکات و زیر مجموعه آنها. قصد دارم برنامهریزیهایم پیرامون این سه گروه باشد.
برومند در بخش دیگری از سخنانش افزود: مسئله دیگر بیکاری است. شاید معضل بزرگ خانه سینما این موضوع باشد. در ملاقاتهایی که با مدیران صنوف داشتم، خواستم در یادداشتهایی مسائل و موضوعات خود را با من در میان بگذارند. آنها بیشتر از امنیت شغلی گفتند. انجمنهای صنفی سینما گاه منافع مشترک دارند و گاه در مقابل هم هستند. در کل نباید اعضای خانه سینما از خانه جدا باشند یا ارتباطی یک طرفه داشته باشند. قصور از خانه سینما است. حال فضایی ایستا و غمانگیز شکل گرفته است. همه مسائل به بحث مالی مربوط میشود. باید همچون گذشته یک بده و بستان در کار باشد. تنها ارتباط اکنون به مسائل رفاهی مربوط میشود. وامهای مختلفی که از من درخواست میشود تا امضا کنم. من همراه با همکارانم با کمال میل این کار را انجام میدهیم اما با خود میگویم ما برنامههای کلانتری باید داشته باشیم. به همکارانم که کم کاری کرده و یادداشت نفرستادهاند میگویم که دست از کم کاری بردارید و یادداشتهایتان را برایم بفرستید! (با خنده)
مدیرعامل خانه سینما ادامه داد: مسائل مالی واقعا خواب را از ما گرفته. حقوق ماه گذشته به همکاران پرداخت نشده است. روزمرگی و تمام اتفاقات خانه سینما و همه رفت و آمدها در مباحث مالی خلاصه میشود. ما بدهی زیاد داریم. باورتان میشود ما ۷۰۰ میلیون بدهی به تامین اجتماعی داریم. به همین ترتیب برنامهها ناتمام میماند. تورم نیز خیلی زیاد به این ماجرا دامن میزند. یک روز آمدم و گفتم میخواهم انصراف بدهم. چرا که من میخواهم کارهای کلان بکنم! یک کارهایی از ما میخواهند که دل من را به درد میآورد. فرضا یکسری میآیند و از ما عیدی میخواهند! مگر ما خودمان عیدی گرفتهایم!؟
او درباره موضوع اختلاف نظر با سازمان سینمایی و وزرات ارشاد اظهار داشت: ما با سازمان سینمایی در رابطه با ماهیت خانه سینما مشکل داریم. آنها میگویند ما هم باید مثل یک سازمان فرهنگی باشیم و تابع قوانین. ولی ما مستقل هستیم. درست است که در کتاب قوانین ارشاد قوانینی وضع شده است. آن قوانین باید تغییر داده شود. ما باید کنار هم باشیم. آنها دولتی هستند و ما خصوصی. اما در کل باید کنار یکدیگر باشیم. اساسا تعریف شغلی ما مشکل دارد. در حال حاضر ما شبیه به صیادان پارهوقت جنوب هستیم!!
محمد مهدی عسگرپور نیز در این نشست گفت: در هیات مدیره خانه سینما طی چند جلسه فشرده مجموعه برنامههای دو سال پیش رو را مشخص کردیم. این برنامهها با استفاده از تجربه سالهای گذشته بود. چرا که هیئت مدیره با فضای خانه سینما آشنا بودند. از قضا ماجرای مهرماه باعث شد برخی برنامههایی که ریخته شده بود به حاشیه رود. از این رو اولویتها به پله دوم و سوم رفتند و ما درگیر مسائل اجتماعی و سیاسی شدیم. یکسری از همکاران هستند که میان مسائل اجتماعی و سیاسی خطکشی کردهاند. در کشور ما تفکیک این مسائل کار مشکلی است.
وی افزود: یک زمانی تصور شده بود درآمدها صرف مسائل صنفی شود. به بیانی دیگر، درآمدها باید به صندوقها کمک کنند و صندوقها به مسائل رفاهی و صنفی. نمیخواهم بگویم که این دولت درآمد را از ما گرفته. این دولت چیزهای دیگر را گرفته و دولتهای قبلی چیزهای دیگری را گرفته بودند و در کل باعث شدند که ماهیت خانه سینما شکل دیگری پیدا کند. و ما دستمان را جلوی دیگران دراز کنیم تا از پس هزینهها بربیاییم.
رئیس هیات مدیره خانه سینما ادامه داد: اگر وضعیتی مشابه وضعیت تطبیق شرایط با تکنولوژی روز جهان را فرض بگیریم، در آن دوران که ما با نگاتیو کار میکردیم دوربین دیجیتال آمد و در آن زمان با عملکرد درست این انطباق صورت گرفت. در حال حاضر نیز باید این امر صورت پذیرد. در هیئت مدیره جدید صنفی که میخواهد در حوزه صوت و تصویر فعالیت کند، باید قبول کند که شکل ارائه عوض شده و باید از حالت سنتی خود خارج شود. بنابراین اگر خانه سینما به این مسئله مهم توجه نکند، رو به اضمحلال خواهد رفت. مثالها و مصداقهای مختلفی برای صنوفی که دارد رو به نابودی میرود وجود دارد. این صنوف باید در این حوزه تغییر ماهیت دهند.
عسگرپور با اشاره به شخصیت ضد قهرمان در «شهر موشها» گفت اساسنامه خانه سینما «اسمش رو نبر» شده است! در دولت دهم وقتی اساسنامه شکل گرفت، یک نوع «توهم توطئه» هم در آن شکل پدید آمد. چیزی که به عنوان اساسنامه در خانه سینما داریم، شبیه به مرامنامه است.
عسگرپور در ادامه با ارائه برخی سرفصلها گفت: شاید با حاکمیت سر برخی این ساختارها توافق نداشته باشیم. به دلیل اشرافی که هیئت مدیره دارد، خیلی سریع به این تیترها رسیدیم اما مسائل مهرماه باعث وقفه در کار شد.
در این نشست مرضیه برومند در پاسخ به این پرسش که سرنوشت برخی فیلمهای مورد اشاره سازمان سینمایی چه خواهد شد و فیلمهایی که به کن رفتهاند چه سرنوشتی خواهند داشت، گفت: ابتدا باید به صحبتهای آقای خزاعی اشاره کنم و بگویم که ایشان شاید اشتباه گفته و به درستی نتوانستهاند صحبتهایشان را ادا کنند. ما پیرامون فیلمهایی که پروانه نمایش و یا ساخت ندارند میتوانیم با کارگروه و نشست بگذاریم تا به توافقی برسیم.
محمد مهدی عسگرپور نیز گفت: در مورد صحبتهای شب گذشته، من احساس نگرانی کردم، چرا که دیشب من در بخشی از جلسه حضور داشتم. در آن بخش احساس همدلی در مسیر سینما را داشتم. اما فردای آن روز وقتی صحبتهای آقای خزاعی را در خبرگزاریها دیدم جا خوردم، چرا که این صحبتها نباید در چنین موقعیتهایی گفته شود.
عسگرپور در این نشست پیرامون انتخاب اعضای بازرسین خانه سینما گفت: به هر حال این امر نیز باید انجام شود و مسائل مالی نیز در آن دخیل است.
مرضیه برومند پیرامون مسائلی که از جنبش میتو پیش آمده و یکی از آنها در همین خانه سینما بوده است، گفت: اینگونه مسائل همواره بین صاحبین قدرت و زیر دستانشان پیش میآید. الزاما مربوط به خانمها نیست. من با رسانهای کردن این اتفاقات به شکلی ناگهانی مخالفم. اعضای این خانواده باید ابتدا مسائل را با خودشان برطرف کنند. پیش از آنکه جرمی ثابت نشده بهتر است آبروی کسی برده نشود. اگر ثابت شد من کنار فردی که متضرر شده است، محکم میایستم.
*عکس: سهیل صلاحیزاده
متن گزارش درسایت خانه سینما
There are no comments yet