به گزارش صبا، نقلقولهای زیر بر اساس مطالب منتشره در رسانههای مختلف در روز چهارشنبه ۳۱ خرداد ۱۴۰۲ گردآوری شده است.
٭٭٭ هادی حجازیفر (بازیگر و کارگردان): فکر میکنم گفتوگوهای بیرونی برای اقناع جناح تندرو است، چون عملکردی که میبینیم و مواضع همدلانهای که در جلسات خصوصی از آنها شاهدیم همخوانی ندارد. خیلی از بچهها برای حل مشکلاتشان که به ارشاد میآیند شاهد هستند اصلا رفتار مدیران با مصاحبههای آنها نمیخواند. یک مدیر فرهنگی باید بتواند سه، چهار طیف را راضی نگه دارد تا کار دیگری انجام دهد./سینماروزان
٭٭٭ شهره سلطانی (بازیگر): بازخوردهای سریال «سیاهچاله» از زمان پخش تا حالا خوب بوده و مردم سریال را دوست دارند و سانسورها، فقط به چشم من بازیگر که در صحنه حضور داشتهام آمده است اما تماشاگر از آن خبر نداشته و از سریال لذت میبرد. دوست داشتم با پروین خندههای بیشتری از مخاطب بگیرم و از کار خودم راضی باشم. ما در این سریال پنج ماه بیوقفه اطراف کرج سرکار بودیم و شیوه کارگردانی حسین نمازی اینگونه بود که برای پلانهای هر بازیگر باید همه گروه بازیگری حضور داشتند و ریاکشن نشان میدادند به همین خاطر وقتی با حذفیات روبهرو میشویم خستگی در تنمان میماند./ایسنا
٭٭٭ سجاد نوروزی (کارشناس و سینمادار): سینمای غیرکمدی ایران نیاز به یک ریلگذاری جدید دارد و قبول ندارم به دلیل مشکلاتی مانند صدور پروانه ساخت و یا ممیزی در این حوزه فیلمهای موجآفرین ساخته نمیشود! مگر ما سختگیرتر از مجموعه ساترا در حوزه نظارت و ممیزی در کشور داریم؟ تحت نظارت همین مجموعه سریال «پوست شیر» تولید و منتشر شد. پس حرفهای مربوط به تأثیر ممیزی و نظارت را باید کنار بگذاریم. نمیخواهم منکر کجفهمیها و بی سلیقگیها شوم ولی متأسفانه یک سری ناکارآمدیها، تنبلیها و طماعیها را میخواهیم پشت ماجرای پروانه ساخت و سختگیری ارشاد پنهان کنیم که شخصاً اصلاً آن را قبول ندارم. فکر میکنید اگر همین امروز فیلمنامهای با کیفیت «سرخپوست» به شورای پروانه ساخت ارائه شود، مجوز دریافت نمیکند؟/مهر
٭٭٭ علی سلیمی (نویسنده): ورود قوه قضاییه برای نقشآفرینی و اعتباربخشی به حقوق حقه مولفان امری مهم است و میتواند زمینه را برای کاهش جرایمی همانند کپیرایت کاهش دهد، از این رو حضور پرقدرت قوه قضاییه و برخورد قاطع با متخلفان پایانی برای فعالیتهای غیرقانونی در حوزه نشر و کپی رایت خواهد بود. /میزان
٭٭٭ سعید پیردوست (بازیگر): روز شنبه به مجلس ترحیم اسماعیل سلطانیان رفتم. چقدر برای این آدم متاسف شدم. دیدم این قدر این مسجد خلوت است که آدم دلش میگیرد . چند نفر بیشتر نبودند. حتی شنیدم مراسم خاکسپاریاش هم کسی نبوده است. این بد است. مگر ما چه میخواهیم؟ یک خاطرات خوب و یک اسمی که بعد آدم، از آدم به خوبی برده میشود./ایرنا