به گزارش خبرنگار سینما صبا، عرصه هنر ایران امروز سه شنبه ۱۳ تیرماه ۱۴۰۲ شاهد بدرقه فریماه فرجامی بازیگر نام آشنای دهه ۶۰ و ۷۰ سینما، تلویزیون و تئاتر در خانه هنرمندان ایران بود.

آیین بدرقه پیکر فریماه فرجامی با اجرای احترام برومند در ساعت معین آغاز شد. احترام برومند بازیگر سینما و تلویزیون در این مراسم ضمن بیان اینکه امروز اینجا همه ما صاحب عزاییم، گفت:«بر زبان ما واژه تسلیت جاریست. همه ما به تئاتر و سینمای کشور و همه ما به خانواده با محبت فریماه فرجامی تسلیت می‌گوییم.»

او افزود: «او را زودتر از آنچه که فکر می کردیم در اوج زیبایی و محبوبیت از دست دادیم، فرجامی بازیچه دست تقدیر شد. او سال ها بود اما صحنه های تئاتر و پرده های سینما از وجودش محروم بود.»

برومند به توصیف فریماه فرجامی پرداخت و گفت:« فریماه مثل آب زلال، مثل خورشید تابان و مانند یک کودک تازه متولد شده پاک بود. او مهربان صمیمی و رفیق بود و می بایست به استعداد او سواد و دانش را بیافزایید. سینما و تئاتر ایران هیچگاه فریماه فرجامی را از یاد نخواهد برد، روحش در آرامش.»

در ادامه آیین بدرقه، مرضیه برومند مدیرعامل خانه سینما که از هم دوره‌ای‌های فرجامی بوده است، اظهار کرد: «راستش اصلا دلم نمی‌خواست حرف بزنم و تا دیروز سعی کردم از این کار شانه خالی کنم. اتفاقا درست به همین دلیل که مدیرعاملم نمی‌خواستم صحبت کنم.»

او اضافه کرد: «این چه خانه سینمایی که همش عزا برگزار می‌کند؟ پس جشنش کجاست؟ نمی‌توانم بگویم این آخرین بار است که عزا برگزار می کنیم و من هم صحبت می کنم اما امیدوارم بتوانیم نفس بکشیم و بعد مصیبت به سرمان نازل شود.»

مدیرعامل خانه سینما عنوان کرد: «از دیروز تا الان داشتم به فریماه فکر می کردم و همزمان با نام او، نام پریچهر در ذهنم تداعی می شد، دختر عمه‌ای که سالیان پیش او را به طرز مشکوکی از دست دادم. نام هر دوی آن ها به معنی زیبا روست. پریچهر در سنین جوانی عاشق شد و دارای خانواده شد و بعد از میان ما رفت. بچه بودم و مستقیما چهره‌اش را ندیدم اما به خاطر دارم که دختر عمه هایم او را آبجی ناکام خطاب می‌کردند.»

برومند افزود: «نمی‌دانم چرا این مشابهت در ذهنم جاریست. شاید به خاطر نام و سرگذشت غم‌انگیزشان بوده باشد. فرجامی ستاره ناکام ما بود که قربانی مناسبات زمان خودش در اوایل دهه ۶۰ شد. مناسبات سینمای قبل از انقلاب که هنوز با سینمای بعد از انقلاب مطابق نشده بود.»

او اذعان داشت: «فرجامی بیشتر قربانی زیبایی شد با اینکه هنرمند و بازیگر توانایی بود. فریماه فرجامی مدارج ستاره شدن را به سرعت طی کرد و همه جا درخشش در آسمان هنر دیده می شد اما به دلایلی که جای باز کردنش نیست در هاله ای از غبار پنهان شد. متاسفانه ما از حضور او در صحنه های تئاتر و هنر محروم شدیم.»

برومند عنوان کرد: «علیرغم این که از دور پر رمز و راز دیده می شد بسیار ساده، زود باور، آسیب پذیر و شکننده بود. سرگذشت فریماه فرجامی راهنمایی برای نسل بعدی ستاره هاست. ستاره هایی که آمدند و روی زمین قرار گرفتند و شان اجتماعی خود را شاید و باید حفظ کردند. و روسری سرشان کردند و نقش کارمند کارخانه گوجه سازی و رب سازی را بازی کردند. مقنعه سرشان کردند و مدیر اداره شدند و شال را به کمر خود بستند و مادر شهید و همسر شهید شدند.»

او ادامه داد: «این ستاره‌ها با مردم بودند، این دفعه در ستاره‌ای از آسمان نبودند و در قلب مردم ستاره شدند به گونه‌ای که هیچ تلالویی نمی‌تواند آنها را پاک کند و مناسبات‌شان را با حکومت و صاحبان قدرت، همین مردم تایید می‌کنند.»

این کارگردان در پایان ضمن تاکید بر اینکه هنرمندان ما مردمی هستند و همه دوستشان دارند، عنوان کرد: «شما به این آسانی نمی توانید از آثار هنرمندان جلوگیری کنید چون آن‌ها پیش تر آثارشان را به جا گذاشتند. ما را متهم به سیاسی کاری نکنید ما همواره با مردم هستیم. تسلیت می گویم به خانواده سینما و تئاتر کشور. افسانه چهره آزاد بازیگر سینما و تلویزیون  تمام بار مسئولیت مرا به تنهایی به دوش کشید و از فریماه عزیز مراقبت کرد.»

برومند اظهار کرد: «ما عزاداری‌هایمان علنی است و متاسفانه شادی هایمان را نمی‌توانیم علنی کنیم.»

در ادامه مسعود فروتن  کارگردان عنوان کرد: «خودمان به خودمان تسلیت می گوییم. در روزهایی هستیم که فکر می کنیم فریماه را داریم یا نداریم. من با فرجامی در سریال «بخش چهار جراحی» کار کردم و می توان گفت چندماهی بود که از بهترین روزهای کاری من بود. در واقع او انتخاب کرد با من کار کند.»

او ادامه داد: «یک روز در تئاترشهر برای دیدن نمایشی دعوت بودیم و فریماه فرجامی آمد و گفت شنیدیم سریالی را می خواهی کار کنی، به من نقش نمی دهی؟ من هم گفتم مگر بازی می کنی؟ گفت اگر خوب باشد، آره! دیگر ننشستم تئاتر را ببینم و در آن فرصت فیلمنامه را به فریماه رساندم. او متن را خواند و به شرط اینکه حق دست بردن در متن و اجرای آن با توجه به فهم خود از نقش داشته باشد، قبول کرد.»

فروتن گفت: «نظم و ترتیب او موال نزدنی بود، فریماه فرجامی دائم نگران کار خودش بود. حتی نگران کار دیگران هم بود و همیشه می‌گفت نیم ساعت فرصت دهید تا با تازه کارها کار کنم تا یخشان باز شود و بتوانند کار کنند. برای او مهم بود که همه خوب باشند و بدرخشند. سادگی و صداقتی که در چشمهایش موج می زد در زندگی اش هم جریان داشت، امیدوارم برای ما هم همینگونه باشد. هرگز نمی رد آنکسی که دلش زنده شد به عشق.»

در ادامه احترام برومند عنوان کرد: «ما رخشان بنی اعتماد را دعوت کردیم. متاسفیم که دوستان ما فکر و خیالشان با فریماه فرجامی است اما به دلایل بسیاری از حضور در عموم پرهیز می کنند.»

ایرج راد رییس هیات مدیره خانه تئاتر در ادامه این آیین اذعان داشت: «از جانب خانه تئاتر درگذشت فریماه فرجامی را به هنرمندان سینما و تئاتر تسلیت می گویم. فریماه فرجامی دختر تئاتر بود. از تئاتر شروع کرد و در اداره هنرهای دراماتیک کار کرد و اصلا درس تئاتر خوانده بود. او با بسیاری از کارگردانان و بازیگران تئاتر همواره کار کرد. هنرمند تئاتر باید دارای سلامت جسمانی و روح باشد، برای همین یک هنرمند تمرینات بدنی، بیانی و تمرکز را انجام می دهد تا کاری روی صحنه بیاید و روی صحنه باید توانش را داشته باشد که در ارتباط با مخاطب از ابتدا تا انتها کار را به سرانجام برساند. او نیز مانند دیگر هنرمندان این ویژگی را داشت.»

راد ضمن بیان اینکه فریماه فرجامی با تئاتر پخته شد و به سینما رفت، نام چند اثر او را در نمایش صحنه ای یادآور شد: «فیزیکدان، همه پسران من، عنکبوت، تراژدی کسری، چمدان، بیا تا گل برافشانیم، شاهزاده و گدا و… از جمله آثار صحنه ای فرجامی بود. حضور او در سینما نیز بسیار پررنگ بود و او دارای ارزش و اعتبار و جایگاه ویژه ای بود. از این عظمت که به سینما پای گذاشت، حسودان که توانایی دیدن چنین چهره زیبا و روح پاک را که ابدا فخر فروشی در اوج شهرت نمی کرد،  نداشتند.»

رییس هیات مدیره خانه تئاتر ادامه داد:« هرگز نشنیدم که راجع به دستمزد صحبت کند. خانواده فرهنگی و برادر پزشکی داشت و به سادگی زندگی می کرد اما متاسفانه کسانی دوره اش کردند و او را به جای کشاندند که نباید می کشید. خیلی از هنرمندان ما که وارد عرصه تئاتر و سینما می شوند باید حواسشان جمع باشد. فریماه فرجامی می توانست ادامه دهد و در تاریخ هنرهای نمایشی آثار دیگری داشته باشد. آنچه  او را غرق تنهایی و انزوا کرد آن دوستانی بودند که از مسائل و مصائبش آگاه بودند اما دستش را نگرفتند و او رفیق ماند.»

او در پایان عنوان کرد: «فرجامی سرمایه ای بود که می توانست سینما و تئاتر را با افتخار بیشتری رو به رو کند. تراژدی فرجامی برای هنرمندان ارزشمند است و این تراژدی هیچگاه برای عاشقان فرهنگی و هنری تکرار نمی شود، روحش شاد این تراژدی پایان گرفت.»

احترام برومند اضافه کرد: «فریماه مثل هیچکس نبود، تقلید نمی کرد و مثل او هم بازیگر نداشتیم. در راه رفتن، در نگاهش، در صحبت کردنش استغنا بود و این از همان خانواده اصیل و خوب او نشات می گرفت.»

در ادامه پژمان بازغی رییس انجمن بازیگران خانه سینما پیام هایت مدیره انجمن صنفی بازیگران را در پی درگذشت فریماه فرجامی بازیگر سینمای ایران قرائت کرد و در این متن فریماه فرجامی را هنرمندی بزرگ و دست نیافتی و تحصیل کرده خطاب کرد که با روح و جان خود با نقش ها می گذشت.

در این متن بیان شد:« سفر فریماه فرجامی غمی سنگین به دل ما می نشاند و می گوید پیش از آنکه دیر شود به یکدیگر برسیم و مراقب همدیگر باشیم که ناگهان خیلی زود دیر می شود.» شریف و همردوست در غم از دست دادن فف جایگاه بالای این هنرمند 

همچنین بازغی از برگزاری مراسم قدردانی و بزرگداشت در خور شان از امین تارخ، پرویز پورحسینی، شهرام عبدلی، حسام محمودی، اسماعیل سلطانیان و دیگر هنرمندان درگذشته خبر داد و در پایان گفت:«با خانواده هنر ایران ابراز همدردی می کنیم، مرگ پایان کبوتر و پایان هنر نیست.»

احترام برومند تصریح کرد:« همه ما روزهای بیماری خواهیم داشت اما نکته ظریف و راه رفتن روی تناب نازک این است که محبت هایی است که به هنرمندانی که اورا همه می شناسند و چهره تجلی شکوه دارند، می شود، حواسمان باشد محبتمان نتیجه معکوس نداشته باشد.»

در ادامه ابوالفضل پورعرب بر جایگاه حاضر شد و عنوان کرد:« فریماه فرجامی در تمام لحظات فرهنگی و هنری، همراهی و تشویق می کر. او چیزهایی که باید می گفت را گفت. فرجامی آفاق بود و آفاق رفت، همچنین مظلومانه و غمگینانه رفت. خاطرم هست که کار می کردیم و دوستی در رابطه با کار بین مان ایجاد شد و نمی دانم چرا ماجرا یک دفعه بد شد و قرار نبود آنقدر غریب برود.»

او افزود: «یقینا این حس را شما هم مثل من دارید و اولین باریست که در این مراسم از هنرمندان عکس نمی خواهند و همه در فکر این هستند که این عزیزی که رفته تا کجا باید با او برود و تمام مردم ایران که صادقانه همراه اند.»

پورعرب در پایان گفت: «آخرین بار از فرجامی پرسیدم چرا مریض شدی؟ گفت نوبت ما شده است. آن موقع نگرفتم چی گفت ولی واقعا نوبت ما شده است. او را با عشق و افتخار به خانه آخرش بدرقه می کنیم. گرچه نگذاشتند او را در بیمارستان زیارت کنیم اما به شما مردم تسلیت می گویم انشالله داغ دیگری نبینیم.»

همچنین قطب الدین صادقی در ادامه این مراسم عنوان کرد: «مرگ حق است و یک روز سراغ ما هم می آید اما این ابلهانست که خودمان سراغش رویم. همین به استقبال مرگ رفتنش بود که من اسمش را می گذارم خود تخریبی! کسانی که در کار هنر وارد می شوند دیر یا زود متعلق به مردم اند. سیاستمداران، ورزشکاران و هنرمندان سه گروهی هستند که شخصیت نمادین جامعه می شوند و فراتر از کاراکتر های شخصیشان می شوند.»

او عنوان کرد: «انسان خطا می کند اگر خودتخریب باشد چرا که به باورها و فرهنگ لطمه وارد می‌کند. فریماه فرجامی همه مصالح بازیگران مطرح داشت. زیبایی، خلاقیت و استعداد را داشت اما یک جنبه کم آورد و جنبه شخصیتی که اسمش را می گذارم خودتخریبی. درست است که بیشتر دوستان ناجوانمردی در راه نابودی او کوشیدند و سلامتی‌اش را نابود کردند اما یک نکته است که آن را کانت در کتاب خرد محض بیان می‌کند. اخلاق یک لایتغیر است هیچ ربطی هم به سواد و سن و نژاد و فرهنگ ندارد. کانت اعتقاد دارد مرز اخلاق و ضد آن یک چیز است، هرجا نفسانیات قالب شد اخلاق از بین می‌رود.»

این بازیگر در پایان گفت: «هنرمندان به این خرد محض که نهایت آزادی انسان است باید به این باور برسند و برای حفظ باورهای جمع بکوشند و اگر نتوانند به سرانجام نیک برسانند کار را از پیش نبرده‌اند. بچه‌های که به جایی می‌رسند تمرین بدن و بیان را کنار می‌گذارند و با همین رعایت نکردن سلامت جسم و نفس است که به مشکل می‌خورند. فریماه فرجامی که عزیز ما بود باید نمونه‌ای شود برای همه ناجوانمرادانی که در تخریب او کوشیدند.»

احترام برومند ادامه داد: «هنرمندان روح لطیفی دارند و روحیه آنها شکننده است. سیاستمداران قوی هستند و نمی‌توانند شکننده باشند تا به ما صدمه بزند. هنرمند بلافاصله خودش می‌شکند.»

در ادامه افسانه چهره آزاد بازیگر و دوست صمیمی فریماه فرجامی گفت: «ما همه اینجا جمع شدیم تا با ستاره سینما ایران وداع کنیم. او بهترین و ناب‌ترین نقش‌ها را بازی کرد. من افتخار دوستی ۳۰ ساله را با ایشان و خانواده او داشتم و دارم. برخلاف چیزی که همه فکر می‌کنند او در انزوا و تنهایی با ما خداحافظی نکرد. دو برادرش هم مالی و هم معنوی مهرشان را از خواهر دریغ نکردند و خواهر بزرگوارش به خوبی از او مراقبت و رسیدگی می‌کرد. خود خانواده فرجامی نخواستند او در موقعیت‌های اجتماعی و دنیای هنر باشد و ما باید به این تصمیم احترام بگذاریم.»

او ادامه داد: «فریماه تنها نبود و در خانه خودش با آسایش و آرامش با دو پرستار که گاهی پیشش بودند سر می‌کرد و تنها نمی‌ماند. متاسفم…روحش شاد باشد و در بهشت زندگی کند.»

در پایان پس از آیین وداع با پیکر فریماه فرجامی، فرهاد فرجامی برادر این هنرمند عنوان کرد: «خواستم از طرف خودم و خانواده ام از خانه هنرمندان، خانه سینما و خانه تئاتر و همچنین مجریان مراسم و هنرمندان و پیشکسوتان و مردم محترم حاضر در مراسم خواهرم فریماه جان سپاسگزاری و تشکر کنم.»

پس از پایان مراسم، پیکر زنده یاد فریماه فرجامی بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون به سوی قطعه هنرمندان بهشت زهرا رهسپار شد.

مراسم بزرگداشت فریماه فرجامی جمعه ۱۶ تیر ۱۴۰۲ از ساعت ۱۸ الی ۲۰ در مسجد الرضا تهران برگزار خواهد شد.