به گزارش خبرنگار سینما صبا، فیلم «نبراسکا» به کارگردانی الکساندر پین از جمله فیلم‌هایی است که در یک کلام می‌تواند حال شما را خوب کند چرا که دغدغه‌اش انسان و دیدگاه انسان نسبت به زندگی است. اینکه چگونه می‌توان از دل ظلمت، کرختی و خمودگی به نور رسید. مسئله «نبراسکا» صرفا تعامل یا دیالکتیک شخصیت‌ها نیست بلکه چشم‌اندازی است که انسان می‌تواند نسبت به زندگی داشته باشد. در نتیجه درون‌مایه فیلم با امری سترگ و عمیق تعریف می‌شود.

در اولین مواجهه با این اثر می‌توانیم به نظریه الیور شوته یا وودلر از درون‌مایه و روایت رجوع کنیم. نظریه‌ای که سفر قهرمان را سرلوحه خود قرار داده است. سفر قهرمان (شخصیت) با توجه به تغییراتی که می‌تواند در او ایجاد کند، تواناییِ پیش‌برد روایت را خواهد داشت. اما ماجرا در این نقطه تمام نمی‌شود! «نبراسکا» در مواجهه با مخاطب حرف بیشتری دارد. فراتر از ساختارهای متعارف در سینما، این فیلم به قوه ادراکی بیننده جهت می‌دهد‌. تا جایی به پرسش‌های اساسی او در نسبت با زندگی پاسخ می‌دهد. این فیلم قصه پیرمردی به نام وودی است. وودی یک اعلان مسابقه بخت آزمایی را توسط پست دریافت می‌کند. در این برگه نوشته شده است: «اگر» شمارهٔ منحصر به فرد شما انتخاب شده باشد «ممکن است» ۱ میلیون دلار پول نقد برده باشید. وودی «ممکن است برده باشید» را «برده‌اید» معنی می‌کند و تصمیم می‌گیرد که بایستی از خانه‌اش در شهر بیلینگ ایالت مونتانا به دفتر شرکت در شهر لینکولن ایالت نبراسکا سفر کند تا جایزه‌اش را بگیرد.

سفر وودی همراه با فرزندش برای دریافت این جایزه تبعاتی به همراه دارد. تبعاتی که با مفهوم زندگی نسبت درستی برقرار می‌کند.‌ تماشای فیلم «نبراسکا» می‌تواند چنین نسبتی را در زندگی مخاطب جاری سازد‌. نسبتی که معنای واقعیِ ثروت را برملا می‌کند. آیا ثروت یعنی گرفتن جایزه‌ای یک میلیون دلاری؟!