شاید در میان اهالی سینما (فیلم‌سازان، خبرنگاران و منتقدان) کم تر کسی را بتوان پیدا کرد که تا به حال نام «محمد تاجیک» به گوشش نخورده باشد. خبرنگار توانمندی که سال‌ها است به این حرفه مشغول است و البته نسبت به سایرین چندین ویژگی متفاوت دارد که بارزترین آن خوش قلبی و روحیه شاداب اوست. مردی که معاشرتی کوتاه با او کافی است تا برای همیشه او را به خاطر داشته باشی. خبرنگاری که اصطلاحاتی جذاب و مختص به خود دارد که شاید معروف‌ترین آن «دیپلماسی صله رحم» باشد! شاید به دلیل همین روحیه‌اش باشد که «محمد تاجیک» دایره دوستان وسیعی در سینما دارد و در میان همه اهالی این حرفه محبوب است. برای مثال برخی از سینماگرانی که امکان دسترسی و گفت و گو با آنان تقریبا محال است، امکان ندارد روز تولد و هدیه او را فراموش کنند! تقریبا در تمام جمع‌های سینمایی، صحبتی از او به میان می‌آید و همگی جویای احوالش هستند.

محمد تاجیک خبرنگاری است که حرفه‌اش را زندگی می‌کند و تسلطی عجیب به اطلاعات و خبرهای سینمایی دارد و حضور ذهنش اعجاب انگیز است، مثلا او می‌داند ۱۲ سال پیش مهم‌ترین وقایع سینمای ایران دقیقا و با ذکر تاریخ چه بوده است! زندگی روزمره او نیز با حرفه‌اش پیوندی ناگسستنی دارد به طوری که حتی در میان صحبت‌های عادی‌اش هم نشانی از نام‌های سینمایی یافت می‌شود! درباره قلب مهربان و روحیه بشاش او می‌توان سطرها نوشت و بعید است کسی پیدا شود که این موضوع را تایید نکند. جذاب اینکه نوع ادبیات و شوخی‌های او به هیچکس شبیه نیست و محمد تاجیک یک نمونه منحصر به فرد است. چند روز پیش بروز اتفاقی باعث شده بود که برای چند روز حال روحی خوبی نداشته باشم و زمانی که با محمد تاجیک برای تبریک تولدش تماس گرفتم،  روحیه ام از این رو به آن رو شد و این از معجزات بارز محمد تاجیک است! زمانی که صحبت از روز خبرنگار به میان می‌آید، نمی‌توان از «محمد تاجیک» خبرنگار خوش قلب سینمای ایران ننوشت.

روزت مبارک پرزیدنت تاجیک! سرت همیشه سلامت…