به گزارش خبرنگار سینما صبا، به مناسبت روز خبرنگار در چهارمین بسته تحلیل کوتاه صبا چند تن از منتقدین و نویسندگان سینمایی ماهنامه «فیلم‌کاو» و «کروشه» فیلم‌هایی را که با تم خبرنگاری ساخته شده‌ را معرفی کرده‌اند.

شهر دیوانه

مهدی تیموری | گاوراس در «شهر دیوانه» از «تعدی» می‌گوید. همچون دیگر کارهایش، در این‌فیلم هم شاهد ایجازهای کنایه‌آمیز و البته هوشمندانه‌ای خواهید بود. فیلم دهه نودی و کمتر دیده‌شدۀ او، نسبتی تند و تیز و تک‌افتاده با فیلم‌های رایج «ژورنالیسم» دارد، که برشی کوتاه از دردسرسازی‌های نگهبانی دست‌وپا چلفتی (جان تراولتا!) است. سرویس امنیتی موزۀ تاریخ طبیعی مادلین کالیفرنیا، او را از کار بیکار کرده و وی که از توانایی گفتنِ واقعیت به همسرش – از دست دادنِ شغلش – عاجز است، دست به سلسله اقدامات خودویرانگرانه‌ای می‌زند که خوراکی مناسب برای «ابررسانه‌ها» فراهم می‌کند. «شهر دیوانه» عریان دست روی قدرت تحریف و سرگرمی‌سازی رسانه گذاشته است…

خبرنگار خارجی

سهیل عفیفه | «خبرنگار خارجی»، دومین فیلم آمریکایی آلفرد هیچکاک بعد از «ربه‌کا» است. فیلمی که مورد نفرت بسیاری از اهالی فرهنگ انگلیس نیز قرار گرفت. جمع کثیری در آن سال‌ها، هیچکاک را فردی خائن و در خدمت آمریکا نامیدند که درحال کنایه‌‌زدن به نقش انگلستان در جنگ است. فیلم دربارۀ «جانی جونز»، خبرنگاری آمریکایی است که مأمور می‌شود به اروپا سفر کند تا اخباری دسته اول از احتمال بروز جنگ جهانی را به روزنامه نیویورک گلوب ارسال کند، اما متوجه دست‌هایی می‌شود که در لوای صلح‌طلبی، به آتش جنگ دامن می‌زنند.

شبکه

محمدحسین سیفی | «شبکه»، فیلمی درباره تأثیر «تلویزیون» به‌عنوان یک رسانۀ ‌جمعی است. مخاطب، نوعی از تجربۀ «حبس‌شدن» در جهان‌ تلویزیون را از سر می‌گذراند. اگر آغاز و پایان فیلم را به‌خاطر بیاورید، لومت به‌همان‌نحوی که فیلم را آغاز می‌کند آن را به اتمام می‌رساند. چهار تلویزیون مربع شکل در قابی تمام‌سیاه وجود دارد که دوربین در ابتدا به «هاوارد بیل»ِ اخبارگو نزدیک می‌شود و در پایان فیلم هم با لحظه‌ای سرنوشت‌ساز از او از آن فاصله می‌گیرد. علاوه‌بر این، تمام ‌لحظات ‌فیلم یا در استودیوها می‌گذرد و یا اگر لوکیشن‌ها خانه است، رسانه و تلویزیون نقش پررنگی در آن صحنه ایفا می‌کند.

ریچارد جوئل

سامان مرادخانی | کلینت ایستوود در یکی از متشنج‌ترین دوران‌های معاصر آمریکا، «ریچارد جوئل» را ساخته است. سال ۲۰۱۶ میلادی بود که دونالد ترامپ در رخدادی کمدی-تراژیک و برخلاف تمامی پیش‌بینی‌ها به ریاست‌جمهوری ایالات متحده رسید. خیلی زود آشکار شد که دونالد ترامپ شمشیر را برای رسانه‌های آمریکایی از رو بسته است. فیک‌نیوز(Fake News) به کمک دونالد ترامپ ترند اول فضای مجازی شد و ترامپ هر خبر و هر تیتری که به مذاقش خوش نمی‌آمد را به ترکۀ فیک‌نیوز می‌بست.

منشی همه کارۀ او

دانیال هاشمی‌پور | در نسخۀ هاوارد هاکس از نمایش‌نامۀ «صفحۀ اول»، تغییری انقلابی در شخصیت‌پردازی هیلدی‌ جانسون ایجاد شده است. او در نگاه هاوارد هاکس نه یک مرد عاشق‌پیشه، که یک زن است. زنی شدیدا متکی به خود، چالاک، حرفه‌ای و البته زیبا. تغییر جنسیتِ کاراکتر هیلدی در این فیلم سبب شده تا او به‌عنوان تافته‌ای جدابافته نسبت به دیگر روزنامه‌نگاران فیلم قرار بگیرد. او با اینکه در ظاهر سعی می‌کند خود را شیفتۀ بروس و زندگی آرامی که او برایش تدارک دیده نشان دهد، اما مشخصا دل در گروی همان زندگی شلوغ و دیوانه‌وار خبرنگاری دارد.

شب‌‌بخیر و موفق باشی

نسترن کیوان‌پور | «شب‌بخیر و موفق‌باشی» را که ببینید، کار حرفه‌ایِ رسانه را درک می‌کنید. این فیلم که در سال ۲۰۰۵ ساخته شد یکی از فیلم‌های مهم و موفق جرج کلونی در مقام کارگردان است. هرچند انتقاداتی نیز به روایت یک‌دست و داستان خطی آن که فاقد اوج و فرودهای رایج در داستان‌های سیاسی است، وارد است اما در کل فیلمی قابل قبول از دیدگاه مخاطبان و منتقدان است. در این فیلم یک سری خبرنگار حرفه‌ای را می‌بینید که در شبکه‌ی CBS به فعالیت مشغول هستند و داستان از جایی شروع می‌شود که ادوارد مورو، خبرنگار و گوینده‌ی اصلیِ شبکه، با «جوزف مک‌کارتی» – سناتور ایالت ویسکانسین – درمی‌افتد. اتفاقاتی که در فیلم روایت می‌شود نیز مربوط به سال ۱۹۵۳ است.