به گزارش صبا، خانه سینما به مناسبت روز ملی سینما بیانیه‌ای صادر کرد. متن این بیانیه به شرح زیر است:

«هیئت رئیسه خانه سینما ۲۱ شهریور ۱۴۰۲ روز سینما و هم زمانی آن با سی‌امین سال تاسیس خانه سینما را به همه اعضای خانه سینما، جامعه هنرمندان، دانشجویان هنر، سینمادوستان و مخاطبان سینمای ایران شادباش می‌گوید.

شاید در نظر برخی کسان، داشتن امید شادی در روزهای نگران کننده تابستان داغ ۱۴۰۲ بیهوده یا دستِ کم خوش‌بینانه باشد. هرچند سینماگران در کنار مردم ایران با چشم‌های نگران به افق مبهم آینده خیره شده‌اند، امّا به تجربه آموخته‌ایم که؛ «چگونه امید از دلِ ناامیدی سر برمی‌آورد. همه ما در شکل دادن به تاریخ سهم داریم.
بازگرداندن ابعاد انسانی به جهان به چگونگی رفتارِ ما در این‌جا و در این روزها وابسته است.»

ما می‌خواهیم سینما زنده بماند تا تصویر مردم ایران را با تمام شادی‌ها یا رنج‌های جانکاه، مهرورزی‌ها یا دشمنی‌ها، فداکاری‌ها یا خودخواهی‌ها و مهم‌تر از همه مبارزه شجاعانه و مطالبه دیرپای آزادی و عدالت چون گنجی شایگان ثبت و ضبط کند.

مایه ناخشنودی است اگر گفته شود در سی سالگی تاسیس خانه سینما، صنعت فیلم ایران گرفتار جریان‌های تنگ نظر شده که عمیقا معتقدند سینمای خوب، سینمای مرده است. آن‌ها در خلق بحران بی‌سابقه‌ای که جریان تولید، پخش و نمایش را مختل کرده است مسئولند. ورشکستگی اقتصادی، بیکاری گسترده، تعطیلی یا کم رونقی سالن‌های نمایش، ممیزی بی‌رحمانه محصولات نمایشی در دو مقطع صدور مجوزهای تولید و نمایش، تعطیلی سینمای منتقد اجتماعی تنها بخشی از تبعات عملکرد آن‌هاست. شاید کسانی می‌کوشند با بزرگ‌نمایی آمار فروش فیلم‌ها آن را به حساب رونق سینمای ایران بگذارند. اما آن که می خندد، خبر وحشتناک را نشنیده است.

فقدان نظام تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری در حوزه فرهنگ و تن دادن به روزمرگی در حوزه اقتصاد راه برون‌رفتی نشان نمی‌دهد. افزون بر این، سیاستِ خطرناکِ انکار دستاوردهای ارزشمند سینمای ایران، در کنار صدور احکام قضایی سنگین برای توبه کار کردن سینماگران از مطالبه‌گری و همراهی با مردم به بحران پیش گفته ابعاد تازه‌ای بخشیده است. شاید کسانی در آرزوی روزی هستند که صنعت فیلم ایران دست‌ها را بالابرده و مرگ خود خواسته‌اش را اعلام کند، اما از یاد نمی‌بریم که ما هم در ساختن تاریخ سهمی داریم، و از سرِ اتفاق سهم ما بزرگ‌تر و مهم‌تر از سهم آن‌هاست. از یاد نمی‌بریم که می‌خواهیم سینما زنده بماند. از یاد نمی‌بریم که سینما آئینه زندگی است. از یاد نمی‌بریم که می‌باید در کنار مردم و همکاران‌مان بایستیم تا به مرگ خودخواسته، به سکوت اجباری یا مهاجرت تن ندهند. از یاد نمی‌بریم که میراث ارزشمند سینمای ایران را پاس بداریم. از یاد نمی‌بریم که به جریان‌های تنگ‌نظر اجازه ندهیم این میراث را آلوده کند. از یاد نمی‌بریم که شادی فضیلت است.

به همت همکاران در سی سالگی خانه سینما از آئینه ارجمند سینمای ایران غبارروبی می‌کنیم.»