احترام برومند بازیگر فیلم سینمایی «بعد از رفتن» در گفت‌وگو با خبرنگار سینمایی صبا با اشاره به اینکه زمانی این پروژه به او پیشنهاد شد که روحیه‌ای برای کار نداشت، عنوان کرد: البته وقتی با رضا نجاتی کارگردان جوان و باذوق فیلم صحبت کردم و دیدم با چه علاقه‌ای از من برای بازی در نقش مادرِ «آرش» دعوت می کند، تحت تاثیر قرار گرفتم و این همکاری را پذیرفتم اگرچه نقش کوچکی در این اثر سینمایی داشتم و باید بگویم دیگر عوامل فیلم که مسئولیت‌‌های بیشتری برعهده‌شان بود، زحمات اصلی را کشیدند.

وی ادامه داد: از سوی دیگر همیشه دغدغه جوانان را داشته و دارم و علاقه‌مندم اگر کمکی از دستم برمی‌آید، برایشان انجام دهم. همچنین باید بگویم «بعد از رفتن» فیلمی شرافت‌مندانه است و دغدغه اجتماعی دارد. من هم یکی از طرفداران فیلم‌های اجتماعی هستم و فکر می‌کنم کسی که در این اوضاع و احوال به مشکلات اجتماعی می‌پردازد، قابل احترام است.

این بازیگر یادآور شد: اینک ما با سینمایی روبه‌رو هستیم که بیشتر به مسایل جوانان می‌پردازد و درست هم این است. فیلم سینمایی «بعد از رفتن» قصه‌ای سالم دارد و کسانی که در این پروژه حضور داشتند، افرادی درست و موجه بودند و من در کنار این جوانان احساس بسیار زیبایی داشتم. همچنین محیط کاری این فیلم دلچسب، دوستانه و خوب بود.

برومند ادامه داد: خوشبختانه نظراتی که درباره فیلم شنیده‌ام با آنچه فکر می‌کردم، همسو است و همه این فیلم را اثری اجتماعی و آبرومند توصیف کردند.اگرچه ممکن است «بعد از رفتن» با اثر پُرفروشی نباشد اما برای من قابل قبول است و خوشحالم که در این کار حضور داشتم. همچنین باید بگویم از همکاری با رضا نجاتی کارگردان جوان و با ذوق فیلم، محمود بابایی تهیه‌کننده اثر، بهرام شاه‌محمدلو، یسنا میرطهماسب و صابر ابر خوشحالم.

وی در بخش دیگری از صحبت‌های خود با بیان اینکه این اثر در ستایش گفتگوست و اینکه اعضای خانواده تا چه اندازه نیاز دارند با هم صحبت کنند، مطرح کرد: در این فیلم صابر ابر یک دیالوگی دارد که به بهرام شاه‌محمدلو یعنی پدرش می‌گوید: «تو حتی به ما عذرخواهی کردن رو یاد ندادی!» پدران و مادران همیشه غرور خاصی دارند و شاید این دیالوگ به این مساله اشاره کرده است اما اینکه در خانواده‌ها باید حرف زدن اتفاق بیفتد، امری ضروری‌ست.

بازیگر «بعد از رفتن» افزود: زمان ما به دلیل رودربایستی مادران و پدران با بچه‌ها، حرف زدن و برقراری ارتباط مشکل بود. در نسل بعد که بچه‌های ما باشند، دیالوگ در خانواده زیاد برقرار می‌شد اما در نسل جدید این اتفاق به دلیل گستردگی فضای دیجیتال و زندگی ماشینی بسیار کم رخ می‌دهد. البته گرفتاری‌ها، تفریحات، مشغولیت‌های ذهنی و… باعث کم شدن ارتباطات شده است؛ البته این اتفاق ویژه ما نیست شاید در همه دنیا همین باشد.

برومند در پاسخ به این پرسش که چرا نقش پدر و مادر در فیلم‌های سینمایی به تکرار افتاده است، عنوان کرد: این اتفاق شاید ناشی از فرهنگ ما و تفکر جامعه باشد که پدران و مادران تکراری در آثار می‌بینیم چراکه نمی‌خواهیم شان آن‌ها را پایین بیاوریم. همچنین نمی‌توانیم تصور کنیم که والدین هم ممکن است خلقیات خاص خود را داشته و یا دارای مشکل باشند. به عنوان مثال حتی وقتی در فیلم «برادران لیلا» که به نظرم من بسیار فیلم خوبی بود، پدر و مادر را خارج از معیارهای رایج می‌دیدیم، برای بسیاری قابل هضم نبود.

این بازیگر با اشاره به اینکه خانواده ملجا نهایی انسان است، بیان کرد: ما با دیالوگی در فیلم مواجه‌ایم که مادر به پسرش می‌گوید: «از وقتی تو برگشتی، روحیه پدرت بهتر شده.» در فیلم می‌بینیم که مادر نیز با برگشت پسر و نوه‌اش به خانه جانی تازه می‌گیرد‌.

وی افزود: «آرش» هم در نقطه‌ای که به بن‌بست رسیده است، به خانواده باز می‌گردد. من همیشه فکر می‌کنم اگرچه وجود دوست و رفیق هم در زندگی ضروری‌ست اما خانواده چیز دیگری است. در زندگی همه لحظاتی وجود دارد که می‌توان به خواهر، برادر، پدر و مادر تکیه کرد و پناه برد.

این بازیگر سینما در پایان خاطرنشان کرد: در نهایت از کسانی که فیلم را در سینما دیده و پسندیده‌اند، می‌خواهم دوستان و آشنایان خود را به تماشای فیلم «بعد از رفتن» دعوت کنند چراکه سینمای اجتماعی، جدی و خانوادگی هم در کنار سینمای کمدی ارزش و اعتبار خود را دارد.