به گزارش صبا، نشست نقد و بررسی فیلم‌های کوتاه اولین روز جشنواره شامگاه ۲۷ مهرماه با اجرای میثم کریمی و با حضور امیر قادری به عنوان منتقد برگزار شد.

امیر قادری منتقد سینما درباره فیلم «دد چوپان» به کارگردانی سهیلا پورمحمدی بیان کرد: من به هیچ عنوان فکر نمی‌کردم این فیلم از یک استان خارج از تهران باشد چون به قدری امکانات داشت فکر می‌کردم فیلمی از مرکز باشد. توجه داشته باشید یکی از موضوعاتی که می‌تواند تفاوت فیلم شما با بقیه باشد یکی شخصی بودن آن است و دیگری جغرافیای بومی شما.

سهیلا پورمحمدی در پاسخ به امیر قادری که درباره فیلمسازان مورد علاقه‌اش هم پرسید و او اظهار کرد: بیلگه جیلان و ترنس مالیک در خارج از ایران و در ایران عباس کیارستمی از فیلمسازان مورد علاقه من هستند.

قادری هم توضیح داد: وقتی این فیلم را دیدم حدس زدم که کارگردانش یک خانم باشد. بیلگه جیلان مشخص است که تحت تاثیر کیارستمی است اما از او بهتر کار می‌کند و می‌خواهد سینمای خودش را داشته باشد پس توصیه می‌کنم شما هم سینمای خودتان را داشته باشید چون الان دیگر گرفتن قاب زیبا چندان سخت نیست و آدم‌های بیشتری می‌توانند چنین کاری کنند. وقتی «دد چوپان» را می‌بینید متوجه می‌شوید که کارگردان چقدر با استعداد بوده اما مهم این است که کارگردان از فضاهایی که دوست دارد و از آثاری که دوست دارد جدا شود و بخواهد پیام خود را بدهد اما سوال من از شما این است که چقدر روی موفقیت جشنواره‌ای تمرکز می‌کنید؟

پورمحمدی هم در پاسخ بیان کرد: اینگونه نیست که از زمانی که ایده به سرم می‌زند به این فکر کنم که آن را به جشنواره‌ای بدهم. شنیده‌ام که برخی تحقیق می‌کنند تا بدانند استراتژی برخی جشنواره‌ها چیست و به همان سمت می‌روند اما آن صدایی که در درونم آنقدر قوی است که تبدیل به فیلم می‌شود و آن صدا همیشه بر من غالب است.

سپس زهره صباغیان کارگردان فیلم کوتاه «اذان صبح به افق یزد» به ارائه توضیحاتی درباره فیلمش پرداخت.

وی گفت: فیلم من بسیار ساده است و ایده اولیه آن را خیلی سال پیش از پدرم گرفتم که صبح بیدار می‌شد تا ببیند رادیو چه زمان اذان را پخش می‌کند اما داستان اصلی ساخته ذهن خودم است.

امیر قادری هم بیان کرد: مهمترین امتیاز فیلم برای من این بود که فیلمساز اعتماد به نفس داشت و به سراغ ادا و اصول نرفته، برای من جذاب بود که سراغ نشان دادن خودش و اثبات اینکه خیلی کارگردان کار بلدی است، نرفته بود. داستان فیلم ساده و بدون پیچ و خم بود بود و متوجه بود بدون اطوار فیلم را بسازد.

صباغیان هم بیان کرد: یکی از دلایل سادگی ساخت هم این است که داستان ساده بود. حرفه اصلی من تدوین است و سال‌هاست که این کار را می‌کنم. این فیلمنامه را هم سال‌ها پیش داشتم و در پیچینگ آن را معرفی کردم.

قادری هم بیان کرد: این فیلم اگر در تهران ساخته می‌شد یک سری از جنبه‌های خود را از دست می‌داد از جمله همان جنبه شخصی بودن را. در حال حاضر آنقدر فیلم‌ها به لحاظ ساخت خوب هستند که حین تماشا نمی‌توانید تشخیص بدهید که این فیلم محصول تهران است یا سایر استان‌ها.

وی بیان کرد: صنعت سینمای ایران تقریباً تعطیل است وقتی هفتاد درصد فروش سینما برای یک فیلم است یعنی آن سینما یک سینمای ورشکسته است. چنین شرایطی امتیاز بیشتری هم به نسل جوانان می‌دهد که بتوانند پیشرفت کنند.

صباغیان هم مطرح کرد: ما در حال حاضر عوامل و تجهیزات خوب سینمایی در یزد داریم.

در ادامه زیور حجتی کارگردان فیلم کوتاه «زنان لجمن» هم برای توضیحاتی درباره فیلمش روی صحنه آمد و گفت: این فیلم درباره پرستار جنگی است که سیزده سال است باردار نمی‌شود در نهایت او باردار می‌شود اما….

وی گفت: انجمن دفاع مقدس در دوره‌ای فراخوانی درباره تبعات جنگ داد من این فیلمنامه را ارایه دادم اما آن را نپذیرفتند اما به دلیل اینکه دغدغه من بود آن را با پیچینگ انجمن سینمای جوانان ایران پیش بردم.

امیر قادری هم اظهار کرد: فیلم خانم حجتی نمونه فیلمی است که کارگردان بیشتر به اجرا فکر کرده تا متن آن. صحبت درباره چنین فیلم‌هایی خیلی سخت است چون اصلا در آنها گاف نمی‌بینید. اما یک نکته مهم در فیلمسازی وجود دارد که فکر می‌کنم اغلب دوستان روی آن تمرکز کنند اگر الان تمرین نکنید که به مخاطب توجه کنید چه زمان می‌خواهید این کار را کنید؟ برای من خیلی جذاب است که فیلم‌هایی با این سطح از استاندارد را خانم‌ها می‌سازند چون پیش از این، این گمانه وجود داشت که فیلمسازی کار مردانه‌ای است. ما در این‌جا قاب بندی، نور خوب و…را می‌بینیم اما فیلم‌های این چنینی آن قلاب را نمی‌ندازند.
زیور حجتی هم بیان کرد: یک پلان از این فیلم حذف شده و باعث شده است فیلم مبهم باشد. کاش بگذارند ما فیلم خودمان را بسازیم.

سپس حسین بنیاد کارگردان «فراگ ۷» برای توضیحاتی درباره فیلمش روی صحنه آمد و گفت: این فیلم اولین فیلم جدی من است من سال‌ها فیلم ساختم و به تدوین نرسید یک بار هم یک فیلم ساختم که قبل از تدوین توقیف شد.

امیر قادری هم توضیح داد: دوستان فیلمساز کوتاه اگر خودشان را درگیر فضای حرفه‌ای مانند دستیار کارگردانی و… کنند خیلی پیشرفت می‌کنند.

وی گفت: این باید یکی از اهداف جشنواره باشد که گنگ درست کند. یعنی افراد همدیگر را ساپورت کنند چون از دل این همکاری‌ها موضوعات خوبی اتفاق می‌افتد. از برخوردهایی که با دوستان فیلم کوتاه داشتم متوجه شدم بین آنها همه چیز خیلی جزیره‌ای است.

کارهای فنی این فیلم استاندارد بود، گنگی با الهام شاعرانه متفاوت است چون ابهام شاعرانه یک کار هنری است. فیلم‌های این سانس گنگی در روایتشان‌ داشتند که من را اذیت کرد، نمی‌دانم چقدر از این گنگی حاصل نابلدی و چقدر خودخواسته است. بخشی که حاصل تصمیم آگاهانه است می‌تواند تلطیف پیدا کند و به مخاطب در فهم فیلم کمک کند.
بنیاد بیان کرد: دغدغه من جنگ است اما نه جزو خانواده شهید هستم نه در جنگ بودم و نه فرزند شهید هستم من جنگ را از زاویه دیگری می‌بینم. در آن دوره عده‌ای کشته شدند اما هیچ اسمی از آنها نیست در روزهایی که خرمشهر توسط عراق اشغال شد یک عده در جاده خرمشهر آبادان کشته شدند که در هیچ کجای تاریخ نامی از آنها نیست یکی از دلایلی که این فیلم را ساختم این بود که ما فقط جنگ را در جبهه‌ها می‌بینیم. احساس می‌کنم چیزی در جنگ‌ها اتفاق افتاده که ما آن را نشان ندادیم یا شاید تاریخ نویسان دوست نداشتند بنویسند یا جوهر خودکارشان تمام شده ابهام فیلم من هم از این موضوع می‌آید و این آگاهانه بوده است.

قادری توضیح داد: وقتی همه چیز شعار‌زده می‌شود حق می‌دهم که دست فیلم‌ساز بسته باشد، انقدر اشغال خرمشهر تبدیل به یک ابزار پروپاگاندا شده است که فیلمساز دیگر ترس دارد به سراغ مضامین این چنینی برود.

حسین بنیاد هم گفت: جای حسام محمودی خیلی در فیلم من خالی است. زیرا قرار بود در این فیلم بازی کند. از محمد منصوبی و جشنواره فیلم کوتاه تهران هم تشکر می‌کنم که باعث شد یک بار فیلمم را روی پرده ببینم.
چهلمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌کوتاه تهران به دبیری مهدی آذرپندار تا ۲ آبان ۱۴۰۲ در پردیس سینمایی ملت در حال برگزاری است.