به گزارش خبرنگار سینما صبا، استقبال مخاطبان و عوامل فیلم‌ کوتاه در ایستگاه دوم این جشنواره نسبت به روز گذشته که بیش از شش هزار مخاطب در خانه جشنواره حاضر بودند، رشد چشمگیری داشت که با توجه به مصادف شدن آن با روز جمعه و فراغت اکثر تماشاگران از فعالیت‌های کاری روزانه، این میزان از استقبال قابل پیش بینی بود.

ادامه نمایش فیلم‌های مختلف مربوط به بخش‌های سینمای ایران و بین‌الملل و همچنین برگزاری نشست‌های تخصصی این جشنواره، از برنامه‌های مربوط به روز دوم این رویداد سینمایی بود.

تنوع در آثار ایرانی باکس‌های مختلف، از دستاوردهای مهم این دوره جشنواره در ارائه و انتخاب اثر است. موضوعی که در در این دوره، آرای مخاطبان هم شور مضاعفی را به وجود آورده است.

فیلم «شیهه دور» به کارگردانی صمد قربان‌زاده، خواب کودکی را در فضایی کابوس گونه روایت می‌کرد که او براثر بیماری ژنتیکی در آستانه نابینایی قرار گرفته بود. فیلم‌ساز برای نمایش اوهام و خیالات ذهن جست و جو گر یک کودک، تلاش کرده بود با تکیه بر المان‌هایی استعاری، فضایی پیچیده و پرابهام بیافریند که با منطق روایی اثر در گره گشایی پایانی هم‌خوانی داشته باشد.

فیلم «زاک» به کارگردانی علی خسروی، روایتی تلخ و دردمندانه را بیان می‌کرد که پایانی امیدوار کننده داشت. اثری دغدغه‌مند که مسائل اجتماعی چون سقط جنین و بحران اقتصادی نیز در متن فیلمنامه مورد توجه فیلمساز بود و در کنار این مسائل، نقش محوری زن و جایگاه ویژه او در کانون خانواده نیز بخشی دیگر از مجرای روایی اثر را در بر می‌گرفت.

«همه چیز به نظر آقای کاف بستگی دارد» به کارگردانی حسن حکمت روش فیلم دیگری بود که در این روز نمایش داده شد. اثری که به لحاظ ریتم و ارزش‌های بصری، تحت تاثیر و وام‌دار فبلمسازانی داخلی چون «سهراب شهید‌ثالث» و «عباس کیارستمی» و همچنین فیلم‌های ایستای اروپای شرقی بود. فیلمساز کوشیده بود ایده ساده‌ای چون نارضایتی همیشگی انسان از جایگاه و موقعیت فعلی زندگی‌اش را به مدد بیانی استعاری در تصویرسازی‌های مینیمال و قاب‌های خلوت، شکل و فرمی ویژه ببخشد.

«اکو» به کارگردانی یوسف شفیق، اثری است که جای بحث و تحلیل بیشتری دارد. فیلمی که در گونه رازآلود که دغدغه‌های زیست محیطی فیلمساز با زمینه‌های پررنگی از مفاهیمی چون شر و مسائل ماوراءالطبیعه در آن گره خورده بود.

«برادران آبتنی» به کارگردانی سروش البخشی، فیلمی در ژانر بومی دفاع مقدس بود که پایانی احساسات برانگیز و غیر منتظره داشت. البخشی برای ایجاد قدرت اثر گذاری مناسب در سکانس‌های پایانی فیلمش، روایتی از رفاقت و رقابت میان چند نوجوان را در بطن فیلمنامه قرار داده و از این طریق، تقابل میان چهره دهشتناک جنگ جریان زندگی عادی را برجسته ساخته بود.

«نیمکت» به کارگردانی بهروز شمشیری نیز واجد داستانی ساده و انسانی بود که فیلمساز با هوشمندی، نقش اصلی اثر خود را به بازیگر کودکی سپرده بود که با توانمندی‌ بالای خود می‌توانست لحظات حسی درخوری را خلق کند.

«دد چوپان» به کارگردانی سهیلا پورمحمدی، ملودرامی درباره دختری نوجوان و آرزو‌های او بود که در مقابل خواست و اراده پدر متعصبش قرار داشت. پورمحمدی تلاش کرده بود بدون آنکه نگاه جانبدارانه خود را در قصه اعمال کند، با نشان دادن خلوت‌های پدر و دختر به صورت جداگانه، نتیجه نهایی را به مخاطبان واگذار کند.

«اذان صبح به افق یزد» به کارگردانی زهره صباغیان از جمله فیلم‌هایی بود که مورد توجه بیشتر تماشاگران قرار گرفت. فیلمساز با پنهان کردن بخشی از قصه و جای‌گذاری کدهایی مربوط به آن، ماجرای مردی کهن سال را محور روایت خود قرار داده بود که برای بیدار شدن در شب‌های سحر ماه رمضان، دچار مشکل شده و به همین دلیل نمی‌تواند نماز صبح را به جا بیاورد. فیلمی دارای لحن کمدی که توانایی کارگردان در پرداخت تصویری و همچنین هوشمندی او در بهره گیری از لهجه زیبای یزدی، از نقاط قوت آن به شمار می‌رفت.

«پسر خورشید» به کارگردانی آراد پورجبار ایده‌ای بکر و دست اول داشت. فیلمی عاشقانه که تصمیم شخصیت اصلی اثر به صورت توامان، لحظات نامأنوس و همدلی برانگیزی را ایجاد می‌کرد. بازی فرید سجادی حسینی با توجه به مختصات نقشش از نکاتی بود که نباید ساده از کنار آن عبور کرد.

«مدیر مدرسه» به کارگردانی میکائیل دیانی دیگر فیلم به نمایش درآمده در روز دوم جشنواره بود. اثری که موضوعی حساسیت برانگیز درباره حوادث سیاسی سال گذشته و تاثیر آن بر نوجوانان داشت. دیانی در این اثر تلاش کرده پیشنهاد خود را در تحلیل حوادث رخ داده مطرح کند و اگر در فیلمنامه، ظرافت بیشتری اعمال می‌شد، نتیجه نهایی از دام پیام‌های شعاری رهایی میافت.

«شریف» به کارگردانی محمد علیزاده فرد، فیلمی است که در گونه دفاع مقدس ساخته شده است و فیلمساز علی رغم دستیابی به ایده‌ای درخشان، در پایان بندی اثر ضعیف و قابل پیش‌بینی عمل کرده و درنتیجه ظرفیت‌های بیانی مناسب آن به بار ننشسته بود.

در این روز همچنین برنامه نشست‌های «۴۰-۲۰» ادامه پیدا کرد. در نشست تخصصی گفت‌وگو درباره فیلم‌های کوتاه ژانر،علی ملاقلی‌پور و حسن حسینی، تجربیات خود را اختیار مخاطبان و هنرجویان قرار دادند. در نشست تخصصی گفت‌وگوی کارگردان با مدیربرنامه‌ریزی نیز مصطفی احمدی، مدیر برنامه ریزی سینما مقابل کارشناس این برنامه یعنی کمال تبریزی قرار گرفت و نکاتی را درباره شیوه‌های اجرایی این حرفه و اهمیت آن در ساخت یک فیلم با مخاطبان درمیان گذاشت.

در نشست تخصصی فیلم‌سازی «هوش مصنوعی و تفاوت‌های بنیادین در کارگردانی فیلم کوتاه و بلند»، گیورگی لیواشویلی استاد این برنامه در گفت و گو با علیرضا ربیع مقدم، نکات جذاب و به روزی را در این خصوص بیان کرد.

همچنین توسط بخش رسانه‌ای جشنواره اعلام شد که نشست نقد(+) به بخش‌های این جشنواره افزوده شده است. موضوع این برنامه اهمیت نقد در سینمای کوتاه است که با حضور امیر قادری کارشناس سینما و منتقد و همچنین فریدون جیرانی، سینما پژوه و فیلمساز برگزار می‌شود.

چهلمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران به دبیری مهدی آذرپندار ۲۷ مهر تا ۲ آبان ۱۴۰۲ در پردیس سینماگالری ملت برگزار می‌شود

 محمدعرفان صدیقیان