علی توکلی کارگردان و نویسنده فیلم کوتاه «بازسازی» که در چهلمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران حضور پیدا کرد، گفت: کمک به فیلمساز برای رسیدن به جریان فیلم بلند اتفاق جدید و مثبتی است؛ به شرطی که نحوه انتخاب بر مبنای توانایی فیلمساز باشد.
علی توکلی نویسنده و کارگردان فیلم کوتاه «بازسازی» در گفتوگو با خبرنگار سینما صبا، در توضیح اتفاقاتی که بر سر راه فیلمسازان فیلم کوتاه وجود دارد گفت: فیلم‌های کوتاه دارای چهار دام هستند؛ دسته اول فیلم‌های موضوع محور هستند فیلم‌هایی که محتوایی که ممکن است برای جشنواره‌ها جذاب باشد را کار می‌کنند، فارغ از اینکه پرداخت دراماتیکی صورت گرفته باشد و از نظر من این دسته فیلم‌ها فاقد ارزش سینمایی هستند. دسته دوم فیلم‌های برندمحور هستند یعنی عوامل نقش تعیین کننده‌ای دارند، درواقع مولف عوامل هستند نه کارگردان. گاهی فیلمساز نمی‌تواند خط فرضی یک دکوپاژ دو نفره را پیدا کند و بیشتر به عوامل شناخته شده اتکا می‌کند. به نظرم این گروه به جای این وقت برای آموزش بگذارند، بهتر است.
وی ادامه داد: دسته بعدی فیلم‌های دنباله رو هستند، تاثیر پذیری زیادی از یک فیلم یا فیلمساز دارند، از طراحی صحنه دکوپاژ و نوع پیش‌برد روایت می‌شود فهمید این‌ها فیلم‌هایی هستند که اورجینال نیستند و مشابه آن ها را قبل‌تر دیده‌ایم. دسته چهارم از نظر من فیلم‌های ترجمه نشده یا گزاره‌ای هستند؛ فیلم‌هایی که کارگردان آن در حوزه‌ای مطالعاتی دارد، این گزاره‌ها را که زبان فلسفی دارد بدون ترجمه وارد فیلم می‌کنند. این فیلم‌ها بسیار مدعی و پرطمطراق هستند اما از داخل پوک‌اند و معمولا فیلم‌های موفقی نمی‌شوند.
توکلی در این‌باره که آیا ایده‌ای در خصوص فیلم «بازسازی» بود که به خاطر محدودیت‌هایی قابل اجرا نبوده باشد، گفت: سعی کردم در پیدا کردن سوژه یا مکان رویداد فیلم همه این‌ها را لحاظ کنم. یعنی فیلمنامه‌ای نوشتیم که در تهران تولید شود و در ۶ روز فیلمبرداری صورت گیرد پس با این علم فیلمنامه «بازسازی» صورت گرفت. با علم به اینکه در شهر مبدا خودم این فیلم را بسازم سراغ این فیلمنامه رفتم و تلاش کردم محدودیت مالی به آن ضربه نزند.
این فیلمساز درباره بزرگترین چالش فیلم کوتاه «بازسازی» گفت: پروژه «بازسازی» به جهت اینکه تولید بسیار حرفه‌ای داشت و هر کسی در بخش خود کارش را به طور درست انجام می‌‌داد، خیلی چالش نداشتم گرچه نوع فیلمبرداری با توجه به نوع دکوپاژی که در نظر گرفته بودم و قبلا این شکل از دکوپاژ را اجرا نکرده بودم، برایم یک چالش بود اما به واسطه یک مدیر فیلمبرداری خوب این چالش خیلی مساله ایجاد نکرد و پلان‌هایی که در نظر داشتیم را گرفتیم.
توکلی دراین‌باره که از فیلم راضی بوده و پلانی بوده که بخواهد اضافه کند یا خیر گفت: تجربه‌هایی که سر فیلم‌های قبلی داشتم، این مسئله درباره فیلم‌های قبلی نمود پیدا می‌کند، موقع تدوین کار جایی نبود که دریغ یا حسرتی داشته باشم که کاش پلان خاصی را داشتیم یا خیر. اگر دوباره هم آن را بسازم شاید چند درصد جزیی تغییرش دهم.
توکلی درباره این که بازسازی سکوی پرتاب است یا دغدغه شخصی، عنوان کرد: درمورد بازسازی من محتوای فیلم و شکل روایت فیلم را خیلی دوست دارم و احساس می‌کنم یک بداعتی در آن وجود دارد. حداقل در آن چهار دامی که سر راه فیلمسازان گفتم وجود دارد نیافتاده است. قطعا برای من این که بشود یک روایتی را سر راست روایت کرد و خوب بازی گرفت، خوب کارگردانی کرد و یک فیلم کوتاه را به شکل حرفه‌ای ساخت، برایم در اولویت بوده است.
توکلی درباره جشنواره فیلم کوتاه تهران گفت: جشنواره فیلم کوتاه تهران مهم ترین اتفاقی است که در کشور برای فیلم کوتاه می‌افتد درواقع مهم‌ترین ویترینی است که می‌شود فیلم‌ها را در آن دید چون فیلم قرار است روی پرده دیده شود و بیینیم چه اتفاقی افتاده است. چیزی که در مورد کمک به فیلمساز برای رسیدن به جریان فیلم بلند اتفاق می‌افتد حرکت بسیار جدید و مثبتی است؛ به شرطی که نحوه انتخاب آثار به شکلی باشد که در آثار فیلمساز جوانه‌های این را ببینیم که توانایی ساخت فیلم بلند دارد، نمایش دهد. فاند دادن و‌کمک کردن به ساخت فیلم از مهم ترین اتفاقات است.
Loading...
هنوز دیدگاهی منتشر نشده است