اولین بخش «نقد سینما» به میز نقد سینمای ایران اختصاص داشت که محمد صابری روزنامهنگار سینمایی با شهرام میراباقدم به گفتوگو نشست.
به گزارش صبا، اولین بخش «نقد سینما» که شب گذشته ۱۹ آبان روی آنتن رفت، به میز نقد سینمای ایران اختصاص داشت که محمد صابری روزنامهنگار سینمایی با شهرام میراباقدم کارگردان «بر سینمای ایران چه گذشت» درباره این مستند سریالی به گفتوگو نشست.
شهرام میراباقدم در ابتدا درباره دلیل ساخت این مستند بیان کرد: سال ۹۲ یا ۹۳ بود که من دوست داشتم کاری برای سینمای ایران بسازم. آن زمان با انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس که آقای سهرابی آنجا بودند، صحبت کردیم و ایده اولیه برای سینمای دفاع مقدس بود.
وی ادامه داد: آن ها به ما پیشنهاد دادند درباره تاریخ سینمای ایران کار کنیم و ابتدا تصور نمیکردیم کار چنین سختی در پیش داشته باشیم. در جایی کار متوقف و ادامه کار در انجمن امکانپذیر نبود. آقای سهرابی رفتند و اتفاقات عوض شد و به ما گفتند لازم نیست این پژوهش ادامه پیدا کند و هر چه راش گرفتیم، پس دهیم. در این میان من تدوین میزدم تا اینکه با محسن یزدی و یاسر فریادرس در مرکز مستند سوره وابسته به سازمان سینمایی سوره صحبت کردم و خواستند ادامه کار را تولید کنم. من برای «مادر جبههها» آنجا بودم و آقای یزدی به من پیشنهاد دادند که ادامه همین مستند را پیش ببرم. بعد از توافق بین انجمن و مرکز مستند سوره این ۸ قسمت به تصویب رسید.
در ادامه محمد صابری گفت: من اساسا برای مستندهایی که درباره سینماست، هیجانزده هستم مانند «برزخیها». من حتی «عین صاد» را به نوعی سینما میدانم. مستند در همان قسمتهای اول، مخاطبان سینما و کسانی که علاقهمند به این حوزه هستند، پای آن مینشاند و به اصطلاح یقه مخاطب را میگیرد؛ همچنین به لحاظ چیدمان و روایتها تماشاگر را همراه میکند و این کار شما دستمریزاد دارد.
وی ادامه داد: در کنار هر محصولی قطعا ای کاشهایی وجود دارد که صحبت از آنها کمک کننده است. من مشخصا در این اثر کنجکاوی داشتم، اینکه نسبت خط سیر روایی اصلی از گفتگوهایی انجام شده پیشی میگیرد.
میراباقدم خاطرنشان کرد: یک بخشی را که کار کردیم، واقعا ما به عنوان سازنده اطلاع نداشتیم. اما سعی کردیم روایتها را کنار هم درست بچینیم که برای آیندگان بماند. برخی از افرادی که در این مستند با آنها صحبت کردیم، دیگر میان ما نیستند. ما نزدیک به ۶۰ مصاحبه کردیم و اگر با هر کدام یک ساعت و نیم صحبت کرده باشیم، راشها بسیار بسیار زیادست.
امیررضا مافی میزبان «نقد سینما»، عنوان کرد: این مستند دروازه پژوهشهای زیادی را ایجاد میکند. برای این راشها باید رایزنی و اصل راشها هم در کتابخانه ملی به عنوان تاریخ شفاهی سینما ثبت شود که بعدها در مستندهای مختلف بتوان از آن استفاده کرد.
صابری یادآور شد: مستندساز تلاش کرده است که به روایت جهت ندهد و این ستودنی است که روایت کارگردان غالب نیست بلکه تلاش شده رهیافتی برای مدیران جدید سینما ایجاد کند. این باعث همذاتپنداری مخاطب میشود چراکه دوربین راوی نیست و پرسشگر است. بخشی از جذابیت فیلمروی دوش راویان است. از یک جایی به بعد در مستند به نظر من این گفتگوها رو به نزول میرود و تنوع آدمها هم کمتر میشود.
کارگردان مستند «بر سینمای ایران چه گذشت» در پایان خاطرنشان کرد: به دلیل مشکلاتی که در اجتماع به وجود آمد، برخی از سینماگران حاضر نشدند جلوی دوربین ما بیایند و عقب کشیدند. به عنوان مثال از آقای ضرغامی دعوت و بسیار پیگیری کردیم اما از جایی به بعد به ما گفتند دیگر پیگیری نکنید. ما حتی آقای خاکبازان را هم پیدا نکردیم. این مسیر تا پایان دوره حسن روحانی پیش خواهد رفت. ما در حال ثبت تاریخ هستیم بدون جانب داری اما اینکه دوستان همکاری نمیکنند، بحث دیگریست. برگزاری سلسله نشستهای «بر سینمای ایران چه گذشت» بسیار اتفاق مبارکی بود که برخی ناگفتهها بیان شد.
هنوز دیدگاهی منتشر نشده است