به گزارش صبا و به نقل از ستاد خبری دومین جشنواره ملی چندرسانه‌ای میراث فرهنگی، احمد مسجدجامعی در کارگاه «انتقال تجربه توسعه گردشگری در جوامع محلی، تهران‌گردی و احیای بافت‌های تاریخی» که روز پنجشنبه در خانه خلاق و نوآوری سعدالسلطنه برگزار شد با اشاره به برنامه تهران‌گردی در دوران مدیریت شورای شهر تهران، اظهار داشت: در آن سال تصمیم بر این گرفته شد که برای هر محله شهر، افرادی انتخاب شوند که در حوزه محله در برنامه‌ریزی مشارکت داشته باشند. این مشارکت در برنامه‌ریزی بحثی بود که شهرداری تهران را با دیگر شهرها متفاوت می‌کرد.

وی افزود: گروه‌هایی که حضور داشتند،‌ مسائل شهر را از نزدیک می‌دانستند و می‌توانستند در مسائل شهری کمک کنند. تجربه مدیرت یکپارچه شهری را در اینجا عملیاتی کردیم و با پیوستن به سایر دستگا‌ه‌های که در حوزه شهری موثر بودند و گفت‌و‌گو با آن‌ها دستگاه‌ها را برای این همکاری متقاعد می‌کردیم.

رییس اسبق شورای اسلامی شهر تهران با اشاره به اینکه ما در این برنامه برای فهم شهر هم برنامه‌هایی اجرا کردیم، تصریح کرد: برای نزدیک شدن به فهم شهر شیوه‌ای را اجرا کردیم به اسم «تهران گردی» که برنامه‌ ۶ ماهه‌‌ای را برای رفتن در شهر و فهمیدن شهر در این مدت شامل می‌شد.

مسجدجامعی با بیان اینکه برای فهمیدن شهر باید از شهر شناخت داشته باشیم، افزود: برای شناخت شهر به اطلاعات محله نیاز است که ما اطلاعات مورد نیاز آن منطقه را توسط بولتن و نشریه‌ها به صورت کتبی ایجاد کردیم. سپس ابتدا نقاطی را انتخاب می‌کردیم که از ساعت هشت صبح باید از نقطه مشخص شروع می‌کردیم. در جریان این اتفاقات صبحانه کاری را در برنامه داشتیم و در آن‌ها، برنامه روز را اعلام می‌کردیم، بعد هم درباره برنامه گفت‌وگو کرده و آماده رفتن به محل می‌شدیم.

وی افزود: در این جمع خبرنگاران نیز حضور داشتند و حضور آن‌ها کاملا دلی بود و فضای جدیدی را برای خبرنگاران فراهم می‌کرد برای مثال به قهوه‌خانه‌ حسین رمضون‌یخی رفتیم و این گروه در آن قهوه‌خانه محتوای جدیدی را داشتند که گزارش‌های خوبی درآمد و کار به جایی رسید که آن قهوه‌خانه در دوراهی ثبت ملی قرار گرفت.

وی ادامه داد: کاروانسرای دو قلو در شهر ری محل متروکه‌ای بود که در همین دید و بازدیدها، آن محل رسانه‌ای شد و سازمان میراث فرهنگی و شهرداری تهران و خیران محل آن کاروانسرا را بازسازی کنند. این اتفاقات به این دلیل بود که ظرفیت‌های پنهان را آشکار کند و در معرض دید قرار دهد.

وزیر اسبق فرهنگ و ارشاد اسلامی با اشاره به اینکه هر برنامه توسعه‌ای باید مبتنی بر چند بحث باشد، گفت: اول اینکه میراث طبیعی هر محل را باید در نظر گرفت و حتما لازم است با میراث فرهنگی و تاریخی هم راستا باشد. ما در این رفت و آمدها نوعی فرهنگ و گفت‌و‌گو داشتیم و ایجاد این فضا باعث قانع شدن یکدیگر می‌شد و از آنجایی که اطلاعات محل را از مردم می‌گرفتیم اتفاقات خوبی رقم خورد.

مسجدجامعی گفت: در طی این هشت سال که این اتفاق افتاد هزار نقطه شهری دیده و مشکلات آن بررسی شد و آنچه که ما دیدیم و درباره آن صحبت کردیم، تحقق پیدا کرد. دستگاه‌ها هم توجیه می‌شدند که کار مهمی انجام شده و براساس اعتمادی که سایر دستگاه‌ها به ما داشتند متوجه بودند که دنبال دغدغه مردم هستیم.

در ادامه یونس شکرخواه استاد دانشگاه و روزنامه‌نگار با اشاره به نگارش مقدمه ابتدایی این کتاب تصریح کرد: من مقدمه‌ این کتاب را به عنوان یک روزنامه‌نگار نوشتم. به نظرم کاری که در تهران‌گردی انجام شد یک ژرفاگری است همچنین مفهموم دیگر منظر ذهنی ما از آن تصویر است. در این مسیر باید نگذاریم که اسیر اکسترنال سیتی شویم که به برندیگ ربط پیدا می‌کند برای مثال نمی‌شود که یک گرافیست بگوید برای قزوین لوگو طراحی کنم چون باید تاریخچه این شهر را بداند و فرامتن همراه شود که اینترنال سیتی را شکل دهد چیزی که ابتدایی‌ترین بحث است.

در پایان علی دارابی قائم مقام وزیر و معاون میراث فرهنگی با اشاره به برنامه‌های دومین جشنواره ملی چندرسانه‌ای میراث فرهنگی اظهار کرد: جشنواره دوم به لحاظ تنوع و تکثر برنامه‌ها در عرصه‌های مختلف زیاد بود و آقایان تابش و خرائلی خیلی زحمت کشیدند.

وی ادامه داد: قبل از آمدن به این کارگاه به بازدید  مسجد جامع عتیق قزوین رفتیم که بخشی از آن مرمت شده و بخش دیگر همچنان داربست‌های پنجاه سال قبل به بنا بسته شده بود که برای بررسی این موضوع شورای فنی تشکیل شد.

قائم مقام وزیر میراث فرهنگی تصریح کرد: در وزارتخانه پرونده ثبت ملی مساجد ایرانی را در دست داریم که بیش از پنجاه مسجد انتخاب شده‌اند و  یکی از آن‌ها مسجد جامع عتیق قزوین است.

وی در پایان خاطرنشان کرد: امیدواریم کاری که مسجدجامعی در تهران انجام دادند را به دیگر استان‌ها ببریم و کارگاه‌هایی را در این زمینه در استان‌های دیگر برگزار کنیم.