به گزارش صبا به نقل از روابط عمومی شبکه مستند، در این مراسم ناصر ممدوح با انتقاد از شرایط دوبله گفت: از زمانی که کرونا آمد، کار ما دچار فراز و نشیب های زیادی شد و متاسفانه همه چیز را به هم ریخت. اکنون، فیلم هایی که دوبله می شود، تک گوینده است. این موضوع ضعف به شمار می رود.
وی افزود: سا‌ های قبل اگر از من می‌پرسیدند که می‌خواهی چه کاره‌ای شوی؟ پاسخ می@دادم: دوبلور. اما اگر اکنون چنین سوالی را از من بپرسند، متاسفانه این پاسخ را نمی‌دهم. البته جوان‌های علاقه‌مند زیادی هستند که در این حوزه فعالیت می‌کنند، اما در دست تعدادی از واسطه‌ها استثمار شده‌اند. پلتفرم‌های نمایش آنلاین، فیلم‌های خود را به تعدادی از واسطه‌ها می‌دهند تا دوبله کنند. این موضوع باعث تاسف است.
ممدوح گفت: باید اعتراف کنم که به شدت تحت تاثیر محبت‌های شما قرار گرفتم و برای همه شما آرزوی موفقیت و خوشبختی دارم.

در ادامه ناهید امیریان پیشکسوت هنردوبله درباره ناصر ممدوح گفت: جایگاه استاد آنقدر برای من بالاست که ایشان را به عنوان یک پدر، یک همراه و یک رفیق می‌دانم و از ایشان می‌آموزم و درس یاد می‌گیرم.

تواضع، اخلاق و مردم دوستی رمز موفقیت ممدوح

در بخش دیگری از این مراسم مدیر تولید شبکه مستند در وصف هنرمند دوبله گفت: امروز وقتی درباره استاد ممدوح و کار ایشان فکر می‌کردم به یاد جمله‌ای از او افتادم که ۵-۶ سال پیش در یک جمعی بیان کردند. ایشان آن زمان می‌گفتند که من کارم را دوست دارم، مردم را دوست دارم و کار برای مردم را هم دوست دارم. به ذهنم رسید که چرا یک نفر بعد از ۶۰ سال فعالیت در عرصه دوبله، می‌گوید من کارم را دوست دارم؟ چند درصد از ما که در مشاغل مختلف هستیم، از کارمان راضی هستیم؟
ابوالقاسم ناصری ادامه داد: برای پاسخ به این سوال به یاد سخنانی از خودشان افتادم که در این مستند بیان شده است. او تعریف می‌کند که چگونه وارد این عرصه شده است؛ فیلمنامه‌ای که داشتند، آشنایی ایشان با آقای کاملی و تستی که پیش او می‌دهد باعث می‌شود که وارد این عرصه شود.
او گفت: وقتی کسی می‌گوید من از کارم راضی هستم، یعنی دو تاثیر دارد؛ اول اینکه در آن شغل رشد پیدا می‌کند و دوم آنکه آرامش روحی و روانی در زندگی‌اش حکمفرما خواهد بود. این دو موضوع بسیار مهم است. به نظرم استاد ممدوح این فرصت را داشت تا کاری که دوست دارد را انجام دهد و در برابر این نسیم زیبا مقاومت نکرد و خودش را در مسیر آن قرار داد و از این فرصت استفاده کرد. آقای ممدوح حتما ویژگی‌هایی دارد که باعث شده او در کارش موفق شود. به نظرم این ویژگی‌ها داشتن تواضع، اخلاق و مردم دوستی بوده است.
در این برنامه عباس مطمئن زاده نیز گفت: گرمی و طنین خاصی که در صدای آقای ممدوح وجود دارد باعث می‌شود که ایشان را متفاوت از بقیه بدانیم. ممدوح در کارهایش درک بسیار خوبی از نقش دارد و آنچنان فضای نقش را خوب درک می‌کند که بتواند آن شخصیت را برای شنونده باورپذیر کند.
این پژوهشگر و صداپیشه افزود: عمده کارهایی که از ایشان به یاد دارم، مجموعه‌های تلویزیونی است که دوبله کرده است. ظرافت صدای ایشان باعث می‌شد که شخصیت‌ها بسیار بهتر در ذهن ما جای بگیرند و ماندگار شوند. خاطرم هست ایشان یک نقش منفی را دوبله می‌کرد که بسیار سخت بود اما به خوبی آن را انجام داد و وقتی صدای شخصیت را شنیدم، منفی بودن آن را واقعا احساس کردم. همه اینها نشان دهنده خلاقیتی است که آقای ممدوح در کارهایش به خرج می‌داده است.

لبخند آقای ممدوح پیوند خورده با قلب اوست

ابوالفضل توکلی درباره ساخت مستند «مرد لبخند» گفت: سال ۱۳۹۶ این افتخار را داشتیم که برای فیلم «مرد لبخند» خدمت آقای ممدوح باشیم. آن زمان نشد هماهنگی کنیم تا مراسمی برای رونمایی فیلم برگزار شود، شبکه هم می‌خواست فیلم را پخش کند. در نهایت، مراسمی در خود شبکه مستند برگزار و فیلم رونمایی شد. در ادامه می‌خواستیم مراسم بزرگتری را بگیریم که مصادف با دوران کرونا شد. اکنون بهترین فرصت بود که از یک عمر زحمات ایشان قدردانی کنیم.
وی ادامه داد: باید از ایشان تشکر کنم که هر زمان که می‌خواستم فیلمی درباره هنرمندان دوبله بسازم با کمال میل پذیرفتند و جلوی دوربین من آمدند، همیشه هم می‌گفتند که این عزیزان همکاران من هستند و باید کمک کنم تا هنرشان بیان شود.

او درباره نامگذاری مستند خود گفت: وقتی برای فیلم‌ها می‌خواهم نامی انتخاب کنم، چالشی بین خودشان و کارشان را برمی‌گزینم اما تنها فیلمی که تنها براساس کاراکتر خود شخصیت انتخاب شد، همین فیلم است. آقای ممدوح، مردی است که همیشه لبخند دارد و به همین دلیل این نام را برگزیدم. لبخند آقای ممدوح پیوند خورده با قلب اوست و از مهربانی او برمی‌آید.
در پایان این مراسم با اهدای تندیس شبکه مستند و لوح تقدیر از بیش از نیم قرن فعالیت هنری ناصر ممدوح قدردانی و مستند «سر انجام رعفت» رونمایی شد.
تولید جدید شبکه مستند به تهیه‌کنندگی و کارگردانی ابوالفضل توکلی روایتی است از سال‌ها فعالیت هنری زنده یاد رعفت هاشم پور است.