به گزارش خبرنگار سینما صبا، پژمان خلیلی متولد ۱۳۶۱، آهنگ‌ساز و مدرس سابق دانشگاه هنر است. او آهنگ‌سازی برای فیلم را از سال ۱۳۸۳ با ساخت موسیقی برای انیمیشن‌ آغاز کرد. خلیلی تاکنون برای بیش از ۲۱ فیلم کوتاه و مستند آهنگ‌سازی کرده‌است. ازجمله جوایز سینمایی این هنرمند می‌توان به تندیس بهترین موسیقی متن از هجدهمین فستیوال فیلم کوتاه جزیرۀ ونکوور (۲۰۲۳)، تندیس شایستگی بهترین موسیقی انیمیشن از پانزدهمین جشن خانۀ سینما (۱۳۹۰)، تندیس طلایی بهترین موسیقی متن از هشتمین جشنوارۀ بین‌المللی پویانمایی تهران (۱۳۹۱)، دو دوره نامزدی در بخش بهترین موسیقی انیمیشن در جشن خانۀ سینما (۱۳۹۳ و ۱۳۹۴) و یک دوره نامزدی بهترین موسیقی فیلم مستند در جشنوارۀ سینماحقیقت (۱۳۹۸) اشاره کرد.

او عضو کانون آهنگ‌سازان خانۀ سینمای ایران است و به طور پیوسته از سال ۹۳ تا ۱۴۰۰ در دانشگاه سوره و از سال ۹۶ تا ۱۴۰۱ در دانشکدۀ سینما و تئاترِ دانشگاه هنر به‌عنوان استاد مدعو به تدریس موسیقی فیلم پرداخته‌است.

خلیلی در ابتدای گفت‌وگو به موسیقی متن انیمیشین «آسمان دوست‌داشتنی» که اخیراً با موفقیت جهانی روبه‌رو شد، اشاره کرد و گفت: در ابتدا با امیر مهران، کارگردان، راجع‌به فضای فیلم، شخصیت‌ها و نقاط عطفی که موسیقی نقش مهمی در بیان روایی آن دارد، گفت‌وگو کردم.

او افزود: در مرحلۀ بعدی شروع به ساخت و طراحی سه لایت‌موتیف برای سه شخصیت محوریِ فیلم یعنی پدر، دختر و مادر کردم. ازنظر رنگِ سازی، برای پدر با توجه به ویژگی‌های شخصیتش و دوگانگی‌ای که در زندگی‌ با آن مواجه‌است، از ساز «هورن»، برای دختر «پیانو» و برای مادر که همواره فقط در فلش‌بک و رؤیا حضور دارد، از «آوا» استفاده کردم.

این آهنگ‌ساز در ادامه گفت: در کنار این‌ها از «ارکستر زهی» متشکل از گروه ویولن اول و دوم، گروه ویولا، ویولن‌سل و کنترباس نیز برای اجرای بخش‌های مختلف کار بهره گرفتم. بخش عمده‌ای از موسیقی «آسمان دوست‌داشتنی» بر روی احساسات و عواطف دختر و پدر متمرکز است و با توجه به این‌که فیلم هیچ دیالوگی ندارد، موسیقی نقش بسیار محوری و تعیین‌کننده‌ای را در انعکاس این احساسات عهده‌دار است.

خلیلی با بیان این‌که در ضبط موسیقی این کار از هیچ سَمپل و صدای سینتی‌سایزری استفاده نشده‌است، گفت: ضبط قطعات مربوط به کلیۀ سازهایی که نام بردم به طور زنده و با حضور نوازندگان حرفه‌ای آن‌ها در استودیو ضبط شدند.

آهنگ‌ساز انیمیشین «آسمان دوست‌داشتنی» افزود: روند ساخت، ضبط و میکس موسیقی این فیلم در دوران اوج کرونا (سال ۱۴۰۰) انجام شد و به دلیل محدودیت‌های مختلف و مشکلاتی که در حین کار به وجود آمد، حدود سه ماه زمان برد. سرانجام این‌که از نتیجۀ نهایی کار راضی‌ام و حس می‌کنم یکی از موسیقی‌فیلم‌های خوب کارنامۀ کاری‌ام است.‌

او گفت: من حدود بیست سال است که به طور حرفه‌ای کار آهنگ‌سازی انجام می‌دهم.

خلیلی ادامه داد: من تعدادی قطعات موسیقی مستقل برای ترکیبات مختلف سازی از قبیل سولو، دوئت و آنسامبل نوشته‌ام و چندین قطعه هم برای ارکستر سمفونیک. در طی این بیست سال، برای بیش از ۲۱ فیلم کوتاه و مستند هم آهنگ‌سازی کرده‌ام.

این آهنگ‌ساز افزود: تنها چیزی که از آن خوشحالم و در پاسخ به این پرسش شما می‌توانم با افتخار بگویم این است که هیچ‌وقت برای پول‌درآوردن و صرفاً انجام یک سفارش، آهنگ‌سازی نکرده‌ام، چون همیشه معتقد بوده‌ام آهنگ‌سازی یک هنر است و باید از درون انسان سرچشمه بگیرد. نمی‌شود آدم برای موضوع یا فیلمی که مورد علاقه‌اش نیست، یا از فضای موسیقایی، اعتقادی و ذهنی‌اش به دور است، موسیقی بسازد.

آهنگ‌ساز انیمیشین «آسمان دوست‌داشتنی» تأکید کرد: نگاه من به آهنگ‌سازی، به‌هیچ‌وجه «تکنسینی» نیست و نخواهد بود، برای همین تمام آثارم (چه مستقل و چه سینمایی) را با علاقۀ قلبی انجام داده‌ام.‌

‌او در ادامه گفت: مهم‌ترین دغدغه‌ام هنگام آفرینش یک اثر هنری این است که به خودم، به انسان و اعتقاداتم متعهد باشم و موسیقی‌ای که می‌سازم، برآمده از درونم و تمام تجربیات زیستی‌ام از زندگی در این جامعه و دنیا باشد.‌

پژمان خلیلی در پاسخ به این پرسش که «از میان هنرمندان (ایرانی و خارجی) که به ساخت موسیقی متن فیلم مشغول‌اند، کار کدام‌یک را بیشتر می‌پسندید؟» گفت: من کار بیشترِ آهنگ‌سازان را دنبال می‌کنم. هرکدام از آن‌ها فضای فکری و ایده‌های خاص خود را در آهنگ‌سازی فیلم دارند که در جای خود باارزش است. من به این پرسش نمی‌توانم پاسخ دقیقی بدهم، چون در آثار مختلفی که هر آهنگ‌سازی (ایرانی و خارجی) می‌سازد، ایده‌های خوب یا ضعیف وجود دارد.‌

پریسا اسماعیلی‌نیا