در این روزها که جهانیان به تماشای یک حادثه خونبار نشسته اند، هفدهمین جشنواره «سینماحقیقت» برپا شده، جشنواره‌ای که هدف آن ترویج مستند و نگاه واقعی به جهان و رویدادهاست، مستندسازان، چشم های تیزبین و نگاه نگران به جهانند که درگیر خشونت و ظلم و بی عدالتی است. غزه امروز، تنها نیست چرا که این صدای مظلومیت و انعکاس نسل کشی به همه جهان مخابره شده. شاید این مهمترین وجه تمایز سینمای داستانی و غیرداستانی باشد، وفاداری به واقعیت. امروز خبرنگاران و مستندسازان در غزه، سلطه رسانه ای غرب را در هم شکستند و حقیقت را عریان به نمایش گذاشتند.

سینمای مستند، انعکاسی از روح پرسشگر و منتقد و چشمان تیزبین مستندسازان ایرانی است. تنوع مضامین و نوزایی در محتوای آثار این دوره، نشان دهنده جهش در کیفیت و کمیت تولید و یک امتیاز بزرگ برای جشنواره ای است که سینمای مستند ایران، همواره وامدار آن بوده است. خوشبختانه، در کنار رونق سینمای داستانی، در دوره اخیر، سینمای مستند که واقع‌گرا، متعهد و ثبت کننده رخدادهای تلخ و شیرین این سرزمین و مردمانش است، زنده و پویاست. افزایش تعداد آثار ارسالی به دبیرخانه جشنواره، ورود فیلمسازان جوان و حضور بانوان سینماگر، پیام‌هایی ارزنده برای مدیران و فعالان در حوزه سینمای مستند در پی دارد. این سینما، با توجه به بضاعت، عملکرد و تاثیرش می‌تواند منشا تحول بسیاری در عرصه فرهنگ و جامعه باشد.
سینمای مستند ایران، می‌تواند پیشگام ثبت یادبودها، نقاط قوت تاریخی، رخدادها و ساخت فیلم از مفاخر ایران اسلامی باشد. نسل امروز و آیندگان، چشم به راه این مستندها هستند و تشنه تماشای تصویری از ایران امروز، ایران زیبا و مقتدر، ایرانی که در سایه فرهنگ و هنر غنی آن، می شود آسوده بود و از گزند و آفت، بدخواهان دور ماند. امید که جشنواره «سینماحقیقت» در مسیر پیش رو، همچنان موثر و موفق باشد، این جشنواره برای سینماگران و دوستداران سینمای مستند ایران، چراغی روشن و محفلی صمیمی است و حفظ آن، احترام به خانواده سینمای مستند ایران است.