به گزارش صبا، در این نشست که با اجرای پوریا سوری شاعر، منتقد و روزنامه‌نگار برگزارش شد پوریا عالمی از تغییر فضای حرفه‌ای خود به قصه‌نویسی و فعالیت در حوزه کودک خبر داد. او فاصله میان کودکان و فرهنگ و زبان فارسی را نخستین جرقه‌های نگارش این مجموعه کتاب دانست و عنوان کرد: با توجه به اینکه زبان مادری به مثابه‌ ستون خیمه‌ هر فرهنگی تعریف می‌شود و فرهنگ‌ها بدون زبان مادر‌ی‌شان امکانی برای انتقال به آینده ندارند، من به عنوان یک نویسنده احساس کردم باید کاری کنم و پلی بین کودکان و زبان  ایجاد کنم. اگر دقت کنید شکل و شمایل الفبا از زندگی شهری ما حذف شده. شما دیگر کمتر با حروف الفبا مواجه می‌شوید و حتی اسم شهرها در میدان‌های اصلی شهر را با حروف انگلیسی می‌بینید.
حالا اگر با جان‌بخشی به حروف فارسی برای بچه‌ها قصه‌گویی کنیم و این داستان‌ها با تصویرپردازی درست اتفاق بیفتد اینجاست که بچه‌ها با حروف ارتباط می‌گیرند و به محض دیدن تصویرسازی‌ها، به دنبال حروف فارسی می‌گردند. این موضوع به خیال‌پردازی و پرورش خلاقیت کودکان هم کمک بسیاری خواهد کرد.
مرضیه برومند کارگردان نخستین سخنران این مراسم بود که فراگیر شدن موضوع کتابخوانی در میان همه اقشار را یک موضوع جدی دانست و از تجربه‌ تولید مجموعه «کتابفروشی هدهد» گفت: زمانی که این سریال را به منظور ترویج کتابخوانی می‌ساختم سعی کردم رنگ و لعاب ماجرا شیرین و فضا شوخ‌طبعانه باشد و توجه مردم را به کتاب‌خوانی -حتی در حد کتاب آشپزی- جلب کند.

او ادامه داد: ما در جزیره‌های جدا از هم زندگی می‌کنیم و این زبان و ادبیات فارسی است که ما را به هم نزدیک می‌کند. ما از معدود فرهنگ‌هایی هستیم که با ادبیات هزارساله‌مان همچنان ارتباط داریم و این مهم است که این رابطه را حفظ کنیم، قدرش را بدانیم و حواسمان به غلط نویسی رواج‌یافته در نگارش‌های روزمره‌مان باشد.

شهرام اقبال‌زاده، نویسنده و منتقد ادبیات کودک از دیگر میهمانان این مراسم بود. او زبان را راه انتقال مفاهیم بیان و تصریح کرد: برای اینکه ذهن خلاق شود سه نکته بسیار مهم است: عاطفه، زبان، خیال یا تخیل. حال زبان «کودک» را شناختن و برای او داستان نوشتن بسیار ارزشمند است. این روزها دل کودک و نوجوانان ما شاد نیست؛ به حفاظ نیاز دارد و این حفاظ، شعر و قصه کودک است.

او زبان را پایه‌ مفهوم‌سازی، فلسفه و جامعه‌شناسی امروز جامعه دانست و گفت: جامعه امروز دچار گسست فرهنگی شده و تخریب زبان، پیامد آن است. در جامعه‌شناسی و فلسفه امروز ذهن کودک‌مدار بسیار مهم است. چرا که ذهن کودک آماده تغذیه گرفتن است و در این مسیر اگر ما از کودکی عواطف بچه را به سامان کردیم، زبان را برای استدلال و منطق به کار گرفتیم باید بدانیم که آجرهای زبان، همین الفبا هستند.

فریدون مجلسی نویسنده و مترجم و دیپلمات پیشین ضمن حضور در این مراسم به قدرنادیدگی زبان فارسی اشاره کرد و گفت: ما زبان فارسی را قدر نمی‌دانیم چون مدام با آن زندگی می‌کنیم. زمانی متوجه اهمیتش می‌شویم که با زبان‌های دیگری که با آنها مواجه می‌شویم قیاسش کنیم. آن زمان است که امتیازهایی را در این زبان می‌بینیم که سر بقای ۱۱۰۰ زبان فارسی است. مزیت زبان فارسی این است که نثر ندارد. بعد از نوشتن متن می‌بایست وزن جمله را دوباره مرور کنیم و در کمتر زبانی به این بخش توجه می‌شود.

وی همچنین استفاده از کلمات عربی در زبان فارسی را مجاز دانست و افزود: کلمه مثل انسان است؛ وقتی رفت و در جامعه‌ای جا افتاد، حق آن است که تابعیت آن زبان به او اهدا شود نه آنکه نفی‌اش کنیم.

ساعد مشکی، گرافیست، نیز از اهمیت ایجاد رابطه بین زبان فارسی و فرم‌های شکلی آن و مشکلات اجرایی آن صحبت کرد.

دکتر سیما ذوالفقاری، پژوهشگر و استاد زبان فارسی دانشگاه لایدن هلند یکی دیگر از حاضران این مراسم بود. او «نبود مواد آموزشی» را یکی از مشکلات جدی در مسیر آموزش زبان فارسی مطرح کرد وگفت: ما هنوز یک کتاب گرامر استاندارد برای آموزش زبان نداریم. به لحاظ علمی هنوز تفکیک زبان گفتاری و نوشتاری صورت نگرفته و این لطمه خیلی جدی به حوزه آموزش ما می‌رساند.

پایان‌بخش این مراسم پخش نسخه انیمیت شده داستان «ه آخر تنها» همراه با کتابخوانی نویسنده بود که عالمی آن را به تمام کودکان تنها و کودکی خود تقدیم کرد.

کتاب‌های «آی با کلاه»، «داستان ه آخر تنها» و «داستان دو روباه که در الفبای فارسی زندگی می‌کنند» سه جلد نخست از مجموعه هفت جلدی «تقدیم به زبان فارسی» به قلم پوریا عالمی و تصویرسازی مجتبی حیدرپناه هستند که به همت نشر گاندو و موسسه آی قصه منتشر شده‌ و از سوی یونسکو مورد تقدیر و تایید واقع شده‌اند.

عکس‌ها: میلاد بهشتی