امروز ۳۱ شهریور ۱۴۰۳ ساعت ۱۴:۲۰
به گزارش صبا، بیست و چهارمین نشست شاهنامه پژوهی تخصصی با حضور استاد دکتر محمد رسولی عصر پنج شنبه ۲۸ دی ۱۴۰۲ در تالار سعدی خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد.
در این نشست تعدادی از استادان و پیشکسوتان شاهنامه پژوهی هم حضور داشتند.
همچنین تعداد زیادی از علاقه‌مندان و شاهنامه دوستان از طیف‌های مختلف و از جمله افرادی از گروه کتابخوانی «سیمین سخن» در این نشست شرکت کرده و شاهنامه خوانی کردند.
در بررسی علمی موضوع قیام فریدون در شاهنامه، محمد رسولی، نکته‌ای تازه و جدید از شاهنامه را رمز گشایی کرد که تا کنون کسی به آن نپرداخته بود.
محمدرسولی گفت: در شاهنامه اشاره شده که هنگام قیام فریدون، ایشان ارنواز و شهرناز دو دختر جمشید را که به ازدواج ضحاک در آمده بودند، باز آموزی فرهنگی می‌کند. این بدان معناست که ایرانیان در دوره هزار ساله استیلای تازیان و انیران و ضحاکیان از فرهنگ اصیل و درست ایرانی فاصله گرفته بودند و بر اثر تبلیغ ضحاکیان و رفتار نادرست حاکمان، ملت دچار انحطاط اخلاقی و فرهنگی شده بود. اما با بر آمدن فریدون و چیرگی دوباره ی فرهنگ اصیل و درست و نیک ایرانی، ملت دوباره به بازسازی فرهنگی و بازگشت به هویت ملی اصلی و راستین خود بر می‌گردد.
رسولی در ادامه بحث و برای اثبات این نظریه گفت: در شاهنامه می‌خوانیم که فریدون افراد درباری و به طور مشخص ارنواز و شهرناز را مورد باز آموزی فرهنگی قرار می‌دهد:
بفرمود شستن سرانشان نخست
روانشان پس از تیرگی‌ها بشست/
ره داور پاک بنمودشان
از آلودگی سر بپالودشان
رسولی گفت: این ابیات به روشنی، باز اموزی فرهنگی را می‌رساند که ملتی از راه کجروی به راه درست و راه ایزدی بر می‌گردد. درستی این برداشت و نظریه، بیشتر زمانی معلوم می‌شود که ما در ابیات پیش از این در شاهنامه می‌خوانیم که ضحاکیان پس از استیلای بر ایرانیان، در صدد تحریف و تغییر فرهنگ و آموزش ایرانی بر می‌آیند و در بین ایرانیان بدی‌ها را ترویج می دهند.چنانچه در شاهنامه هنگام شروع کار ضحاک آمده است:
بپروردشان، از ره جادوی !
بیاموختشان کژی و بد خوی/
ندانست خود جز بد آموختن
جز از کشتن و غارت و سوختن!
رسولی در ادامه گفت: در شاهنامه مفاهیم والا و بالا و بسیار مهمی وجود دارد که متاسفانه برخی‌ها که رسانه در اختیار دارند، شاهنامه را متناسب با افکار خودشان تاویل می‌کنند.
وی با انتقاد از برخی برنامه‌ها گفت: در همین روزهای اخیر، فردی در برنامه پر بیننده تلویزیونی خود با خوانش اشتباه ابیات آغازین شاهنامه در تفسیر بیت معروف :
«به بینندگان، آفریننده را
نیابی، مرنجان دو بیننده را»
این طور بیان کردند، که منظور حکیم فردوسی در این بیت و ابیات بعدی، عدم وجود خداست. فردوسی می‌گوید چیزی که دیده نمی‌شود، نیست که دیده شود. پس این حرفها را کنار بگذارید.
این شاهنامه پژوه با ابراز تاسف از این سطحی نگری گفت: به طور کامل این بیت، تاکید حکیم فردوسی بر وجود ذات لایزال خداوندی است و ابیات بعدی شاهنامه به روشنی این موضوع را ثابت می‌کند. فردوسی در ابن بیت می‌فرماید خداوند متعال چیزی نیست که با چشم مادی و جسمی دیده شود و او برتر از این گونه تصورات خام پندارانه است. باید از راه دل و هوشیاری به وجودش پی برده و خداباور باشی:
به هستیش باید که خستو شوی
ز گفتار بیکار، یکسو شوی/
پرستنده باشی و جوینده راه
به ژرفی، به فرمانش کردن نگاه
چیزی که نگران کننده است این است که برخی با این همه ناآشنایی با شاهنامه ارجمند که حتی روخوانی ابیات را در همان برنامه اشتباه می‌خوانند، در کار «ویرایش شاهنامه» هستند!
مولف کتاب «نگاهی نو به شاهنامه» در ادامه گفت: باید با نگاه علمی و درست و واقع بینانه و به دور از تاثیری پذیری از مسایل سیاسی و مقطعی گذرای روز، به شاهنامه پرداخت. بی گمان یکی از مفاهیم صد در صد مورد تایید و بلکه تاکید شاهنامه، از آغاز این کتاب تا پایان آن «خداباوری» است. زیرا ایرانیان از هزاران سال پیش خداشناس بوده‌اند.
در ادامه این برنامه حاضران نظرات خود را بیان داشته و پرسش‌هایشان را از رسولی پرسیدند.
یادآور می شود نشست‌های شاهنامه‌پژوهی تخصصی شاهنامه، توسط موسسه فرهنگی بزرگمهر حکیم معمولا ماهی یک بار در خانه اندیشمندان علوم انسانی با حضور محمد رسولی و سایر استادان برگزار می‌شود. شماره تلفن جهت هماهنگی برای حضور ۰۹۱۰۲۲۲۱۴۰۹ است.
لینک کوتاه خبر
میزان امتیاز شما به این خبر؟
Loading...
یک نظر