رحمت امینی معتقد است علی‌رغم اینکه کارگردان «ایساتیس» در یک سوم پایانی نگاه درستی از نقد به زندگی بشر امروزی دارد که طبیعت را تحت تاثیر منفی قرار می‌دهد اما لحن اثر، منفی و سیاه نیست که می‌توانست تاحدودی این اتفاق بیفتد.
رحمت امینی نمایشنامه‌نویس، کارگردان، پژوهشگر و استاد دانشگاه در رشته هنرهای نمایشی در گفتگو با خبرنگار سینما صبا درباره فیلم مستند «ایساتیس» بیان کرد: همواره پرداختن به سرزمین ایران که دارای اقلیم‌های متفاوت به لحاظ آب و هوا، آیین‌ها، مراسم و ویژگی‌های خاص است، یکی از دغدغه‌های فیلمسازان بوده و در واقع فیلم‌های مستندی که درباره ایران ساخته می‌شود اگر با مطالعه و دقت و پژوهشگری و مشاهدات عالمانه توأم باشد حتما حاصل کار جذاب خواهد بود. البته در کنار همه این‌ها یعنی مطالعه، مشاهده و پژوهش، فیلمساز باید با قواعد فیلمسازی مستند و ویژگی‌های تصویرگری سینما آشنایی درست داشته باشد. خوشبختانه در فیلم «ایساتیس» چنین ویژگی‌هایی را دیدم.
وی در ادامه گفت: علیرضا دهقان کارگردان «ایساتیس» را از زمان دانشگاه می‌شناسم و مطالعات تئاتری او یعنی رشته نمایش و سپس فعالیت و تجربه‌گری او در سینما، به او دو ویژگی بخشیده است؛ از یک طرف در تئاتر آموخته باید به عمق برود و به ریشه‌ها بپردازد و از طرف دیگر تجربه سینمایی او سبب شده دید درست و مناسبی در حوزه تصویرگری داشته باشد و قاب صحنه و دوربین را بشناسد و با رنگ و ویژگی‌های بصری آشنا باشد.
امینی خاطرنشان کرد: «ایساتیس» در حوزه محتوا، گستره‌ای از سرزمین یا اقلیم یزد را به ما می‌شناساند و ما را از زمانی که این خطه شکل گرفت و تاثیر آب، باد، خاک و آتش (عناصر چهارگانه سازنده حیات) و شکل‌گیری قنات‌ها را در سمفونی تصویری و موسیقایی جذاب و در عین حال بسنده به لحاظ زبان در کنار یکدیگر قرار می‌دهد.
وی تصریح کرد: خوشبختانه با توجه به اینکه فیلمساز خودش اهل یزد است و آن‌جا را خوب می‌سازد، مهمترین بناها و آثار تاریخی مشهور را در همین گذری که از چهار عنصر داریم، به ما می‌شناساند.
این استاد دانشگاه گفت: نگاه شاعرانه را در فیلم می‌بینیم، علی‌رغم اینکه در یک سوم پایانی نگاه درستی از نقد به زندگی بشر امروزی دارد که طبیعت را تحت تاثیر منفی قرار می‌دهد اما لحن اثر، منفی و سیاه نیست. هرچند می‌توانست لحنی منفی داشته باشد و فجایع زیست محیطی را نشان بدهد اما فیلمساز تصمیم می‌گیرد با احتیاط از کنارش گذر کند. به اعتقاد من، بد نبود اگر فیلمساز به این تاثیرات در فیلم می‌پرداخت تا روی مخاطب آثار مثبتی بگذارد.
وی بیان کرد:کارگردان به بخش مهمی از آیین‌ها و مراسم عزاداری یزدی‌ها اشاره‌ای در فیلم داشت که خود من به شخصه از علاقه‌مندان این مراسم و نوحه‌خوانی ویژه و کم نظیر یزدی‌ها هستم و در برخی از کلاس‌هایم به آن اشاره می‌کنم که این خودش وضعیتی دراماتیک و نمایشی از عزاداری است که شاهدش هستیم.
رحمت امینی در پایان گفت: شایسته آن است که این فیلم باید بارها در جاهای مختلف پخش شود و در کنار شناخت یک بخشی از سرزمین ایران، با عناصر سازنده حیات و قدردانی آنها آشنا شویم.
Loading...
هنوز دیدگاهی منتشر نشده است