به گزارش صبا، نشست خبری فیلم سینمایی «شکار حلزون» به کارگردانی محسن جسور و تهیه‌کنندگی مصطفی سلطانی در سانس دوم روز پنج‌شنبه ۱۲ بهمن در برج میلاد برگزار شد. بازیگران و عوامل این فیلم سینمایی و اصحاب رسانه در این نشست حضور داشتند.

در ابتدای این نشست خبری، محمدرضا مقدسیان از زنده‌یاد حسام محمودی که در فیلم «شکار حلزون» به ایفای نقش پرداخته یاد کرد و حضار را به قرائت فاتحه و یک دقیقه سکوت فراخواند.

مصطفی سلطانی تهیه‌کننده این فیلم یادآور شد: محسن جسور، رفیق ۱۶ ساله من است‌ و در کار دیگری بودیم که ایده فیلم «شکار حلزون» شکل گرفت و با هم‌ کار را جلو بردیم.

محسن جسور کارگردان گفت: این قصه جزو فیلم‌‌هایی بود که دوست داشتم بسازم. موضوع فیلمنامه، از جمله حوزه‌هایی بود که سال‌ها درباره آن در عکاسی کار هم به آن پرداخته بودم.

وی افزود: اسم اولیه فیلم «عطر مینو» بود که در طول بازنویسی، به این نتیجه رسیدم اسم گیرایی نیست؛ زیرا معتقدم که نام‌ یک اثر می‌تواند به فرم و دیده شدن فیلم هم کمک کرد. سعی کردم برای انتخاب فیلم، از ارائه تلویحی استفاده کنم‌ و اشاره‌های ریزی به کاشت حلزون و خمیده بودن کاراکتر اول داشته باشیم.

این کارگردان در ادامه بیان کرد: این فیلم را خیلی دوستانه و دلی ساختیم. به نوعی، فضای جدی نداشتیم که بگویم برای هر نقش کلی فکر کرده بودیم که چه بازیگری آن نقش را بازی کند!

سلطانی، تهیه‌کننده این فیلم افزود: همان‌طور که کارگردان‌ گفت، ما این فیلم را خیلی شخصی ساختیم و از ابتدا می‌دانستیم که «شکار حلزون» قرار نیست در چرخه اقتصادی سینما خیلی تاثیرگذار باشد. حتی پروانه ساخت این اثر را ویدئویی گرفتیم. همه عوامل هم خیلی دلی جلوی دوربین و پشت آن بازی کردند.

محمدرسول صفری بازیگر این فیلم خاطر نشان کرد: با افتخار کنار آقای جسور در این اثر بازی کردم‌. درست است ایشان را فیلم اولی می‌نامند؛ اما قطعا آقای جسور مسیر طولانی‌‌ای طی کرده تا به این نقطه برسد.

فرناز زوفا دیگر بازیگر این فیلم درباره نقش‌آفرینی خود تاکید کرد: من تا کنون تجربه‌های مختلفی با دیگر کارگردانان داشته‌ام؛ اما «شکار حلزون» برای من فیلمی شریف است و همکاری با تمامی عوامل این فیلم، برایم درس و تجربه‌ای بود که شروع دیگری در زندگی شخصی‌ام داشت. بخشی‌ از این تجربه، کار با زنده‌یاد حسام‌محمودی بود و بخش دیگری هم وجود داشت که منجر شد تا آدم صبور‌تری شوم.

در ادامه این نشست، موحد شادرو، تدوین‌گر «شکار حلزون» گفت: امسال سه فیلم در جشنواره فیلم‌ فجر دارم و همیشه سعی کردم تا ذهنیتم را به فیلمساز نزدیک کنم. من و محسن جسور، از دوران تحصیل در مدرسه پابه‌پای هم قدم برداشتیم و کارهای هنری زیادی انجام دادیم.
وی در ادامه بیان داشت: من افراد زیادی را دیدم که درباره دروغ‌گویی فیلم ساختند، اما خودشان دروغ‌گو بودند. کسانی را دیدم که درباره تجاوز فیلم ساختند، با وجود اینکه خودشان متجاوز بوده‌اند. با این حال باید بگویم که محسن جسور، فردی است که از انسانیت فیلم ساخته و خودش مانند اثرش است.

محمدحسین ابراهیمی، صداگذار فیلم «شکارحلزون» خاطرنشان کرد: از اعتمادی که کارگردان به من‌ کرد، تشکر می‌کنم. زمان کمی برای رساندن فیلم داشتیم و تمام تلاشمان را کردیم که بتوانیم در این بازه زمان کم، به صورت شبانه‌روزی، فیلم را به اکران جشنواره برسانیم.

در ادامه این نشست، مرتضی پورحیدری طراح صحنه «شکار حلزون» درباره شرایط سخت تولید توضیح داد: کار ما ارتباط تنگاتنگی با تولید و هزینه دارد. متاسفانه شرایط مالی پروژه بسیار ضعیف بود و کارگردان از جیب هزینه می‌کرد تا بتوانیم کارها را به ثمر برسانیم.
حتی خودرویی که در فیلم نیاز داشتیم را شخصاً از صاحبش قرض کردیم. با این شرایط سخت، ما تلاش کردیم که حداقل‌ها را فراهم کنیم تا کار به خوبی به پایان برسد.

مهدی عدالتی مجری طرح «شکار حلزون» نیز افزود: محسن جسور سال‌هاست قلم می‌زند و عکس‌ می‌گیرد.

وی ادامه داد: باید بگویم اهرم ساخت این فیلم، تنها رفاقت بود. زمانی که فیلم ساخته شد، مسیر طولانی برای پس‌تولید طی شد، اما خداوند را شاکر هستیم که خروجی را روی پرده جشنواره فیلم دیدیم. «شکار حلزون» فیلم آبرومندی است و امیدوارم فیلم‌های بعدی این کارگردان را ببینیم.

در ادامه کارگردان فیلم «شکار حلزون» درباره کم و کاستی‌های این اثر گفت: من فیلم ساخته‌ام که اینجا بیایم و در معرض قضاوت منتقدان قرار بگیرم. قطعا هر اثری ضعف‌هایی دارد.

وی درباره اقتباس در این فیلم بیان کرد: اقتباس آزاد از یک اثر، شیرین اما سخت است و ادبیات ستونی است که من به عنوان‌ نویسنده می‌توانم به آن تکیه کنم.

ارجمند در ادامه این بحث افزود: من معتقد هستم وقتی متنی نوشته می‌شود، آن نوشته فقط از دیدگاه نویسنده نمی‌آید؛ بلکه سلسله اتفاقات و تجربیاتی طی شده تا آن مطالب نوشته شود.

سلطانی در پایان این نشست تصریح کرد: زمان اصلی این فیلم ۱۵۰ دقیقه بود و بخش‌هایی را هم‌ کم کردیم. مثلا متاسفانه سکانس‌های مربوط به بی‌قراری مینو را کم کردیم‌ و شاید به این دلیل سکانس‌هایی برای مخاطبان قابل درک نبود.