«شکار حلزون» به تهیه‌کنندگی مصطفی سلطانی و کارگردانی محسن جسور در روز اول چهل و دومین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر به نمایش درآمد. این فیلم در بخش سودای سیمرغ جشنواره ۴۲ حضور دارد.

خبرنگار سینماصبا، به همین بهانه گفت‌وگویی با تهبه‌کننده این فیلم داشته که در ادامه می‌خوانید:

از «شکار حلزون» برایمان بگویید و این‌که دلیل انتخاب آن برای اولین تجربه تهیه‌کنندگی سینمایی‌تان چه بود؟

«شکار حلزون» در مورد زنی است که به‌واسطه کار در یک شرکت خدماتی، در خانه پیرمردی مشغول می‌شود. منتها شرط اول پیرمرد برای پذیرفتن کارگر در خانه‌اش، محرم شدن است. همه قصه حول محور این اتفاق است که این شخصیت قرار است محرم پیرمرد شود و در خانه‌اش مشغول شود. این کلیت داستان فیلم است. دلیل انتخاب آن هم در درجه اول خود محسن جسور بود. به‌هرحال از دوستان خیلی قدیمی من است و در درجه دوم فیلمنامه خیلی خوب او بود. در واقع فیلمنامه «شکار حلزون» قابلیت این را داشت که ریسک کنم و تهیه آن را بر عهده بگیرم.

در اولین تجربه‌ها ناخودآگاه حساسیت زیادی وجود دارد. طبیعتاً در تجربه تهیه‌کنندگی این حساسیت در بخش گزینش عوامل نمود پیدا می‌کند. از طرفی حضور بازیگر چهره برای اغلب تهیه‌کنندگان حائز اهمیت است و آن را از نقاط قوت فیلمشان می‌دانند. بااین‌وجود در میان هنرمندان توانمند «شکار حلزون»، چهره شاخصی دیده نمی‌شود. این حساسیت‌ها و اهمیت‌ها برای شما وجود نداشت؟

شکل چیدمان بازیگرها و عوامل «شکار حلزون» دو جنبه داشت. یک بخش و جنبه آن پتانسیل خود فیلم و ظرفیت شخصیت‌های فیلمنامه بود. معتقدم وجود یک فیلمنامه قوی که شخصیت‌های داستان آن درست  پرداخت شده، مهم‌تر است. وقتی کاراکترهای یک فیلمنامه پتانسیل و ظرفیت بالایی دارند از آن طرف یک بازیگر باتجربه و توانمندی هم ایفاگر آن نقش است دیگر نیازی به چهره شاخص نیست. چرا که هم فیلم دیده می‌شود هم بازیگر. بخش دیگر و جنبه دوم این چیدمان خود رفیقانی بودند که آمدند با ما همکاری کنند و به من و محسن جسور دست یاری دادند تا این فیلم ساخته شود.

در واقع ایمانی که به فیلمنامه «شکار حلزون» جایی برای تردید برایتان نگذاشت.

بله احساسم این بود که قصه آن قابلیت دیده‌شدن دارد. تجربه این‌چنینی هم در تاریخ سینمایمان زیاد داشتیم، آثاری که خودشان فیلم خوب و جذابی هستند، شاید زمان طولانی‌تری صرف این شود تا مخاطب آن را بشناسد، بچرخد، راجع به آن حرف زده شود و باعث شود مخاطب به تماشایش بیاید. بالاخره اولویت برای ما دیده‌شدن فیلم است. جشنواره فیلم فجر هم یک فرصت خوب و مساعد است تا فیلم دیده شود و راجع به آن صحبت شود. به امید خدا این اتفاق جشنواره، در اکران هم کمک بهتری به فیلم کند.

پیش‌بینی خودتان از بازخورد «شکار حلزون» در جشنواره چیست؟

جشنواره فیلم فجر واقعاً قابل‌پیش‌بینی نیست. فیلم‌های دیگر را هم ندیده‌ایم که بخواهیم قیاس کنیم. ولی فیلم ما یک فیلم خوب و استاندارد است. نمی‌گویم فیلم عجیب‌وغریب خاصی است؛ ولی یک فیلم استاندارد و قابل‌قبول است که مخاطب و اعضای رسانه بعد از تماشای آن، هیچ‌وقت نمی‌گویند فیلم بدی بوده یا اتفاقات بدی برایش بیفتد. در حد و اندازه خودش یک فیلم قابل‌قبول است.

فکر می‌کنید در زمان اکران عمومی چطور از آن استقبال شود؟

باید ببینیم چه زمانی به ما اکران می‌دهند. الان آن‌قدر فیلم در صف هست که ما نمی‌دانیم کی نوبتمان می‌شود! فیلم‌های زیادی با بازیگرهای خیلی گیشه‌ای‌تر در نوبت‌اند. امیدواریم به ما هم یک‌نوبتی بدهند.

حضور در جشنواره فیلم فجر چقدر برایتان اهمیت دارد؟

حضور در جشنواره برای این سبک فیلم‌ها خیلی اهمیت دارد. جشنواره یک فرصت است تا بتوانند با مخاطب رو در رو ارتباط برقرار کنند. مخاطب کارشان را ببیند این یادداشت‌ها این گپ و گفت‌ها این دیده‌شدن‌ها هرچقدر هم محدود باشد، فرصتی است برای دیده‌شدن فیلم و اتفاقاتی که بعد از آن می‌افتد که امیدوارم بهتر و بهترش برای این فیلم و تمام عوامل آن رقم بخورد.

از نگاه شما به‌عنوان تهیه‌کننده این اثر، پدیده «شکار حلزون» کیست؟

خانم فرناز زوفا بازی خیلی خوب و درجه‌یکی در این فیلم داشت و نسبت به نقش‌های گذشته‌اش نقش متفاوتی را بازی کرد که امیدوارم اتفاق خوبی برایش بیفتد. همچنین خدا رحمت کند حسام محمودی را، حسام نیز بازی خیلی خوب و درجه‌ یکی در «شکار حلزون» داشت و مطمئنم این نقش حسام محمودی ماندگار است.

ساخت «شکار حلزون»  با چه چالش‌هایی همراه بود؟

کلاً بزرگ‌ترین چالش تولید فیلم چالش مالی است. اصلاً سرمایه‌ها خیلی سخت و با هزار مشکل وارد سینما می‌شود. در نهایت فیلمساز به‌ناچار باید با سرمایه شخصی خودش این کار را انجام دهد. درحالی‌که واقعاً بزرگ‌ترین مشکل و معضل ما همان بحث عدم بازگشت سرمایه است. یعنی ساخت فیلم با نگرانی بابت عدم بازگشت همراه است. فرد باید با هزار ترس‌ولرز، سرمایه شخصی‌اش را که با هزار نوع مشقت به دست آورده صرف تولید فیلم کند، بعد حالا باید بنشیند، ببیند کی می‌تواند حداقل اصل سرمایه را برگرداند تا فیلم بعدی را بسازد. خب در این مسئله ریسک زیادی وجود دارد. یعنی واقعاً اگر پشتوانه‌های دولتی نبود، سینمای ما تا حالا صدبار با مغز به زمین‌خورده بود. فکر می‌کنم بزرگ‌ترین معضل در همه تولیدها همین مسئله است که باعث می‌شود خیلی مشکلات دیگری هم پشت سرش به وجود بیاید. به نظرم مسئولین سینما باید مشکلات توزیع را حل کنند. تا هم مشکلاتی که بر ما گذشته مرتفع شود، هم برای بقیه دوستان.

شما در حوزه‌های مختلف سینما فعالیت داشته‌اید، آیا این فعالیت‌ها در جهت تهیه‌کنندگی بوده؟

نه. هدف من از ابتدای ورود به این حرفه، فیلمسازی بوده است. منتها شرایط سینما گاهی آدم را به یک سمتی هل می‌دهد که مجبور می‌شود کارهای دیگری را هم انجام دهد.

محسن جسور نویسنده اولین فیلم سینمایی شماست و شما تهیه‌کننده اولین فیلم سینمایی او؛ در ساخته‌های بعدی هم مصطفی سلطانی و محسن جسور را کنار هم می‌بینیم؟

بله. دوستی ما خیلی قدیمی‌تر از همکاریمان در این دو پروژه است. در این بین رفاقتمان بابی شده تا به یاری هم فیلم‌هایمان ساخته شود و به سرانجام برسد. و ما همچنان با هم رفیق و همکار خواهیم بود.

نشر اول: روزنامه صبا