به گزارش صبا، اتابک نادری بیان کرد: خوشحالم که ادای دینی به شهدایی کردیم که حتی اسم آنها سر کوچهها نیست. تجربه دلی بود و ربطی به هیچ تکنیک و تجربهای نداشت.
جعفر دهقان گفت: یک سری به آسایشگاههای جانبازهای ما بزنید تازه با مفهوم اینکه ما چرا به این افراد بدهکار هستیم آشنا و متوجه خواهید شد.
رضا توکلی نیز گفت: محمدحسین حقیقت کارگردان خلاقی بود. پیشکسوتان عرصه هنر ما کمتر در این مدل کارها دیده میشوند. نکته اساسی من این است که چرا اصل اساس میآیند برای رابرت دنیرو ۸۰ ساله فیلم مینویسند و برای آن چیزی میسازند؟ نویسندهها باید برای بزرگترهای سینمای ما بنویسند. اتفاقا جای آقای هاشم پور اینجا خالی است. آثار عجیب و غریبی درباره جنگ داریم که نتوانستیم هیچ کدام از آنها را به تصویر بکشیم. دستمریزاد به آقای حقیقت که با پول خود چنین فیلمی ساخته است. سینمای ما باید همه ژانری داشته باشد ولی این هزینهها را به چه کسانی میدهند؟ چرا به باتجربهها کار نمیدهند؟
یاسین مسعودی بازیگر دیگر این فیلم گفت: قرار بود که یاسین یک رگههایی از طنز داشته باشد. بدون یک دکور در آبادان میتوان فیلم جنگی در آنجا ساخت. امیدوارم آبادی به آبادان بازگردد.
رضا انصارین سرپرست جلوه های بصری نیز در بخش دیگری گفت: درباره بخش فنی فیلم، نخ تسبیح فیلم را سعی کردیم به صورت جلوههای بصری آماده کنیم. در خدمت فیلم هر کجا که نیاز بود از این قابلیت استفاده کردیم.
زرآبادی مدیر تولید گفت: کار سختی بود و تعدد لوکیشن داشت. محمدحسین حقیقت جوان ترین فیلمساز جشنواره است ولی آدم بسیار بزرگی است.
محمدحسین حقیقت بیان کرد: طبیعتا کار اول در حوزه دفاع مقدس سختیهای خود را دارد و تلاش کردیم از فضای مرسوم فاصله بگیریم و از کسانی که بخشی از خود را در جنگ جای گذاشتند، بپردازیم. ما با هر عقیده و آرمان و سلیقهای باید یک نکته مشترکی داشته باشیم که برای همه قابل احترام باشد. واقعا از شهدا گفتن ترس ندارد.
حقیقت درباره الگوبرداری از یک نمایش گفت: من نمایشی را ندیدم و از جایی الگو گرفته نشده و داستانی بود که شکل گرفته است.
وی ادامه داد: به اسم شعار واقعیت ها را انکار نکنیم.
این کارگردان گفت: تمام داستان و زنجیروارههای داستان چیزی نبود که بخواهیم به جایی اشاره کنیم. این مفهوم مادرانه یک مفهوم کلی است.
حقیقت مطرح کرد: فیلمنامه یک پروسه ۲ ساله را طی کرده است و ما به جاهای مختلف سفر کردیم و خیلی از موارد را به عینه دیدیم.
محمدحسین حقیقت در پایان گفت: بعضی از دوستان نسبت به این فیلم کم لطفی کردند و بیان کردند که مشخص است این فیلم مستقل نیست و به جایی وصل است. ولی این را اینجا می گویم که این کار بدون ریالی بودجه دولتی و با سرمایه شخصی ساخته شده است. این امر کاملا متداول است که ردیفهای بودجه برای نهادهای مختلف وجود دارد که باید در فیلمسازی هزینه شود ولی اگر دغدغهها درست بررسی نمیشود، باید آنها را بررسی کرد.
هنوز دیدگاهی منتشر نشده است