ابراهیم نورآورمحمد، متولد ۱۳۶۳ است. رشته اصلی وی، نقاشی و طراحی کاریکاتور است، از چهار سالگی نقاشی را شروع کرد و در سن یازده سالگی معلم نقاشی شد. البته در این میان به فعالیت­های دیگری از جمله خیاطی، طراحی لباس، گریم، مجسمه‌سازی، ساخت و ساز آلات‌ موسیقی، ماکت سازی و… پرداخت. تا اینکه تصمیم گرفت در عرصه فیلمسازی نیز فعالیت کند و به عنوان اولین کار، فیلمی متفاوت در بخش کودک و نوجوانان به نام «ملکه آلیشون» را تولید کند. البته ناگفته نماند که این فیلم در سی و پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم­های کودکان و نوجوانان موفق به دریافت پروانه زرین بهترین فیلم و دستاورد فنی و هنری شد. خبرنگار سینماصبا، گفت‌وگویی در این رابطه با او انجام داده که در ادامه می‌خوانید:

چه شد که به سینما و فیلمسازی علاقه‌­مند شدید؟

همواره در تمام فعالیت­‌های هنری دستی برده‌ام اما بعد از مدتی متوجه شدم که این فعالیت­ها، آنچنان سیرابم نمی­‌کند. دوست داشتم خیلی از کارها را کنار همدیگر و با همدیگر داشته باشم. همیشه به این فکر می­‌کردم که چطور می‌توانم برای مثال به یک مجسمه جان بدهم یا به یک تابلوی نقاشی حرکت بدهم، به همین­ خاطر، فکر این افتادم که فیلم بسازم و «ملکه آلیشون» ساخته شد.

منشا ایده ساخت این فیلم از کجاست؟

این فیلم الهام گرفته از یک درخت مقدس سه هزار ساله به نام آلیشون است که در کشور تایوان قرار دارد. اما پس از مدتی، یک طوفان خیلی سنگین ایجاد می‌­شود و این درخت از بین می‌رود. لذا من تصمیم گرفتم که داستان «ملکه آلیشون» را بسازم تا بتوانم در مورد طبیعت حرفی برای گفتن داشته باشم. به همین­ خاطر این درخت را موضوع اصلی قرار دادم که هم درس عبرت و هم تجربه‌ای برای کودکان و نوجوانان شود.

مدت زمان نگارش فیلمنامه؟
نگارش فیلمنامه فکر می­‌کنم تقریبا سه ماه ولی ساخت خود کار حدود نه سال به درازا کشید. جالب است بدانید که  صفر تا صد کار با خودم بوده و هیچ عواملی نداشتم. در واقع، فیلمنامه،کارگردانی، تصویربرداری، گریم، طراحی لباس، طراحی صحنه، تدوین، افکت، موسیقی و… همه را خودم به تنهایی انجام دادم.

دکوپاژ این فیلم چگونه است؟
دقیقا در صحنه همزمان با فیلمبرداری دکوپاژ انجام دادم، چراکه خیلی از چیزها بداهه بود.

پراکندگی لوکیشن فیلمبرداری چگونه بود؟
پراکندگی شهر نداشتم، پراکندگی نقاط فیلمبرداری داشتم که باید از یک نقطه به نقطه­ دیگری می‌رفتیم. از طرفی ۸۵ تا ۹۰ درصد لوکیشن‌ها ساختگی بود و در سوله­‌ها لوکیشن را ‌ساختم، همچنین از پرده‌های کروماکی استفاده کردم و حدودا در این فیلم از ۲۲۰ لوکیشن استفاده شده است.

چرا در این فیلم از هیچ بازیگری شناخته شده‌­ای استفاده نکردید؟
می­‌خواستم ثابت کنم که بازیگران ناشناخته هم می‌توانند چهره بشوند و استعدادهایشان کمتر از بازیگران چهره نیست که واقعا هم همینطور بود.

بازیگران پیشینه بازیگری داشتند؟   
خیر. این بازیگران به غیر از یک بازیگر، الباقی تا کنون نه صحنه تئاتر را دیده بودند و نه جلوی دوربین، اما فوق‌العاده با استعداد بودند. به نظرم که آینده درخشانی دارند. ناگفته نماند که با بازیگران سه سال تمرین کردم تا کاملا آموزش ببینند و البته تعدادشان کم نبود.

چند جلسه فیلمبرداری کردید؟
پروسه تولید، آنقدر زمانبر بود که اصلا جزئیات را به یاد نمی‌­آورم.

در روند تولید با چه چالش­هایی روبرو بودید؟
به نظرم فوت پدر و مادرم در سه سال گذشته به فاصله‌ پنج روز، بزرگترین ضربه روحی بود که‌ در آن مقطع زمانی به من وارد شد. همچنین بعد از اتمام فلیمبرداری در جنگل­های ۲ یا ۳ تنی در ارتفاع، هنگام جاگذاری عروسک‌ها، یک پایم به یکی از ستون­ها گیر کرد و تمام جنگل پایین ریخت و من نزدیک به ۴۸ ساعت زیر آوار گیر افتادم، طوریکه اطرافیان فکر می‌کردند که مفقود شدم، به همین­ خاطر به پزشکی قانونی و بیمارستان مراجعه می­‌کردند تا خبری از من دریافت کنند. در صورتی که من در سیلوی همان شرکت، زیر آوار صحنه گیر افتاده بودم. اما بعد از ۴۸ ساعت، توانستم از زیر آوار خود را بیرون بکشم و نجات پیدا کنم. ناگفته نماند که تا یک هفته هم بستری شدم.

بازخورد کسانی که تاکنون فیلم را دیده‌اند، چطور بوده؟

همه معتقدند که فیلم شبیه به فیلم­‌های خارجی شده است، اما به نظرم فیلم اصلا خارجی نیست. این تاثیر طراحی لباس، اصلاح رنگ فیلم و دوبله شش کاراکتر است که آن‌ها را نیز خودم انجام دادم. به همین­ خاطر، این عوامل باعث شده تا فیلم به فضای فیلم­های خارجی نزدیک شود. از طرفی، این فیلم در جشنواره فیلم کودک و نوجوان اول شد و من تاثیرش را دیدم. لذا همینکه، همه هیجان زده و با خوشحالی سالن را ترک کردند، باعث شد که من خیلی امیدوارم شوم و خدا را شاکر باشم.

چرا دوبله؟

دلیل دوبله این بود که می­خواستم حس انیمیشن داشته باشد و حس خاصی را به مخاطب ارائه دهد. همچنین تاثیرگذاری کلمات و حرف­ها به شدت زیاد باشد، چراکه در دوبله، صدا خیلی خالص و واضح است و بیشتر لمس می­شود. البته هدف دیگر این بود که یکسری از دوبلور­ها نیز در این کار دیده شوند.

هزینه حدودی کار چقدر شده است؟
تقریبا ۴ میلیارد و نیم.

باتوجه به اینکه بازیگران فیلم شناخته شده نیستند، دغدغه­‌ای بابت برگشت سرمایه ندارید؟
خیر، دغدغه­ای برای بازگشت سرمایه ندارم. همین که این فیلم در جشنواره حضور دارد، برایم بسیار ارزشمند است، وقتی چیزی را با عشق می­‌سازید، اگر درست بسازید، مطمئن باشید که یک روزی، اقتصادش هم درست پیش می‌رود و برگشت مالی هم پیدا می‌کند.

چشم اندازی برای اکران عمومی کار دارید؟
بله یک ماه است که برای اکران فیلم با یکی از تهیه‌کننده‌­های سینما در حال صحبت هستم و قرار است بعد از اتمام جشنواره برای این موضوع پیگیری بیشتری شود.

جشنواره‌­های بین‌المللی چطور؟
خیلی­‌ها به من گفتند که برای ارسال به جشنواره‌های خارجی اقدام کنم ولی من چون در شرف اکران فیلم هستم، فکر نکنم که بتوانیم برای جشواره‌های خارجی کاری انجام دهیم ولی اگر فرصتی باشد خیلی خوشحال می‌شوم که این اتفاق بیافتد.

نشر اول: روزنامه صبا

*معصومه دهقان