به گزارش خبرنگار سینما صبا، در آخرین سانس و آخرین روز چهل و دومین جشنواره بین‌المللی فیلم «شور عاشقی» به کارگردانی داریوش یاری به نمایش درآمد.

این فیلم به شکلی کاریکاتوریک تمام نشانه‌هایی را که تا پیش از این در نی‌نوا دیده‌ایم را مورد استفاده قرار داده است. از ریش قرمز شمر تا زنگوله‌های کاروان امام حسین (ع) و اسرایی که از ایشان باقی ماند.

«شور عاشقی» به یکی از پیرنگ‌های فرعی در واقعه عاشورا می‌پردازد. در خلاصه داستان آن آمده است: «فیلم «شور عاشقی» درباره کاروان اسرای کربلاست که از کوفه تا شام حرکت می‌کنند و سلما زنی است که مامور می‌شود رسانه کاروان اسرای کربلا و حضرت زینب (س) باشد و با آگاهی دادن آدم‌هایی که توسط شمر و ماموران فریب خورده‌اند را روشن کند. در حقیقت این زن کار‌ آگاهی سازی را انجام می‌دهد تا نگذارد جای جلاد و شهید عوض شود و حقیقت بار دیگر گم شود. او که پرچم یا حسین (ع) را بلند کرده و در پیشاپیش کاروان حضرت زینب (س) حرکت می‌کند خودش نیز یکی از یاران کربلا می‌شود.»

منطق ملود‌رامیک نیز در این فیلم کاملا مشهود است. صدای راوی. شیون به اسرا. گریه کودکان تشنه و …. همه چیز به شکلی نمادین موجه و مشخص است. مخاطب با پیچیدگی چندانی سروکار ندارد. صرفا روایتی فرعی را از این واقعه بزرگ دنبال می‌کند.‌ چیزی شبیه به فیلم «روز واقعه»!

صدای راوی علاوه‌ بر واگویی احساسات به نصیحت‌های اخلاقی و دینی نیز توجه دارد. این وویس‌ اور سعی دارد تا به جایگاه قدسی امام حسین و میراث او عمقی ببخشد. عمقی که نام دیگرش همان حقیقت است.