به گزارش خبرنگار سینما صبا، نمایندگان رسانهای مانیفست کهنه سینمای تجاری، مدتهاست در فضای مجازی ریش و قیچی به دست گرفتهاند و در تلاشی خستگیناپذیر بر آن هستند که این ذهنیت خطا را به جامعه منتقل کنند که فیلمی که نمیفروشد یعنی فیلم غیرمردمی و فیلمی که تماشاگران را به سالن سینما جذب نمیکند.
واقعیت این است که رابطه عرضه و تقاضا در فرهنگ و سینما با همین رابطه مثلا پوشاک، در تضاد است و شاید بیشتر به ذائقهسازی در خوراک نزدیک باشد. آیا اگر عده کثیری از افراد یک شهر از طرفدار یک خوردنی تفننی باشند، آن خوردنی باید جای مواد غذایی مغذی در زندگی معمول بگذارد؟ جشنواره فیلم فجر اتفاقا وظیفه دارد پیشنهاد جدید بدهد، ذائقهآفرینی کند و مسیر تازه جستوجو کند.
اگر فجر با چنین رویکردی نبود، سینمای دهه شصت ما بیشتر از آن که به «پرده آخر» و «آواز گنجشکها» و «قصر شیرین» برسد، به «نیش» و «عقرب» و «آخرین خون» ختم میشد.
One comment