مسعود تکاور، طراح و کارگردان نمایش «چای تلخ» در گفت‌وگو با خبرنگار تئاتر صبا، در رابطه با انتخاب این اثر برای اجرا، گفت: از نگاه من مسائل اجتماعی جزء اصلی تمام آثار هنری در تمام قرون مختلف بوده است و این ماجرا قرن‌ها و هزاره‌هاست که همراه با هنر انسانی همراه شده است تا به نسل‌های مختلف رسیده است اما میزان تاثیرگذاری و احتیاج این موضوع در هنر گاهی اوقات در سطح بالاتر و پایین‌تر قرار می‌گیرد؛ برای مثال در زمان دفاع مقدس فیلم‌های دفاع مقدس بیشتر تولید می‌شود و در حال حاضر فیلم‌ها به فیلم‌های جاسوسی و پلیسی و… تبدیل شده است. به زبان ساده‌تر بدون شک یک اتفاق زمانی که ما در شرایط آن قرار می‌گیریم بر ما تاثیر محیطی خواهد گذاشت.

او افزود: درحال حاضر دغدغه‌های هنرمندان برای بازسازی و خواسته‌های بهینه مردم در عرصه مسائل اجتماعی اقتصاد است؛ تئاتر و سینما به موارد اقتصادی و موارد روانشناسی در بحث‌ها و موقعیت‌های مختلف اشاره می‌‌کند و این موقعیت‌ها برحسب نقصان‌های فضاهای خانوادگی و فضاهای اقتصادی و‌… درگیری‌های مختلف شکل خواهد گرفت.

کارگردان فیلم «کروکودیل» با تاکید براینکه مسئولیت هنر جذب مخاطب است؛ بیان کرد: براین باورم که سینما و تئاتر به چند بخش تبدیل شده است؛ اول بخش دولتی که سعی می‌کند طلایه‌دار و پرچم‌دار مباحث سفارشی و… باشد، افرادی که بسیار تلاش می‌کنند تا دوستانه‌تر فعالیت کنند و حتی با عوامل، بازیگران، نویسندگان و کارگردان‌هایی نیز کار می‌کنند که شاید با آن‌ها همراه و هم سو نباشند اما برای رسیدن به یک وحدت ملی زیر بار این موضوع خواهند رفت.

او در ادامه خاطرنشان کرد: بنابراین ما دچار شرایط مختلف تولید هستیم و هنرمندی موفق است که در این عرصه بتواند حرف دل مردم را بزند به همین خاطر است که همه ما به مسائل اجتماعی وصل می‌شویم زیرا لازمه ایجاد یک ارتباط همدل شدن و هم زبان شدن با مردم است و زمانی که این اتفاق رخ خواهد داد ناخودآگاه در رابطه با موضوعات گوناگون حوزه اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی یک خانواده به تصویر کشیده خواهد شد. به نوعی شاید بتوان گفت همین امر دلیلی است تا تئاترها و فیلم‌هایی که اجتماعی هستند بتوانند مورد دید مثبت مخاطبان قرار گیرند.

مشاور کارگردان نمایش «همیشه یک راهی هست…» گفت: ما در عرصه سینما و هنر مباحث تجربی بسیاری داریم که موجب خلاقیت و گسترش نگاه ویژه به آثار هنری می‌شود و نبوغ شاخص و درجه یکی را ایجاد می‌کند که آن نیز مخاطبین خاص خودش را دارد اما مباحث دیگر به نظرم تاحدی این موضوع تلفیق می‌شود که برای مثال بحث تئاتر آزاد را با تئاتر هنر قاطی می‌کند و یک اثر با اهداف عالی هنر نمایشی را عرضه می‌کند. هنرمند به عنوان یک ذهن باهوش، نه به عنوان وظیفه به دنبال مسائل اجتماعی خواهد رفت زیرا به دنبال همدردی، همفکری و کشاندن مخاطبین خود برای دیده شدن است.

او افزود: چای تلخ یک قهوه‌خانه‌ای است که انسان‌های مختلف با دغدغه‌های گوناگون و مشکلات ریز و درشت خودشان از بطن جامعه امروزی می‌آیند. قهوه‌خانه ما قهوه‌خانه هزارچهارصد و دویی است که این مسائل و مراتب مختلف را پشت سر گذاشته و ما انسان‌های امروزی با زخم‌ها، لبخندها و اشک‌ها و فریادهای مختلف که در این معقوله زندگی می‌کنیم و با مسائل گوناگون در جنگ و چالش هستیم آنهارا تماشا می‌کنیم.

این هنرمند سینما و تئاتر بیان کرد: مهم ترین ویژگی نمایش چای تلخ امروزی بودن آن است و بیننده با یک مثال روبرو می‌شود؛ «خنده تلخ من از گریه غم‌انگیزتر است، کارم از گریه گذشته به آن می‌خندم» مثالی است که در سراسر نمایش ما آن را دنبال می‌کنیم. در واقع این گفته شیرازه اصلی نمایش ما و خصوصیت بارز نمایشنامه ما است که با هدف آن را دنبال می‌کنیم.

مسعود تکاور در پایان تاکید کرد: براین باورم که دزدی، دروغ، ریاکاری، بی‌برنامگی، عدم دلسوزی، چسبیدن به میزهای مدیریت، ترس، بزدلی و بدبختی مشکلات امروز تئاتر ما است که می‌بایست با یاری خدا به زودی حل شود.

نمایش «چای تلخ» به زودی در سالن شماره یک پردیس تئاتر شهرزاد روی صحنه خواهد رفت.