مسعود آبپرور کارگردان و نویسنده سینما و تلویزیون در گفتگو با خبرنگار رادیو و تلویزیون خبرگزاری صبا درباره تجربه داوری در مسابقه «چهار، سه، دو، یک» که از شبکه چهار سیما روی آنتن می رود، بیان کرد: این دومین حضور من در «چهار، سه دو یک» است و فکر می کنم این مسابقه کم کم دارد جای خود را بین علاقه مندان هنرهای نمایشی باز می کند و ما رفته رفته شاهد رشد چه به لحاظ ساختاری و چه به لحاظ مضمونی، محتوایی و کیفی آن هستیم البته این دوره و دوره آینده که با هم ضبط شده اند به لحاظ دکور و صحنه آرایی نیز اتفاق خوبی افتاده است.
وی با اشاره به اینکه هر سال هزینه تولید برنامه ها در حال افزایش است، بیان کرد: با رویکردی که سازمان درباره اسپانسر محوری دارد به نظر می آید درباره برنامه های فرهنگی کمی قضیه اسپانسر سخت باشد و شاید لازم است افرادی به بدنه این کار تزریق شوند. حسین مروی به عنوان تهیه کننده این مجموعه که از دوستان قدیمی من هستند و سال هاست در تلویزیون سابقه تهیه برنامه های گوناگون نمایشی و غیرنمایشی، گفتگومحور و مسابقه را برعهده داشته به نظرم شایسته ترین فرد برای مسابقه ای با این شکل است.
یکی از داوران مسابقه «چهار، سه، دو، یک» ادامه داد: در هر صورت حمایت سازمان لازم است تا جوانانی که خود را در عرصه هنرهای نمایشی دارای ذوق می دانند خود را به چالش بکشند تا حداقل آنها پاسخ مناسبی برای خود پیدا بکنند تا ببینند آیا مسیر درستی برای خود انتخاب کردند یا نه. به نظر من این خدمت بزرگی به جامعه جوانان علاقهمند این حوزه است که شاید در نگاه اول به نظر نیاید. اتفاق افتاده است که جوانانی ساعت ها آموزش می بینند و تازه به این نتیجه می رسند که خیلی به درد این حوزه و کار نمی خورند لذا به نظرم می آید که این مسابقه می تواند آن ها را خیلی زود به این صرافت بیندازد که مسیر خود را در زندگی درست انتخاب کنند و این موضوع یکی از کاربرد های این برنامه بود.
آب پرور درباره دیگر کاربرد این مسابقه مطرح کرد: می توانیم از طریق این برنامه و مباحثی که در آن مطرح می شود مانند اینکه چگونه فیلم ببینیم، چگونه آن را ارزیابی کنیم، چگونه بازیگر را ارزیابی کنیم، بازی یعنی چه و… کمک کنیم که سطح سلیقه و نگاه مخاطبان عام جامعه ارتقا یابد.
وی درباره ملاک های داوری خود در این مسابقه خاطرنشان کرد: همیشه اعتقادم بر این بوده است که در زمینه آموزش هنر حتما باید علمی برخورد کرد. برای اینکه هر فردی وارد این عرصه شود باید از تجربیات گذشتگان استفاده کند و چارچوب و قوانین را بشناسد. در واقع علم جز تجربیات قطعی، قاعده مند و تثبیت شده گذشتگان نیست و لذا من همیشه در حد خودم تلاش کرده ام ملاک و نگاه علمی را به کار ببرم.
داور «چهار، سه، دو، یک» در جواب به این سوال که این مسابقه برای تزریق نیروهای جوان به عرصه هنر تا چه حد می تواند موثر واقع شود، گفت: این مسابقه تنها متمرکز بر بازیگری نیست بلکه رویکردش هنرهای نمایشی است از تدوین، کارگردانی و فیلم دیدن گرفته تا بازیگری، پانتومیم و… همچنین تخصص فرد را در یک زمینه به خصوص نمی توان دید. به عنوان مثال یک نفر بازی اش در مسابقه خوب باشد اما ممکن است فیلمبین خوبی نباشد، از عهده تحلیل برنیاید، نتواند تدوین را بشناسد و خلاقیت داستانی نداشته باشد که در این صورت از رقابت جا می ماند. بنابراین این مسابقه متمرکز روی یک تخصص نیست که بتوان از این طریق کسی را به عنوان مثال برای بازیگری انتخاب کرد.
آبپرور در پاسخ به این پرسش که شرکت کنندگان این دوره چه تفاوتی با شرکت کنندگان دوره های گذشته دارند، عنوان کرد: در نظرسنجی که از شرکت کنندگان صورت گرفته بود، تعداد زیادی از آن ها تحت تاثیر فصل های قبلی مسابقه علاقهمند شده بودند که در این دوره شرکت کنند و تعداد دیگری از دوستان کسانی بودند که در این زمینه یا تجربه داشتند یا در حال تحصیل بودند و یا هر دو آنها. به نظر می آید رفته رفته شرکت کنندگان این مسابقه افرادی هستند که هنرهای نمایشی از دغدغه های آنها است و برای سرگرمی شرکت نمی کنند. کم و بیش می دانم موضوع جدی است و با جدیتی وارد چالش می شوند و خودشان را از سطح معقول و متوسط بالاتر می بینند که شرکت می کنند با وجود آنکه این مسابقه مرتب تولید و پخش نشده این اتفاق افتاده است.
بی نظمی در پخش به برنامه لطمه زده است
وی درباره بازخورد مخاطبان نیز اظهار کرد: در شبکه اجتماعی که دنبال می کنم، می بینم که مسابقه یک تعداد بیننده دغدغه مند دارد ولی بی نظمی شبکه چهار در پخش برنامه ها که بخشی از آن به مناسبت ها بازمیگردد شاید باعث شود برنامه آسیب ببیند و شاید به بخشی از اهداف مدنظر خود دست پیدا نکند. با وجود آنکه این برنامه ها را خود سازمان تولید و بابت آن هزینه کرده است ولی این بی نظمی ها باعث اذیت است ولی در کل به صورت مرتب دامنه مخاطبان مسابقه در حال افزایش است.
آب پرور در پایان گفت: بااینکه ساعت پخش مسابقه مناسب است اما روزهای پخش چیزی نیست که به یاد مخاطبان بماند به عنوان مثال هر شب و یا هفته ای یک شب نیست. به نظر من اگر شبکه با تولیدات خود مهربان تر باشد با اقبال و نتیجه بخشی بیشتر مواجه می شود.
سپیده شریعت رضوی
انتهای پیام/
One comment