به گزارش خبرنگار فرهنگ و شعر صبا، در این بخش آمده است:

آنکه به دست پیری و مرادی آمده باشد آموختن را آغاز می کند …

پیران هر طریق و فن ، مراحل سلوک و آموزه ها را در دوازده سرفصل طبقه بندی می‌کردند و هر کدام را به بیست و سه بخش برای بیان و آموزش تقسیم می نمودند…

یادمان هست که دوازده عدد اصلی اهل مهر و بیست و سه عدد زرین آنهاست.

روز ششم اما برای مردمان ، روز حکمت آموزی و فهم حقایق است …

برای مسافران … وقت دیدن و سیاحت و آموختن و فهم کرد دیده ها و شنیده ها و بیان آن به همراهان و بهره مندی از نظر و تجربه ی آنان است … و برای آنان که در شهر ماندند فرصتی مغتنم برای نشستن در جمع و شنیدن و آموختن از پیران خردمند …

روز ششم روز حکمت آموزی ست …

پیشینیان ما به بهانه ی در «جمع» نشستن و تقدس «جمع» و اینکه نور «دست خدا» با جمع است و تاریکی همراه با تفرقه … معرفت و حکمت را در «جمع» کسب می کردند و باور داشتند که این گرد آمدن … هم نشینی با نور و خوبان است …

کیست که نداند همنشینی موثر است… !
آموخته بودند که با صدق … نیت کنند که این زمان را با نور «خداوند»و خوبان او همنشین می شویم و نور می گیریم و معرفت می آموزیم و در تمام سال از آن بهره مند می شویم.

پیشینیان ما … ‌روز ششم را روز یادگفتن و آموختن حکمت و ارتقای معرفت و حرکت به سوی عقل مثالی می دانستند.