به گزارش خبرنگار فرهنگ و شعر صبا، در این متن با عنوان [آذر روز از فروردین ماه] آمده است: بنا به تاریخ اساطیر امروز ، روز بخشش و انفاق و صدقه و یاری رساندن به دیگران و دستگیری از نیازمندان و حل مشکل است …

امروز روز خدمت به خلق به جهت تمام کردن نعمت و کامل کردن خدمت است!
گاه آدمی نیاز مندی را می بیند و خرده ای به او می دهد … این خوب است و وظیفه ی همیشگی است … اما گاهی اهالی یک محله یا آبادی یا روستا گرد هم می آیند و تا مشکلات و نیاز های کسی یا خانواده ای را حل می کنند … مثلا عروس و دامادی را خانه دار می کنند و با جمیع جهاز مورد نیاز به خانه ی بخت می فرستند … و اجازه نمی دهند که زندگی افراد نیاز مند به خاطر روزی کم تباه شود :
چون مور کشم دانه ولیکن به چه ارزد
رزقی که به صد رنج فراهم شده باشد

حضرت حافظ

آن کار و همت مردانه کار خوبان است که دست به دست هم می دهند تا مشکلی یا تنگنایی به طور کامل برطرف شود.

روز نهم (قوس) روز پایان غم ها و اجابت خواسته هاست …

مفلسانیم و هوای می و مطرب داریم
آه اگر خرقه ی پشمین به گرو نستانند

حضرت حافظ

پیشینیان ما در این روز برای حل مشکلات و ابتلائات اطرافیان اقدام می کردند.
و جشنی بزرگ‌ در هر آبادی بر قرار بود و مردمان گرد هم می آمدند با موسیقی مقام‌هایی چون سوارسوار و باریه و مجنونی می نواختند و به جشن و پای کوبی می‌پرداختند که حقاً بهترین جشن همین است که دلی را شاد کنی و دستی را بگیری و غمی را بر طرف کنی …

تا توانی به جهان خدمت محتاجان کن
به دمی یا درمی یا قدمی یا قلمی

حضرت سعدی

عبادت به جز خدمت خلق نیست
به تسبیح و سجاده و دلق نیست

حضرت سعدی

چه بسیار مردمانی که خود در تنگنا بودند اما هر چه داشتند را می دادند تا مشکل دیگران حل بشود … این ایثار از ارزشهای بنیادی پیشینیان ما بوده است . معتقد بودند آن هنگام که می بخشی و ظرفت خالی می شود … هستی (خداوند) ظرفت را پر می کند و آنگاه که ظرفت پر است باید ببخشی و به دیگران بدهی تا دوباره ظرفت را پر کنند و بیشتر و پیشتر بدهند …

آدمیت به همین دل کندن هاست … آنکس که دل می کند بهتر دل می بازد

تو را در دیگران دیدم اگر با دیگران بودم
ببین …جز تو کسی از خانه ی من در نمی آید