سریال «هفت سر اژدها» به کارگردانی ابوالقاسم طالبی به عنوان سریال «الف ویژه» از سبکه سه سیما و به مناسبت ماه مبارک رمضان روانهی آنتن شده است. باید توجه داشت که ساخت این سریال در دورهی جدید نبوده و در دوران آقای علیعسگری روند و فرآیند آن طی شده بود. و شاید ناچارا تصمیم بر این شد که این سریال روانهی آنتن تلویزیون در دوره جدید شود تا زحمات دورهی قبل به هدر نرود.
اما متاسفانه این سریال حداقلترین استانداردهای ساخت یک اثر تلویزونی را ندارد و حتی در برخی سکانسها (شما بخوانید بدر اکثر سکانسها)، کیفیت این سریال از فیلمهای فضای مجازی و اینستاگرامی هم پایینتر بود. چه بسا که برخی فیلمهای اینستاگرامی کیفیت بدی ندارند و از این سریال حداقل خیلی جلوتر هستند.
باید پرسگری کرد که چرا دوره قبلی به چنین فیلمنامهای(البته اگر واقعا فیلنامهی منسجمی وجود داشت) مجوز و بودجه دادند. در حالی این سریال در تلویزیون پخش شد که بهترین ساعت و فرصت پخش را با توجه به همزمانی عید نوروز و ماه مبارک رمضان را نیز داشت. در این سریال حتی راکوردها هم حفظ نمیشود چه برسد بخواهیم درباره فیلمنامه و کارگردانی و دیگر موراد صحبت کنیم!
قصه تکلیفش با خودش معلوم نیست و هر منتقدی نمیداند اصلا چه چیز را باید نقد کند؟ و چرا باید وقتش را بیش اندازه برای این سریال صرف کند. البته که با ساخت ای سریال لطف بزرگی به مسعود دهنمکی کرده است که در ادامه توضیح داده خواهد شد!
احتمالا تنها نقدی که میتوان وارد کرد این است که آقای طالبی، چرا اعتماد و اعتبار سازمان صدا و سیما را زیر سوال برد و به شعور مخاطب تا این حد بیاحترامی کرده است؟ و ایشان که معمولا لحن طلبکارانهای نیز دارند؛ جوابشان به مردم و مخاطبان چیست؟ این سریال که درباره مفاسد اقتصادی ساخته شده است.(بخوانید مثلا درباره مفاسد اقتصادی)؛ خود بودجه و هزینه ساخت آیا نوعی اسراف در پول بیتالمال نیست و بهتر نیست ایشان کمی استراحت کنند و به کارهای گذشتهشان فکر کنند؟
اما ابوالقاسم طالبی با ساخت بد این سریال؛ لطفی ناخواسته به مسعود دهنمکی کرد تا سریال بدِ او به نام «رستگاری» که در شبکه دو سیما پخش میشود؛ دیده نشود.
سریال جدید مسعود دهنمکی حتی از سریالهای ماه رمضان دهه ۷۰ و ۸۰ هم عقبتر است. قصهای تکرای و به شدت توی ذوق زننده، بازیهای ضعیف، کارگردانی و تدوین شلخته. بدون هیچ تاثیرگذاری با توجه به این که این سریال حال و هوای معنوی دارد!! نه تنها حال معنوی به مخاطب دست نمیدهد؛ بلکه او را از معنویات هم دور میکند.
آنقدر «هفت سر اژدها» ضعیف و مورد تمسخر مخاطبان قرار گرفت؛ سریال «رستگاری» دیده نشد و دهنمکی شانس آورد که از تیغ انتقادهای بهحق به سریال جدیدش فرار کند. وگرنه او هم باید پاسخگو به مخاطب و صدا و سیما باشد. و چه چیز بدتر از آنکه با هزینه صدا و سیمای ملی؛ اثری در شان مخاطب نسازی و پاسخگو نیز نباشی؟
توضیح عکس: این عکس مانند اثرهای اخیر این دو کارگردان؛ تار و بیکیفیت افتاده است!
در دروهی تحول صدا و سیما که مورد انتقاد و تمجید برخی رسانههای متفاوت همراه با سلایق مختلف؛ هست؛ نباید اتفاقات خوب را نیز پوشاند. در این دوره تلاش بر این است که چهرهی های محبوب در کنار چهرههای جدید دیده شوند. طبیعتا برخی پروژهها موفق هستند و برخی شکست میخورند که در همه جا طبیعیست این مورد.
بازگشت فرزاد حسنی و ایرج طهماسب به تلویزیون اتفاق ویژه و مثبتی بود که توانست مخاطبان را پای تلویزیون بکشاند و این روند ادامهدار نیز خواهد بود. چهرههای جدید دیگری نیز برنامههایی تولید کردند که دیده شده و برای جا افتادن به زمان احتیاج دارد تا آنها نیز توانایی خود را نشان دهند و در مسیر رشد قرار بگیرند.
الیاس مشعوف
One comment