به گزارش خبرنگار هنرهای تجسمی خبرگزاری صبا، نمایشگاهی از آثار خط نگاره ابراهیم حقیقی هنرمند طراح گرافیک روز جمعه ۲۴ آبان ماه در گالری «آرت سنتر» گشایش می یابد.

حقیقی در طول یک دهه اخیر، چندین بار آثار خط نگاره خود را در گالری های مختلف به نمایش گذاشته است که از آن جمله می توان به نمایشگاه «من و ماتیس و خیام» وی در گالری گلستان اشاره کرد که سال ۱۳۹۲ برگزار شد که شامل آثار خط نگاره اش براساس اشعار خیام و با استفاده از نقاشی های قیچی بریده هانری ماتیس (نقاش معروف فرانسوی در قرن ۱۹ میلادی) بود و پیش از آن نیز چندین نمایشگاه از خط نگاره های خود را بر اساس اشعار شاعران کلاسیک ایران از جمله مولانا و حافظ به نمایش گذاشته بود.

این هنرمند سال ۱۳۹۵ و ۹۷ نیز مجموعه دیگری از آثار خط نگاره اش را در دو گالری «آ» و «سهراب» به نمایش گذاشت که شامل آثار خط نگاره او بر اساس اشعار حافظ و شاعران نوگرای ایران از جمله نیما یوشیج، فروغ فرخزاد و احمد شاملو بود.

اما این بار این هنرمند شناخته شده در عرصه طراحی گرافیک ایران، آثار خط نگاره اش را براساس خاطرات پراکنده اش از دوران کودکی تا سال های بعد را روی بوم نقاشی آورده و کلمات و جملاتی از قبیل «وقتی که من بچه بودم…»، «یاد باد آن روزگاران»، «من دلم سخت گرفته است…» یادآوری خاطرات او از سال های دور است.

ابراهیم حقیقی برای نخستین از عنوان «خط نگاره» برای برخی آثارش در سال ۱۳۷۶ استفاده کرد که این آثار را به شیوه سیلک اسکرین چاپ کرده بود. آثاری که در زمره نقاشی خط، پوستر و طرح های گرافیکی و … نبود و بنابراین در نهایت عنوان «خط نگاره» را برای این دسته آثارش برگزید. در آثار خط نگاره، خط عنصر اصلی است و از این جهت با نقاشی خط متفاوت است.

امیر سقراطی در متنی با عنوان «تلخ و شیرین همچون خاطراتی پراکنده» درباره تازه ترین آثار خط نگاره ابراهیم حقیقی نوشته است: «در گرافیک ایران هنرمندان محدودی بوده‌اند که دانش گرافیک و زیربنای اصول زیباشناسی آن را با هنرهای تجسمی پیوند زده و از مرزهای این هنر گذر کرده باشند. ابراهیم حقیقی از هنرمندانی است که به واسطه معرفت و دانش عمیق‌اش از هنرهای تجسمی و آزمودن خلاقۀ دستاوردهای بصری و احاطه و اشرافش بر «تصویر» این کار را امکان‌پذیر کرده است.

او هنرمندی چند‌وجهی است و چند‌ساحتی بودن اش را در خط نگاره هایش به رخ می‌کشد؛ در خط‌نگاره‌ها با دوگانگی‌ای روبرو هستیم که ابراهیم حقیقی آن ها را به‌خوبی به‌هم پیوند می‌زند: پیوند سنت و مدرنیسم، گرافیک و نقاشی، ادبیات و تصویر.

این بار ابراهیم حقیقی در نمایش خط‌نگاره‌هایش آثاری لطیف تر و ملایم‌تر از کارهای یک دهه اخیرش را به نمایش گذاشته است: آن غوغای درونی و شورانگیزی خط، جایش را به لطافت رنگ و رازآمیزی خوشنویسی داده است.

در مجموعه اخیر که نمایش دستاوردهای هنرمند در ۷۰ سالگی است، گذر خاطرات و مخاطرات با همۀ تلخ و شیرین‌اش، پیش روی مخاطب است: تیله ها، عکس‌های کودکی هنرمند، تصویر مادر هنرمند و عکس‌هایی از آلبوم‌های خانوادگی و نمایش کلمات و جملاتی همچون «یاد باد آن روزگاران»، «به کجای این شب تیره»، «ابرهای همه‌ عالم شب و روز….»، «من دلم سخت گرفته است…»، «وقتی که من بچه بودم…» تاکیدی بر این خاطرات پراکنده است.

کارهای اخیر ابراهیم حقیقی در اینجا، بیشتر نقاشی هستند تا «نقاشی- خط» (و یا به قول او خط‌نگاره). زبان نقاشی های اخیر بی‌واسطه‌تر از گذشته‌اند و محملی برای القای احساس‌های متفاوت هنرمند شده‌اند. ایجاز در استفاده از عناصر بصری، ترکیب نوشته‌ها با رنگ و میل به ناخوانایی، انتزاع خوشنویسی و غلبه هیجانات رنگ بر مفهوم ادبیِ خط، تفکر هنرمند و تاکید او را بر ایده اصلی کارها یعنی «نمایش خاطره» را نشان می‌دهد.»

این نمایشگاه تا ۲۹ آبان ماه از ساعت ۱۱:۳۰ تا ۲۰:۳۰  در گالری آرت سنتر به نشانی بلوار اندرزگو، سلیمی شمالی، پلاک ۱۴۵، باغ انجمن خوشنویسان دایر است.