به گزارش صبا به نقل از روابط عمومی گروه سینمایی هنر و تجربه، نشست نقد و بررسی فیلم سینمایی  «همسایه شما، زهره» شامگاه شنبه ۲۶ خرداد توسط گروه سینمایی هنر و تجربه و با حضور علی درخشنده کارگردان، رویا افشار بازیگر، رضا صائمی  منتقد سینما و با اجرای علی زادمهر در پردیس سینمایی چارسو برگزار شد.

علی درخشنده با  اشاره به تغییر اسم این فیلم از «دشمنان» به «همسایه شما، زهره» گفت:  اولین بار این فیلم با نام «دشمنان» در جشنواره فجر شرکت کرد و بعد قرار بود در چند جشنواره خارجی شرکت کند به خاطر همه گیری بیماری  کرونا بسیاری از جشنواره‌های  که فیلم در آنها شرکت کرد اساسا برگزار نشدند این اتفاق و همچنین تعداد زیاد فیلمهای که منتظر اکران بودند  باعث شد که به پیشنهاد یکی از دوستانم نام فیلم را تغییر دهم تا فیلم بتواند دوباره در جشنواره‌های بین‌المللی فرصت حضور پیدا کند از سوی دیگر اسم فیلم یعنی «همسایه شما، زهره، بار معنایی دو لبه‌ای دارد و من فکر می‌کنم که در همسایگی ما زهره‌های زیادی وجود دارند و این نام به نظرم برای این فیلم نام ملموس‌تری بود.

علی درخشنده کارگردان «همسایه شما، زهره» با اشاره با حس حفاظت کنندگی کاراکتر زهره افزود:  اگر بخواهیم کمی از دورتر به زهره نگاه کنیم می‌بینیم که او مادرانگی را کاملاً انجام می‌دهد. شاهد این هستیم که زهره یک سیستم حفاظت کننده و حمایتی نسبت به اطراف خود دارد و این حفاظت کنندگی بخشی از مادرانگی اوست.

این کارگردان در توضیح دلایل انتخاب شهرک اکباتان به عنوان لوکیشن فیلم گفت  کمتر شهرکی وجود دارد که  مانند شهرک اکباتان مردمانی از هر قشر در آن زندگی کنند و علت دیگر این انتخاب به نمادی از شهر بودن این شهرک برمی‌گشت. اینکه در این مکان یک کلونی شکل گرفته که برای خودش یک هیئت مدیره و حتی چند نماینده نیز دارد و انتخاب فضای شهرک اکباتان از این باب بود و خود این فشردگی واحدهای مسکونی و سقف‌های کوتاه و این ساختما‌های مقاوم در برابر زلزله و حتی  پنجره‌های این شهرک برای من بسیار جذاب بود به خصوص به این علت که تنهایی انسان‌ها در پشت این پنجره‌ها خیلی بیشتر دیده می‌شود.

رویا افشار بازیگر اصلی فیلم «همسایه شما زهره» نیز در توضیح دلایل اهمیت فیلم و کاراکتر برای خود گفت: حرف اول و آخرم را زمانی که فیلمنامه را می‌خوانم می‌زنم. برایم بسیار مهم است که  شخصیتهای  که کار می‌کنیم و به نمایش در می‌آوریم، بخشی از جامعه باشند به این علت که در موقعیت خاصی زندگی می‌کنیم و نمی‌توانیم با انتخاب‌هایمان بی‌هوا از واقعیت‌های جامعه گریز کنیم.

وی ادامه داد: ممکن است که من هیچ ربطی به این کاراکتر نداشته باشم  اما این برای من  یک شانس بود که در «همسایه شما، زهره»  حضور داشته باشم آقای درخشنده و نویسنده کار که به اتفاق هم کار می‌کردند بسیار خوب  شخصیت  را می‌شناختند و این برای من بسیار تعجب آور بود که این مردان جوان  چگونه به چنین موقعیتی رسیده‌اند

افشار ادامه داد:  زهره یک  شخصیت  حقیقی است که ما تلاش کردیم بخشی از آن حقیقت را به شما نشان دهیم. تمام حقیقت را نمی‌توان نشان داد و در واقع ما تلاش کردیم‌بخش بیرونی آن حقیقت را به شما نشان دهیم و مخاطب نیز باید‌بخش داخلی این حقیقت را درون خود جستجو و پیدا کند. این اثر از آن جهت برای من ارزشمند است که پیوندی از جامعه است و این شخصیت  و موقعیتش آسیب دیده از وضعیت جامعه پیرامون  خودش است.

رویا افشار با اشاره به قدرت هنر در ایجاد تاثیر بر جامعه و  حل مشکلاتش افزود: هیچ اتفاقی جدا از آنچه در جامعه جاری است رخ نمی‌دهد و هیچ موردی، حالتی روانی و اتفاق خاصی جدا از آنچه در جامعه در جریان است نمی‌تواند شکل بگیرد. هنر می‌تواند قدم اول را در حل مشکلات بردارد و هنرمندان ما با جسارت این قدم‌ها را برمی‌دارند. فکر می‌کنم اگر فیلم‌هایی مثل «همسایه شما، زهره»  نمایش داده شوند و بیشتر دیده شوند، بسیاری از مسائل شاید ساده‌تر شوند چرا که قرار نیست مردم عادی علم روانشناسی و جامعه‌شناسی را مطالعه کنند ولی هنر می‌تواند این فاصله را بشکند.

افشار ادامه داد: هنر آنقدر قدرت دارد که می‌تواند فاصله طبقاتی را از بین ببرد چه رسد به  فواصل جنبه‌های تفکری میان جامعه، به همین علت من همواره از مخاطبان این فیلم خواهش می‌کنم که با چشم باز این فیلم را تماشا کنند چرا که اشاراتی در آن وجود دارد و این اشارات شما را به منزل مقصودی رهنمون خواهد بود که آن منزل مقصود در واقع ابتدای نقطه حرکت است.

رضا صائمی منتقد سینما نیز با بیان اینکه فیلم «همسایه شما زهره» از آن دست فیلم‌هایی است که باید دیده شود، گفت: در این فیلم از نظر فرم با یک سایکودرام مواجه هستیم و با توجه به اینکه از ترکیب ژانری استفاده شده می‌توانیم آنرا درام روانشناختی بنامیم در عین حال من وجوه جامعه شناسانه را نیز بسیار پررنگ می‌بینم و این دو از هم جدا نیستند. وقتی هسته اصلی و معنایی قصه در مورد نسبت من با دیگریست یعنی با روانشناسی اجتماعی یا همان فردیت و جمعیت سر و کار داریم.

وی با اشاره به تفاوت‌ها و شباهت‌های این فیلم و فیلم «پرویز» گفت: پرویز بیشتر یک  خشونت بیرونی داشت یعنی یک خشمی که تبدیل به پرخاشگری شده بود برخلاف زهره که با خودش درگیر است. اگر آنجا ما با پرخاشگری، خشونت و یک واکنش  بیرونی پیچیده روبرو هستیم اینجا با یک نوع افسردگی و در خود فرورفتگی مواجه هستیم و جالب اینجاست که هم پرویز و هم زهره رفتارشان مصداقی از خشم است.

این منتقد و روزنامه‌نگار ادامه داد: در روانشناسی هم ما با این مسئله برخورد داریم شاید در ابتدا تعجب کنیم که چگونه یک فرد افسرده می‌تواند خشمگین باشد  اما در  طبقه‌بندی هیجانات در دسته‌بندی  روانشناسی، افسردگی نوعی خشونت است اما خشونت علیه خود، نه علیه دیگری و ما علیه خودمان طغیان می‌کنیم اینجا ما با زهره‌ای مواجه هستیم که ظاهرش ممکن است آرام باشد ولی خنجری برداشته و به خودش آسیب می‌زند. از این حیث باید پرسید که آیا تنهایی زهره یک تنهایی خودخواسته است؟ وقتی امکان و بستر شکوفایی فراهم نشود زمینه و بستر خود ویرانگری فراهم خواهد شد. اما میان افسردگی و وضعیت مالیخولیایی یا سوگ زدگی تفاوت‌هایی وجود دارد و من رگه‌هایی از سوگ زدگی را در کاراکتر زهره می‌بینم. ناکامی‌ها باعث می‌شوند، میلی که نسبت به چیزی درون ما وجود داشته ارضاء و اقناع نشود. در افسردگی همچنان انگیزه زیستن و تلاش وجود دارد و کاملا از بین نرفته است اما در مالیخولیا یا سوگ‌زدگی ما اساساً میل را از دست می‌دهیم و حتی دلمان نمی‌خواهد که دیگر هیچ تغییری اتفاق بیافتد و این به خاطر تعدد تکرار ناکامی‌هایی است.

رضا صائمی در ادامه با بیان اینکه فیلم «همسایه شما، زهره» کارکرد تراپی دارد، افزود: آنچه که در پایان برای کاراکتر زهره اتفاق می‌افتد حال ما را خوب می‌کند به همین علت فکر می‌کنم که این فیلم کارکرد تراپی نیز دارد. در بحث  نامه نگاری و  خود افشاگری که زهره در فیلم به آن دست می‌زند به نوعی تلاش او برای رهایی و خلاص شدن از آن وضعیت است. یکی از تکنیک‌های درمانی در روان‌درمانی نوشتن است و احساسی که ما در مورد خودمان داریم در متن، متین می‌شود و به نوعی ما به یک خودآگاهی نسبت به خودمان می‌رسیم و این برای ما یک امکان برای خلاص شدن، رهایی، کاتارسیس و آنچه که در مکانیزم‌های دفاعی فروید پالایش نامیده می‌شود ایجاد می‌کند و یکی از خاصیت‌های سینما و هنر همین پالایش است.