حسین آرینفر بازیگر و کارگردان تئاتر و سینما در گفتوگو با خبرنگار تئاتر صبا درباره فعالیتهای پیش روی خود عنوان کرد: اثر تازهام به نام «روانی» مرداد ماه روی صحنه میرود؛ «روانی» به دنبال راه است، راهی برای رسیدن به آرامش و راهی برای فرار از گناههای گذشته؛ او علاقمند است به زندگی اما تمامش را مرگ فرا گرفته است. با اشتیاق منتظر شروع اجراها هستم زیرا علاوه بر کارگردانی قرار است که بعد از ۳ سال به عنوان بازیگر روی صحنه تئاتر بروم و این موضوع برای من بسیار لذت بخش است و به همین دلیل برای شروع نمایش لحظه شماری میکنم.
او ادامه داد: به هیچ عنوان تمایل نداشتم تا به هر شکل ممکن روی صحنه بروم و به همین دلیل تمام تلاشم را کردم تا کاری محترم و دوست داشتنی در ابتدا برای خود و گروه و پس از آن برای مخاطب روی صحنه ببرم.
این کارگردان تئاتر با اشاره بر وضعیت فعلی تئاتر بیان کرد: براین باورم که این روزها عموم نمایشها برای فروش بیشتر به سمت کمدی رفتهاند که البته نیاز جامعه نیز محسوب میشود و قطعا وجود آن لازم است اما همان اندازه که وجود آثار کمدی لازم است باید بدانیم که ما به تئاتر متفکر و پیشرو نیز نیاز داریم اما درحال حاضر هیچ چیز خوب نیست و متاسفانه همه چیز سطحی و بی محتواست. بدون شک ورود به سینما و تئاتر برای جوانان آسانتر شده و به نوعی همه میتوانند آنرا تجربه کنند، اما وارد شدن به این عرصه اصلا مهم نیست چراکه در این عرصه موضوعی که بسیار حائز اهمیت است ماندگاری است. حقیقتا مدت هاست دوستان ویژهای نمی بینیم که انتظار ماندگار شدن داشته باشیم.
آرینفر با تاکید براینکه من همیشه تماشا کردم و یاد گرفتم، خاطرنشان کرد: رقابت من با خودم است نه فرد دیگری، بنابراین فضای رقابتی با دیگر هنرمندان عزیز نمیبینم. فکر میکنم اگر یک اثر ویژگیهای خاص خودش را داشته باشد و به زبان ساده خوب باشد قطعا مخاطب نیز از آن استقبال خواهد کرد؛ براین باورم که پایان نمایش روی صحنه باید شروع آن در ذهن مخاطب باشد، تئاتر باید متفکر باشد، تئاتر باید در خدمت انسان باشد و اطلاعات تازهای را از انسان به انسانهای دیگر منتقل کند.
او تاکید کرد: هر اثر هنری که تولید میشود برای مخاطب است و ما همواره در حال رشد و یادگیری هستیم، بنابراین نظرات مثبت و منفی به ما برای تولید آثار بهتر کمک میکند.
از عوامل «روانی» عبارتند از: نویسنده: آیرا لوین، مترجم: شهرام زرگر، طراح و کارگردان: حسین آرینفر، تهیهکننده: مهدی ماهانی، بازیگران: موسیالرضا مازندرانی، مریم محمدوند، ستاره آقائی، حسین آرینفر، مجری طرح: موسسه فرهنگی هنری نقش اول با حمایت: خانه نمایش دا، سرپرست گروه کارگردانی: آزیتا پارسا، نعیم بختیاری، مشاور کارگردان: افق ایرجی، میثاق یوسفی، دستیار کارگردان: اندیشه اخوان، فاطمه رحیمزاده، منشی صحنه: اندیشه اخوان، طراح صحنه: حسین آرینفر، رامین دولتآبادی، طراح لباس: حسین آرینفر، ساخت دکور: رامین دولتآبادی، روابط عمومی و مشاور رسانهای: سیدمحمدصادق سیادت، پوستر: سجاد داغستانی، موسیقی: حسین زنجانی، ابوالفضل حسینی، مشاور روانشناس: مرجان افروز، تبلیغات: سهیل کشفی.
در شرح نمایشنامه آمده است: او به جستجوی راه شد، راههای که به سر نمیرسیدند و پایانشان نبود راههای پیچ در پیچ که به هیچ کجا نمیرفتند. آن سان که گویی کودکان به بازی خطوطی پر خم و پیچ مشغولاند بر صفحهای کاغذین و او خوب که به راههای تو در تو نگاه کرد، حکایت آدمی را دید که در راه یگانه حیاط از ابد به ازل راه میسپارد و در دل آن راه معنایی میجوید و در بیکران هستی راههایی بود پیچ در پیچ و گاه رها شده در هیچ و گاه خطی ممتد که پایانش باغ و سایه سار درخت و چشمه آبی بود در سنگلاخ.
هنوز دیدگاهی منتشر نشده است